
سرمایههای کوچک در اقتصاد مدرن بسیار با ارزش هستند. زیرا در فضای اقتصادی مدرن، بازارها شرایطی را فراهم کردهاند که چنین سرمایههایی بتوانند به سودهای پایدار برسند.
دیدارنیوز: سرمایههای کوچک در اقتصاد مدرن بسیار با ارزش هستند. زیرا در فضای اقتصادی مدرن، بازارها شرایطی را فراهم کردهاند که چنین سرمایههایی بتوانند به سودهای پایدار برسند. اما در گذشته، سرمایهگذاران باید مدتها سرمایههای خرد خود را جمع میکردند تا بتوانند وارد یک بازار شوند. از این رو سرمایههای خرد در شرایط فعلی اقتصاد ایران و جهان از اهمیت دوچندانی برخوردار هستند.
سرمایهی خرد به معنی پسانداز ماهانهی هر فردی در جامعه است. افراد جامعه در هر صنفی که باشند، ماهانه بخش زیادی از درآمد آنها صرف هزینههای جاری زندگی میشود. اما این افراد میتوانند ماهانه بخش کوچکی از درآمد خود را پسانداز کنند. چنین پساندازهایی، سرمایه خرد نامیده میشوند. سرمایههای کلان، سرمایههایی هستند که در طی سالیان متمادی در بخشهایی از اقتصادی سرمایهگذاری شدهاند.
سرمایههای کلان یک روزی سرمایهی خرد بودهاند. اما با مدیریت درست و انتخاب بازارهای مناسب برای سرمایهگذاری تبدیل به سرمایهی کلان شدهاند. خانوارها نباید سرمایههای خرد خود را بی اهمیت جلوه دهند. چون این سرمایهها اگر به درستی در یک بازار پربازده سرمایهگذاری شوند پتانسیل تبدیل شدن به یک سرمایهی بزرگ را دارند.
سرمایههای خرد این پتانسیل را دارند که در آیندهای نهچندان دور به سود پایدار برسند. اما در این راه، سرمایهگذاران باید چند نکتهی اساسی را مدنظر قرار دهند.
اولین قدم در تبدیل سرمایههای کوچک به سودهای پایدار، نظم در سرمایهگذاری است. نظم در سرمایهگذاری به این معنی است که فرد باید ماهانه بخش خاصی از درآمد خود را هرچند که کم باشد، در یک بازار سرمایهگذاری کند. اما برخی از افراد جامعه بعد از یک دورهی زمانی، سرمایهگذاری خود را به بهانهی اینکه چنین پس اندازی ارزش سرمایهگذاری ندارد را متوقف میکنند. این کار بزرگترین ضرر مالی به سرمایهگذاران است.
دومین نکتهی حائز اهمیت در تبدیل سرمایههای خرد به سود پایدار، سرمایهگذاری با افق بلند مدت است. بازارهای سرمایهگذاری در کوتاه مدت ممکن است، نوسانات قیمتی زیادی را تجربه کنند. اما در بلند سودآوری آنها بسیار بالاتر از تورم است. در نتیجه سرمایهگذاران باید بجای تمرکز بر قیمت دارایی، بر افزایش حجم دارایی خود در بازار تمرکز کنند. چنین رفتار سرمایهگذاری باعث میشود فرد در بلند مدت بتواند از سرمایههای خرد، درآمد پایدار ایجاد کند.
بسیاری از بازارهای پرسود در کوتاه مدت نوسانات قیمتی زیادی را تجربه میکنند. زیرا این بازارها به اخبار سیاسی و اقتصادی سریع واکنش نشان میدهند. اما در بلند مدت روند قیمتی آنها روبه رشد است. رفتارهای هیجانی در کوتاه مدت باعث میشود، سرمایهگذاران به امید نوسانگیری از بازار دچار ضررهای زیادی شوند. از سوی دیگر از لحاظ روانشناسی وقتی که فردی در بازار ضرر میکند، تصور میکند با انجام معاملات متعدد میتواند از بازار انتقام بگیرد. اما انتقام گرفتن از بازار به معنی ضرر بیشتر برای سرمایهگذار خواهد بود. به همین دلیل است که سرمایهگذاران نباید گرفتار رفتارهای هیجانی کوتاه مدت شوند و تمرکز آنها باید بر افزایش دارایی در بلند مدت باشد.
حال سوالی که برای سرمایهگذاران وجود دارد این است که کدام بازارها برای سرمایههای خرد مناسب هستند؟ در پاسخ باید به مواردی همچون سرمایهگذاری در طلا، صندوق درآمد ثابت، صندوق مختلط و صندوقهای سهامی اشاره کرد.
