اکبر منتجبی، رییس هیات‌مدیره انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران در واکنش به اقدام عجیب شهرداری در پلمپ ساختمان این انجمن گفت: مشخص است که موضوع کاملا سیاسی است و در راستای فشار به روزنامه‌نگاران یک چنین فرآیندی دنبال می‌شود.
دیدارنیوز: اکبر منتجبی می‌گوید که رفتار‌های شهرداری تهران با انجمن صنفی روزنامه‌نگاران سیاسی است و شهرداری فشار به انجمن روزنامه‌نگاران را شدید و شدیدتر کرده است.
اکبر منتجبی، رییس هیات‌مدیره انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران در گفت‌و‌گو با «اعتماد» درخصوص اقدام شهرداری در تخلیه و تصرف ساختمان انجمن می‌گوید: «ماجرای ساختمان انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران کمی بیش از یک سال قبل آغاز شد. زمانی که عباس عبدی ریاست انجمن را به عهده داشت، شورای شهر وقت تهران ساختمانی را به عنوان اجاره در اختیار انجمن قرار داد تا جلسات در آنجا برگزار شود. اصولا این یک روال عادی در شورای شهر‌ها و شهرداری‌هاست که در راستای مسوولیت اجتماعی خود به انجمن‌ها، نهاد‌های مدنی و گروه‌های فرهنگی، جایگاه‌ها و امکاناتی را تخصیص می‌دهند تا فعالیت‌های خود را پیگیری کنند. شورای شهر تهران هم این ساختمان را در اختیار انجمن روزنامه‌نگاران استان تهران قرار داد.»
منتجبی ادامه می‌دهد: «با انقضای مهلت از سال گذشته، فشار‌های بسیاری به انجمن وارد شد تا این محل تخلیه شود. ما تلاش می‌کردیم تا از طریق رایزنی با افراد مختلف این مشکل را بدون رسانه‌ای شدن حل کنیم. عموما هم این تلاش‌ها جواب می‌داد، چون در شهرداری افرادی هستند که متوجه تبعات رسانه‌ای شدن این موضوع بودند. روشن است که یک چنین اقدامی از سوی شهرداری بازخورد‌های بسیاری از افکار عمومی خواهد داشت. اینکه شهرداری ساختمان انجمن روزنامه‌نگاران را بگیرد، جلوه خوبی ندارد. ضمن اینکه شهرداری اساسا نیازی به یک چنین ساختمان‌هایی ندارد، چون به اندازه‌ای املاک و مستغلات دارد که یک چنین ساختمان‌هایی اساسا بین آنها دیده نمی‌شود.»
رییس هیات‌مدیره انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران با تاکید بر اینکه حتی اگر شهرداری می‌خواست یک چنین اقدامی را صورت بدهد باید یک روال قانونی را طی می‌کرد، می‌گوید: «بر اساس قانون، لیست ساختمان‌هایی که در اختیار انجمن‌ها و مراکز فرهنگی است، باید در اختیار شورای شهر قرار بگیرد. در واقع شهرداری باید به شورا اعلام کند موعد قرارداد با فلان انجمن و مرکز فرهنگی پایان یافته و این شورای شهر است که تصمیم می‌گیرد کدام قرارداد‌ها پایان یابد و کدام قرارداد‌ها ادامه پیدا کند. در پرونده خانه اندیشمندان هم اعضای شورای شهر اعتراض کردند که شهرداری تهران روند قانونی و روتین را در این خصوص طی نکرده و بدون اطلاع شورا و طی کردن روند قانونی، این خانه را تملک کرده است!»
او ادامه می‌دهد: «به مرور زمان شهرداری فشار به انجمن روزنامه‌نگاران را شدید و شدیدتر کرد تا اینکه نهایتا احضاریه‌های تخلیه مستمری ارسال می‌شد. وقتی با شهردار منطقه ۳ هم صحبت می‌کردیم، می‌گفت تحت فشار است و باید تخلیه انجمن را پیگیری کند!»
منتجبی درخصوص اینکه نهاد‌هایی که این فشار‌ها را به شهرداری منطقه ۳ وارد می‌کنند، می‌گوید: «طبیعی است که نمی‌توانند به صورت شفاف اعلام کنند فشار‌ها از کجا وارد می‌شود. اما مشخص است که موضوع کاملا سیاسی است و در راستای فشار به روزنامه‌نگاران یک چنین فرآیندی دنبال می‌شود. کار به اینجا رسیده که امروز (چهارشنبه) آمدند و به ساختمان قفل زدند و رفتند. این در حالی است که اسناد، مدارک و وسایل انجمن هنوز در داخل ساختمان است!»
این فعال رسانه‌ای در پاسخ به این پرسش که شهرداری تهران پس از تصرف خانه اندیشمندان این ساختمان را در اختیار برخی هم حزبی‌های خود قرار داد، فکر می‌کنید درباره انجمن روزنامه‌نگاران استان تهران هم همین برنامه را دارند، یادآور می‌شود: «به نظرم چنین رفتار‌ها و رویه‌هایی از سوی شهرداری به طور کلی سیاسی است. شهرداری تهران یک سال پیش خانه روزنامه‌نگاران شهر را تاسیس کرد. زاکانی هم آن را تاسیس کرد و یک ساختمان مجلل و شیک هم در پیچ شمیران در اختیارشان قرار داد. پرسش کلیدی این است که وقتی انجمن صنفی استان تهران وجود دارد چرا شهردار تهران باید یک چنین اقدامی را صورت بدهد؟ غیر از این است که شهرداری به دنبال ایجاد نهاد موازی با انجمن صنفی است؟ نهایتا ساختمان ما را هم می‌گیرند و به خیال خود ما را پا در هوا می‌کنند.»
منتجبی می‌گوید: «آنها روزنامه‌نگاران و تشکل‌هایی را می‌خواهند که منویات و اهداف سیاسی آنها را دنبال کنند. حیرت‌انگیز اینکه خانه روزنامه‌نگاران شهر از بودجه شهرداری هم سهم قابل توجهی دارد! این در حالی است که هشتِ انجمن روزنامه‌نگاران استان تهران، گروی نهش بود. متاسفانه این نگاهی است که شهرداری تهران دنبال می‌کند. شهرداری در شرایطی که انجمن روزنامه‌نگاران استان تهران و خانه اندیشمندان را می‌بندد که انجمن مداحان و سایر انجمن‌های غیرفراگیر و سیاسی با ردیف بودجه‌های بالا و شرایط مطلوب و امکانات فراوان هر روز در جایی از شهر سبز می‌شوند. اما تجربه ثابت کرده که ریشه انجمن‌ها و نهاد‌های مدنی در خاک اندیشه و اقبال عمومی است و این نوع برخورد‌ها اتفاقا نتیجه عکس می‌دهد.»
