
در چهارمین برنامه از سری برنامههای «تیتر» دغدغههای خانواده در حوزه آموزش و پرورش را با مرتضی نظری، کارشناس و تحلیلگر این حوزه مطرح کرد که میبینید و میخوانید.
دیدارنیوز ـ نسرین نیکنام: مرتضی نظری، کارشناس و تحلیلگران حوزه آموزش و پرورش مهمان چهارمین برنامه از سری برنامه «تیتر» بود؛ او ضمن نقد جدی به روند فعلی آموزش و پرورش ورود نهادهای حاکمیتی به این حوزه را منطقی نمیداند و میگوید: ورود این نهادها به معنای این است که وزارت آموزش و پرورش نتوانسته مسوولیت و رسالت خود را به درستی انجام دهد.
ویدیوی این گفتوگو را میتوانید اینجا، یوتیوب و آپارات ببینید.
او به ویدیوی منتشر شده این روزها که نشان میدهد دانش آموزان کتابهای خود را پس از امتحان پاره کردند اشاره میکند و میگوید: دانش آموزان با این حرکت انگار که از زندان آزاد شدند، البته بروز چنین اتفاقهایی را میتوان نتیجه نگاه بالا به پایین و حتی دستوری و صدور نسخههای تجویزی باید نباید هم تعریف کرد.
او معتقد است اگر مسوولان و مدیران آموزش و پرورش روزانه به جای صدور بخشنامههای زیاد و ارسال آن به مدارس، اجازه دهند مدیران کار خود را انجام دهند، اوضاع مدارس خیلی بهتر از شرایط کنونی خواهد بود، نمیشود در خیابان قرنی بنشینید و ۱۱۰ هزار مدرسه را در سراسر کشور اداره کنید این روشها جواب نمیدهد.
نظری میافزاید: نحوه اداره کنونی بزرگترین وزارتخانه کشور که مسوولیت خیلی جدی هم دارد مانند آشپزی است که روزانه سه وعده غذا درست میکند و به مشتری تحویل میدهد، اما هیچ وقت به سراغ این موضوع نمیرود که چرا برخی آن ناهار یا شام را نخوردند چرا برخی نصف غذا را خوردند، این غذا حکم کتابهای درسی را دارد که بدون هیچ گونه نظرسنجی و در نظر گرفتن سلیقه و نیاز دانش آموزان منتشر و تدریس میشود بدون اینکه علاقه آنها در نظر گرفته شده باشد.
این تحلیلگر مسایل آموزش و پرورش با اشاره به اینکه وزارت آموزش و پرورش با فرهنگ و هنر و موسیقی قهر است، تاکید میکند: این را به این دلیل میگویم که هر وقت ویدیوی از رقص و شادی دانش آموزان منتشر میشود، همه سریع واکنش نشان میدهند و تا پای برکناری مدیر و معلم پیش میرود، اما در برابر اتفاقهای تلخ مدارس سکوت میشود.
او این نقد را هم دارد که چرا باید در فرایند آموزش و پرورش دانش آموزان این کشور که مسوولیت مستقیم آن با وزارتخانه است و حتی حاکمیت هم از آن انتظار آموزش و پرورش دانش آموزان باسواد و کارآمد را دارد نهادهای حاکمیتی دخالت کنند که هیچ اطلاعات و سوادی از روند سیاستها ندارند، اما میبینید که این روزها مثلا حوزه علمیه و حتی حوزه هنری پس از ورود به ساخت مدارس در حوزه آموزش هم دخالت میکنند.
نظری تاکید میکند اگر وزارت آموزش و پرورش نخواهد خود را به روز کند و با همین دست فرمان ادامه بدهد مطمئن باشد که هرگز موفق نخواهد بود، مدارس با این دست فرمان دیگر نمیتوانند ادامه دهند و از همه بدتر اینکه ما بخاطر دیپلم دوازده سال از عمر دانش آموزان را گروگان میگیریم.