سرمایهگذاری در طلا در شرایط وجود تورم ، پربازدهترین سرمایهگذاری محسوب میشود. چون افزایش قیمت طلا هوواره بالاتر از تورم و دلار بوده است. اما برای خرید طلا بصورت فیزیکی سرمایه اولیهی زیادی نیاز است، زیرا طلای فیزیکی در سالهای گذشته به حدی رشد کرده است که خانوارها نمیتوانند با پسانداز ماهانهی خود طلای فیزیکی خریداری کنند. اما صندوقهای طلا شرایطی را برای سرمایهگذاران فراهم کردهاند که آنها بتوانند ماهانه و حتی بصورت روزانه در طلا سرمایهگذاری کنند. حداقل سرمایهی لازم برای خرید صندوق طلا 500 هزار تومان است. این مبلغ به قدری کوچک است که حتی سرمایهگذاران میتوانند بصورت روزانه به داراییهای خود اضافه کنند.
از طرفی صندوقهای طلا امنیت بالاتری نسبت به طلای فیزیکی دارند. زیرا صندوقهای طلا معاملات آنها بصورت آنلاین است و روزانه توسط سازمان بورس و اوراق بهادار رصد میشوند. اما طلای فیزیکی همواره در معرض ریسک به سرقت رفتن قرار دارند.
برای خرید طلای فیزیکی سرمایهگذاران باید هزینهی اجرت ساخت طلا، مالیات بر ارزش افزوده و سود فروشنده پرداخت کنند. این هزینههای اضافی حدود 17 تا 20 درصد قیمت تمام شدهی طلای فیزیکی هستند. اما صندوقهای طلا معاف از مالیات هستند و هزینههای اضافی برای سرمایهگذاری ندارند.
برخی از سرمایهگذاران قصد دارند در بازارهای بسیار کم ریسک سرمایهگذاری کنند. بگونهای که هرگز اصل سرمایهی آنها در خطر نباشد و در عین حال سوددهی قابل قبولی نیز داشته باشند. برای انجام چنین سرمایهگذاری دو راه وجود دارد؛ سپردهگذاری در بانک و خرید صندوق درآمد ثابت.
اما صندوق درآمد ثابت سرمایهگذاری بسیار بهتری نسبت به سپردهگذاری در بانک است. زیرا سود صندوق درآمد ثابت بالاتر از سپردهگذاری در بانک است. بانکها به سپردههای بلند مدت یک ساله، سالانه 20.5 درصد سود پرداخت میکنند. اما عموم صندوقهای درآمد ثابت حدود 36 درصد سود سالانه به سرمایهگذاران خود ارائه میدهند. این در حالی است که دو بازار صندوق درآمد ثابت و سپردهگذاری در بانک به یک اندازه ریسک سرمایهگذاری دارند.
صندوق مختلط یکی دیگر از روشهای تبدیل سرمایهی خرد به سود پایدار است. سرمایهگذاری در صندوق مختلط همانند سایر صندوقهای قابل معامله در بورس است که، برای شروع سرمایهگذاری در آنها تنها به 500 هزار تومان وجه نقد نیاز است. ریسک سرمایهگذاری در این صندوقها حد وسط صندوقهای درآمد ثابت و صندوقهای سهامی است. چون سبد دارایی صندوقهای مختلط از اوراق با درآمد ثابت و سهام تشکیل شده است. صندوقهای مختلط طبق اساس نامه باید در تشکیل سبد دارایی خود نسبت 40-60 را رعایت کنند. به این معنی که، اگر 60 درصد سبد سرمایهگذاری صندوق اوراق با درآمد ثابت باشد، باید 40 درصد دیگر آن به سهام اختصاص پیدا کند و بلعکس.
افرادی که در این صندوقها سرمایهگذاری کنند، ریسک سرمایهگذاری آنها تا حد زیادی کاهش پیدا میکند. از سوی دیگر چون صندوق مختلط میتواند حداکثر تا 60 درصد از سبد سرمایهگذاری خود را به سهام شرکتهای پذیرفته شده در بورس اختصاص دهد، در بلند مدت سوددهی خوبی خواهند داشت.
صندوقهای سهامی در افق بلند مدت نسبت به سایر صندوقهای سرمایهگذاری پتاسیل سودآوری بالاتری دارند. چون حداقل 70 درصد سبد دارایی صندوقهای سهامی به سهام و حق تقدم سهام شرکتهای پذیرفته شده در بورس اختصاص پیدا میکند. از طرفی، برای سرمایهگذاری در صندوق سهامی نیازی به سرمایه اولیهی بالایی نیست؛ بلکه با حداقل 500 هزار تومان میتوان در این صندوقها شروع به سرمایهگذاری کرد و در بلند سودچشمگیری کسب کرد.
هرگز تمام دارایی خود را در یک بازار خاص سرمایهگذاری نکنید. بزرگترین اشتباهی که سرمایهگذاران ممکن است مرتکب شوند این است که همهی دارایی خود را در یک بازار سرمایهگذاری کنند. در چنین حالتی ریسک سرمایهگذاری بشدت افزایش پیدا میکند. برای اینکه ریسک سرمایهگذاری کاهش پیدا کند و سرمایهگذاران بتوانند از رشد بازارهای پرپتانسل بهرهمند شوند، مناسبترین کار تنوع بخشی در سبد دارایی است. سبد دارایی باید شامل صندوق طلا، صندوق درآمد ثابت و صندوق سهامی باشد.