دیدارنیوز: بارگذاری بیش از ظرفیت تحمل تهران، یکی از عوامل ریشهای آلودگی هواست و باید در سیاستهای آمایش سرزمینی بازبینی شود.
فرزام پوراصغر، رئیس سابق کمیته محیط زیست امور آمایش سرزمینی و توسعه منطقهای سازمان برنامه و بودجه در یک برنامه رادیویی در مورد راهکارهای رسیدن به هوای پاک با بیان این مطلب گفت: براساس گزارشهای پیشین آمایش در سال ۵۳، اعلام شده بود تهران توانایی پذیرش بیش از ۵ میلیون نفر جمعیت را ندارد. اما بارگذاریها افزایش پیدا کرد و نیمی از خودروها در این فضای محدود در حال تردد هستند و سالانه حدود ۱۵ میلیون تن انواع آلایندههای هوا وارد فضای کشور میشود که بخش زیادی از آن وارد تهران میشود.
پوراصغر اضافه کرد: ساخت و سازهای بی رویه اجازه اختلاط هوا را نمیدهد و تردد خودروها حجم زیادی از ریزگردها را وارد فضا میکند. همچنین بخش زیادی از آبهای زیرزمینی طی دهههای اخیر برداشت و جریانهای آب قطع شده است. کانونهای محلی در اطراف تهران شکل گرفته که بر افزایش آلایندگیها اثرگذار است.
به گفته وی، بارگذاری بیش از ظرفیت تحمل تهران یکی از عوامل ریشهای بوده و مستلزم بازبینی در سیاستهای آمایش سرزمینی است. اما در چند دهه اخیر این سیاستها نادیده گرفته شده است. بارگذاری بیش از حد بدون ارتقای زیرساختهای شهری، پیامد دارد ضمن آنکه سیستم حمل و نقل عمومی نیز کارایی شایستهای ندارد.
وی خاطرنشان کرد: در قانون هوای پاک راهکارهای متعددی لحاظ شده، اما متاسفانه بسیاری از آنها نادیده گرفته میشود. البته جریانسازیهای خوبی توسط دانشگاهها و رسانه در این حوزه صورت گرفته است.
وی همچنین با اشاره به طرح جامع کاهش آلودگی هوای تهران در سال ۷۹ یادآور شد: جایگزینی خودروهای فرسوده، مشارکتهای مردمی و ارتقای فناوری از جمله بندهای آن طرح بود که بعدها به سایر شهرها نیز تعمیم یافت. اقداماتی نیز انجام شد، اما به دلیل کمبود بودجه و ناتوانی دولتها در عمل به تعهدات، طرح ناقص ماند. سوخت امروز نیز قابل قبول نیست و باید هر چه زودتر به سمت حمل و نقل پاک و ارتقای کیفیت سوخت برویم. از سیاستهای آمایش سرزمینی و تمرکززدایی نباید غافل شد و نباید کاری کرد تا همه جمعیت در کلانشهرها متمرکز شوند.
پوراصغر در ادامه گفت: وابستگی زیاد کشور به نفت تاثیر زیادی دارد و در مواقعی که منابع ارزی حاصل از نفت افزایش یافت سرمایه گذاریها در حوزه محیط زیست نیز افزایش یافت و همچنین کاهش نزولات جوی ناشی از تغییرات اقلیمی طی چند سال اخیر موجب مهاجرتهای درون استانی شده است. حدود ۳۰ درصد تولید ناخالص داخلی در تهران است و همین موجب جذب جمعیت به تهران و سایر کلانشهرها میشود و ازدحام جمعیت نیز منجر به تشدید آلودگی هوا میشود؛ بنابراین باید در سیاستهای کلان تجدیدنظر صورت گیرد.
