بیش از ۶۰ درصدتان در انتخابات ۸ تیر نیامدید، همان بیش از ده میلیون رای به پرشکیان، نیز خود شکل دیگری از اعتراض بود، اکنون وقت اعمال و ارسال پیام محکم دیگری است.
دیدارنیوز ـ احمد حیدری: مردم عزیز ایران، شما با شرکت نکردن بیش از ۶۰ درصدتان در انتخابات ۸ تیر و با رأی بیش از ده میلیون به آقای پرشکیان، اعتراضتان را به حکومت رساندید و اعلام کردید که از حاکمیت و حکومتداری کلان موجود نه تنها راضی نیستید، بلکه بدان معترض هستید که امیدواریم شنیده شود.
مردم عزیز؛ صاحب این قلم بار‌ها اعلام کرده که اکثریت قریب به اتفاق مردم ایران هنوز و همچنان «انقلابی پنجاه و هفت»اند. شعار انقلاب ۵۷ نفی استبداد، خودرأیی حاکمان و بسط حاکمیت قانون بود، زیرا مملکت «فقط» بر اساس «اوامر و منویات ملوکانه» اداره می‌شد و خواست و اراده مردم نقشی نداشت. امروز هم مردم می‌خواهند "قانون" ناشی از اراده خودشان مبنای اداره کشور و تنها «فصل الخطاب» برای «همه» باشد و هیچ چیز، حتی «منویات رهبری» فوق قانون نبوده و تا توسط نمایندگان واقعی مردم، صورت قانون به خود نگرفته، اجرا نشود.
شعار انقلاب ۵۷ «آزادی، استقلال، جمهوری اسلامی» بود و امروز هم قاطبه مردم می‌خواهند که آزاد از هر جباریت و مستقل از هر قدرت داخلی یا خارجی، مطابق اراده جمهور و ذیل احکام حیاتبخش اسلام زندگی کنند.
انقلابیون ۵۷ خواهان «انتخابات آزاد» بودند تا خودشان افراد صالح، خادم، توانمند و مدافع حقوق‌شان را که خود می‌شناسند و باور دارند، انتخاب کنند و نمی‌خواستند سفارتخانه‌های خارجی، درباریان، نهاد‌های حکومتی، یا ... برای آنان نماینده انتخاب کند. امروز هم قاطبه مردم خواهان آنند که «حق رأی» که آشکارترین مصداق «حق الناس» است، مورد احترام شورای نگهبان واقع شود و نظارت استصوابی غیرشرعی، غیرقانونی و سلیقه‌ای این شورا انتخابات آزاد یک مرحله‌ای را به "انتخابات دو مرحله‌ای کنترل شده" تبدیل نکند! انقلابیون ۵۷ خواستار استقلال از بلوک غرب و شرق و اعتماد به مردم خویش بودند و امروز هم می‌گویند اگر آمریکا شیطان بزرگ است، روسیه و چین هم شیاطین بزرگ دیگری هستند و هیچ کشوری دوست ما و ترجیح دهنده منافع ما بر منافع خودش نیست؛ پس باید در روابط خارجی منافع ملی اصل قرار گیرد و «استکبار ستیزی» به صورت جامع، ابتدا با "مستکبران داخلی" و سپس با "مستکبران جهانی" رویه باشد که «الکفر ملّۀ واحدة».
انقلابیون ۵۷ با ویژه خواری منسوبان حاکمان و هزار فامیل، به مبارزه برخاستند و امروز جز مبارزه با همین ویژه خوارانی که صندوق‌های اعتباری، اسکله‌های اختصاصی، قرارداد‌های خارج از مناقصه، حقوق‌های نجومی، اختلاس‌های میلیاردی و ... دارند، را نمی‌خواهند.
انقلابیون ۵۷ برای مخالفت با تبعیض در قضاوت و اجرای یکسان قانون، قیام کردند و امروز نیز بر این معترضند که چرا شهردار اسبق مملکت (کرباسچی) را علنی و با پخش تلویزیونی محاکمه کردند، ولی مثلا امام جمعه تهران در باره اتهام زمین‌خواری علنی محاکمه نمی‌شود و ....
انقلابیون ۵۷ می‌خواستند اسلام رحمانی [نه اسلام قهر و غضب و محدودیت]که کرامت بخش آنان است، مطابق قانون وضع شده توسط نمایندگانشان، اجرا شود و رهبر، دولت، مجلس، شورا‌ها و ..؛ منتخبان واقعی خودشان باشند و نهاد‌های انتصابی نتوانند در همه جا دخالت کرده و مردم را کنار بزنند.
امروز هم قاطبه شما مردم بخصوص جوانان و نسل "زد"، در واقع «انقلابی ۵۷» و خواهان «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» به معنای واقعی کلمه هستید. پس بیایید نه برای تأیید «جمهوری اسلامی فعلی» بلکه برای "اصلاح جمهوری اسلامی" و برگرداندن آن به ریل ۵۷ و شعار‌های داده شده در "پاریس" و احیای مردم سالاری واقعی و حاکمیت قانون و بازگرداندن "کرامت خدشه‌دار شده" به همه فرزندان ایران؛ در انتخابات روز جمعه ۱۵ تیر ۱۴۰۳ شرکت کنید و به یک انقلابی پنجاه و هفتی واقعی یعنی آقای دکتر مسعود پزشکیان رأی دهید.
وعده ما روز جمعه ۱۵ تیر کنار صندوق‌های رأی و برای نوشتن نام دکتر مسعود دکتر مسعود پزشکیان. یا علی مدد.
