مهدی آیتی، فعال سیاسی با اشاره به اینکه استیضاح در زمان نامناسب می‌تواند به دولت و ملت آسیب بزند، گفت: به طور کلی دولت پزشکیان دولتی متوسط است و هیچگاه دولتی قدرتمند نبوده است. اما این دولت متوسط، جایگزینی ندارد. اینکه بگوییم می‌توان سطح آن را با افراد دیگر بالاتر برد، یک تصور نادرست است.
دیدارنیوز: یک فعال سیاسی گفت: برخی افراد مانند موریانه می‌خواهند پایه‌های دولت را از بین ببرند. فرض کنیم که این نیرو‌ها عدم کفایت پزشکیان را بگیرند؛ پس از آن چه خواهد شد؟ آیا گنجینه آنها پر از رجال سیاسی با کفایت است؟
اکنون و بعد از گذشت ماه‌ها از آغاز فعالیت دولت چهاردهم می‌توان یک ارزیابی کلی درباره عملکرد دولت داشت و پاسخ داد که دولت آیا می‌تواند با ایجاد تغییراتی در خود وضعیتش را بهبود بخشد و اینکه اصرار مخالفان دولت بر استیضاح برخی وزرا تا چه حد کارشناسی و تا چه حد سیاسی است؟
مهدی آیتی، فعال سیاسی درباره این موضوع به «نامه‌نیوز» گفت: «استیضاح آخرین ابزار در اختیار نمایندگان است. نماینده ابزار‌هایی مانند طرح سوال، تحقیق و تفحص، رأی اعتماد و... را در اختیار دارد و استیضاح آخرین حلقه از این ابزارهاست؛ بنابراین، نمایندگان نباید در مراحل میانی از این ابزار استفاده کنند. استیضاح در زمان نامناسب ممکن است به دولت و ملت آسیب برساند. به این صورت که دولت دچار تزلزل می‌شود، اعتبار آن کاهش می‌یابد و در کار‌های آن اختلال ایجاد می‌شود. برای ملت نیز ضرر دارد، زیرا زمانی که وزارتخانه‌ای بدون وزیر می‌ماند، مدتی طول می‌کشد تا وزیر جدیدی تعیین شود و در این فاصله امور معطل می‌ماند و وقت مردم از بین می‌رود. با این وصف همیشه استیضاح کارآمد نیست و واقعیت این است که در برخی موارد، استیضاح جنبه سیاسی دارد؛ مانند حذف همتی یا به نوعی دیگر حذف ظریف که دو عنصر مهم بخش سیاسی و اقتصادی دولت بودند که از سوی مجلس کنار گذاشته شدند. این تصمیم بیشتر به‌عنوان نوعی انتقام‌جویی سیاسی به نظر می‌رسید و مصالح ملی در آن رعایت نشد. استیضاح باید مبتنی بر مصالح ملی باشد و مجلس باید تحلیل درستی از اقدامی که می‌خواهد انجام دهد داشته باشد. باید دفاعیه‌ای محکم وجود داشته باشد که در بسیاری از موارد، چنین تحلیلی ارائه نمی‌شود».
او ادامه داد: «به هر حال، اینکه بخواهیم تحلیل نقطه به نقطه یا تحلیل کلی داشته باشیم، کاری کارشناسی است و باید متخصصان مختلف در حوزه‌های گوناگون نظر دهند تا دقیقا مشخص شود که دولت در چه بخش‌هایی قوی و در چه بخش‌هایی ضعیف عمل کرده است. اما در مجموع، دولت پزشکیان در شرایط بسیار سختی قرار دارد. از یک سو با کمبود درآمد و بودجه مواجه است و دولت برای پرداخت حقوق کارمندان و بازنشستگان دچار مشکل است. با این حال، دولت به هیچ‌وجه نمی‌تواند به حوزه تولید و صنعت توجه کند. در عرصه سیاسی نیز تهدیدات به طور لحظه‌ای ادامه دارد».
این فعال سیاسی همچنین بیان کرد: «فروپاشی شاکله دولت به نفع هیچکس نیست. برخی افراد مانند موریانه می‌خواهند پایه‌های دولت را از بین ببرند. فرض کنیم که این نیرو‌ها عدم کفایت پزشکیان را بگیرند؛ پس از آن چه خواهد شد؟ آیا گنجینه آنها پر از رجال سیاسی با کفایت است؟ زمانی که میرزارضا کرمانی ناصرالدین شاه را ترور کرد، یکی از علمای بزرگ تهران گفت می‌خواهد به زندان برود و با میرزارضا کرمانی ملاقات کند. او به زندان رفت و از میرزارضا پرسید چرا ناصرالدین شاه را کشتی؟ او پاسخ داد که به‌خاطر اقداماتی که برخلاف مصالح شرع انجام می‌داد. این عالم گفت آیا پشت دروازه کاخ پادشاهی ایران، انوشیروان عادل نشسته بود که ناصرالدین شاه را کشتی تا جای او بنشیند؟ یا اینکه اگر ناصرالدین شاه کشته می‌شد، فردی ناتوان‌تر از او به قدرت می‌رسید؟ این مسئله را باید از مخالفان سرسخت دولت هم پرسید».
آیتی در پایان گفت: «به طور کلی دولت پزشکیان دولتی متوسط است و هیچگاه دولتی قدرتمند نبوده است. اما این دولت متوسط، جایگزینی ندارد. اینکه بگوییم می‌توان سطح آن را با افراد دیگر بالاتر برد، یک تصور نادرست است».
