با پررنگ شدن موضوع حجاب در کشور، دیدارنیوز بر آن شد در فصل دوم برنامه اصل ۲۷، سراغ این موضوع برود و در گفتوگو با صاحب نظران، چالش‌های فراروی جامعه را بررسی کند. مهمان این برنامه بهاره آروین است.
دیدارنیوزـ نسرین نیکنام: اهمیت و تاثیرگذاری حضور زنان در عرصه‌های اجتماعی و فرهنگی به ویژه پس از حوادث سال ۱۴۰۱، قابل انکار و نادیده گرفتن نیست؛ از این رو ما در ادامه سلسله برنامه‌های اصل ۲۷ میزبان بهاره آروین، جامعه شناس و عضو سابق شورای شهر بودیم و با او درباره جایگاه زنان پس از انقلاب و نقش آن‌ها در تحولات فرهنگی صحبت کردیم.
این گفتوگو در دو قسمت منتشر می شود و قسمت اول آن را می توانید اینجا ببینید.
او در ابتدای این گفتوگو به این موضوع اشاره کرد که "اگر بخواهیم جایگاه زنان را پس از انقلاب بررسی کنیم، ابتدا باید نگاه تاریخی به جایگاه زن داشته باشیم. یعنی باید به جایگاه زن هم در قبل و هم بعد از انقلاب نگاهی بیندازیم و این دو مقطع را بررسی کنیم، زیرا این موضوع در میان بحث‌های زنان مغفول مانده است."
آروین معتقد است که انقلاب اسلامی منشاء تحول فرهنگی زنان شد، زیرا سبب شد که زنان دهه ۳۰ و ۴۰ به عنوان مبارز و انقلابی وارد عرصه شوند در حالیکه در آن زمان فضای سنتی خانواده‌ها پذیرش این موضوع را نداشتند، اما آن‌ها برای احقاق حق وارد میدان شدند.
او با طرح این پرسش که اگر انقلاب اسلامی رخ نمی‌داد، جایگاه زنان در جامعه ایران کجا بود، به مقایسه وضعیت زمینه‌های فرهنگی مشترک میان ایران با کشور‌های همسایه پرداخت و این مشترکات را تاثیرگذار دانست.
این جامعه‌شناس، بافت فرهنگی موجود در سیستان و بلوچستان را نمونه عینی فرهنگ موجود در کشور‌های افغانستان و پاکستان دانست و گفت: "آمریکا ۲۰ سال تلاش کرد که فرهنگ مردم افغانستان به ویژه جایگاه زنان را تغییر دهد، اما طالبان با حضور شش ماهه همه آن آموزه‌های ۲۰ ساله را از بین برد و عجیب اینکه مردم نسبت به اینکه حتی دختران اجازه درس خواندن نداشته باشند اعتراض جدی نکردند و این یعنی بافت فرهنگی و تاریخی این کشور این محدودیت را پذیرفته بود."
عکس ها: آرش راهبر
آروین به این موضوع هم اشاره دارد که زنان در اوایل انقلاب برای حضور در عرصه موسیقی و سینما محدودیت داشتند و این محدودیت را نمی‌توان انکار کرد، اما بعد کم کم شرایط تغییر کرد و همان مادرانی که در زمان انقلاب نقش مبارز داشتند، برای دختران تبدیل به قهرمان شدند، زیرا آن‌ها تلاش کردند دخترانشان درس بخوانند، دانشگاه بروند و چیز‌هایی را تجربه کنند که خودشان تجربه نکرده بودند.
به گفته این جامعه شناس حوادثی که در سال ۱۴۰۱ اتفاق افتاد، نتایجی را به همراه داشت که اگر قرار بود طی ۵۰ سال اتفاق بیفتد، حالا طی ۱۵ سال اتفاق می‌افتد و در نهایت این مادران دهه ۶۰ و دختران دهه ۸۰ هستند که تحولات فرهنگی را نمایندگی می‌کنند.
آروین روی این موضوع هم تاکید دارد که اگر انقلاب اسلامی رخ نمی‌داد شاید فضای سنتی حاکم در دوران پهلوی همچنان باقی می‌ماند هر چند موضوعی که باید به آن توجه داشت این است که همه تصور می‌کنند حاکمیت، جامعه را محدود یا هدایت می‌کند، اما دقیقا برعکس است و این جامعه است که حاکمیت دنبال‌رو آن است.
