ضرورت متناسب‌سازی احکام اجتماعی اسلام/ پیامبر مخالف دویدن مردم پشت سر مقامات بود/ حرف آخر را در حکمرانی مردم می‌زنند!

 دیدارنیوزـ حسین‌جعفری: در شانزدهمین برنامه دیدار اندیشه با دکتر عبدالرحیم سلیمانی اردستانی فقیه، استاد حوزه و دانشگاه درباره "کدام پیامبر؛ پیامبر مکی یا مدنی؟ آیا میان این دو پیامبر تشابه/ تفاوت/ تناقضی است؟ و چرایی این تفاوت و تمایز" گفت‌وگو کردیم.

از استاد سلیمانی پرسیدیم اندرونی پیامبر و بیرونی پیامبر در برابر مردم چگونه بود؟ آیا پیامبر دین سهله را برای خود و دین خشن و خستگی ناپذیر را برای مردم می‌خواست؟! پرسیدیم آیا پیامبر برای ارشاد مردم صاحب کرسی و خدم و حشم بود؟ آیا برای امرار معاش کار می‌کردند؟ آیا پیامبر/ پیامبران و ائمه از وقتی که صاحب منصب نبوت و امامت می‌شدند دیگر برای خرید احتیاجات منزل به بازار نمی‌رفتند؟ از مراودات مالی و اقتصادی پیامبر و مصرف اش و میزان گشاده دستی اش برای بخشش به فرزندان و داماد و نزدیکان پرسیدیم.

ویدیوی این گفت‌وگو را می‌توانید اینجا، یوتیوب و آپارات ببینید.

پرسیدیم چرا بزرگان حوزه بیلان (گزارش) مالی نمی‌دهند. چرا میزان دریافت‌ها از محل وجوهات مردمی و بیت المال، همچنین نحوه مصرف را به مردم گزارش نمی‌کنند؟! پرسیدیم به قدرت رسیدن پیامبر در مدینه و تصدی حکمرانی دستور و ماموریت الهی بود یا اقبال و خواست و ماموریتی از جانب مردم؟ از نظریه دکتر سروش در خصوص نظریه دین و قدرت پرسیدیم و اینکه چهره واقعی پیامبر کدام است، خشن و شمشیر به دست که کافی بود تا کسی مخالفت کند و خون اش ریخته شود و یا محمد واقعی، محمد اهل مهربانی و رحمت بود؟ در این‌گفتگو پرسش‌های مخاطبان دیدار اندیشه را نیز پرسیدیم؛ آیا پیامبر و امام علی به این جمله اعتقاد داشتند که حفظ نظام از اوجب واجبات است؟

آیا نتیجه منطقی این جمله هم قابل قبول است که برای مبارزه با ظلم می‌توان مرتکب هر ظلمی شد؟ در آخر هم از جایگاه ائمه در میان عامه شیعیان و گرفتاری شان به غلو پرسیدیم و اینکه چرا چیز‌هایی به ائمه نسبت داده می‌شود که ائمه برای خود اعتقادی ندارند؟! سلیمانی با تفکیک میان محمد فقهی با محمد (ص) واقعی، همچنین استناد به اعمال و سیره پیامبر ملاک‌هایی را برای سنجش اعمال و رفتار امروز ما ارائه و بیان کردند که محمد اقعی، محمد قران است و جز مهربانی چهره‌ای ندارد.

به اعتقاد سلیمانی محمد در مکه شان پیامبری داشته و می‌بایست وحی الهی و دستورات شارع را به مردم ابلاغ کند و در مدینه شان حکمرانی اش را از مردم به ودیعت گرفته، خلاصه آنکه جایگاه نبوت محمد (ص) ماموریتی از جانب خدا بوده و جایگاه حکمرانی اش ماموریتی از طرف مردم؛ و بدین جهت تصریح می‌کند که در موضوع حکمرانی محمد حرف آخر را نمی‌زد بلکه این مردم بودند که حرف شان اجرا می‌شد.

این فقیه حوزه معتقد است که احکام اجتماعی نازل شده در مدینه به تناسب فرهنگ زمانه اعمال و عادلانه بوده و در زمان حاضر که مناسبات اجتماعی تغییر کرده می‌باید به متناسب سازی احکام اجتماعی اقدام کرد. از خوانندگان فرزانه دعوت می‌کنم این گفتگو را از "دیدار اندیشه" مشاهده و مورد توجه قرار دهند.