"اجاره خانه اژد‌هایی هفت سر"

دیدارنیوز ـ سید احمد نبوی*:محاسبه هر روزه درآمد سرپرست خانواده و سبد هزینه خانواده، دغدغه‌ای وحشتناک است که طبقه متوسط ایران (بزرگترین جمعیت ایران) با آن روبرو می‌باشند، دغدغه‌ای که موجب تشویش و نگرانی هر لحظهِ خانواده‌های طبقه متوسط ایران است، یکی از مهمترین هزینه‌های خانواده ایرانی تهیه مسکن استیجاری (رهن و اجاره) برای زندگی است، هزینه‌ای که مانند یک اژد‌های هفت سر تمام درآمد‌های خانواده را می‌بلعد و اشتهای سیری ناپذیر این اژد‌ها سالانه صد‌ها هزار خانوار را از طبقه متوسط به طبقه ضعیف و ناخواسته همین تعداد خانوار را از طبقه ضعیف به طبقه ضعیف (فقیر) مطلق کوچ می‌دهد و این بزرگترین آسیب اجتماعی تاریخ جمهوری‌اسلامی ایران است که اگر چاره‌ای برای آن اندیشیده نشود استعداد آسیب امنیتی را در ذات خود دارد.
متاسفانه؟! صددرصد مسئولین تصمیم گیر در حوزه مسکن صاحبخانه هستند و دردی به نامِ اجاره مسکن ندارند و باز متاسفانه بخشی از این مسئولین یا خود به نوعی ملاک می‌باشند و یا از مدیران دستگاه‌هایی هستند که املاک فراوانی دارند (بانک‌های دولتی و خصوصی، بنیاد مستضعفان، ستاد اجرایی فرمان امام، تولیت‌های آستان مقدس، شرکت‌های سرمایه گذاری صندوق‌های بازنشستگی، بنیاد تعاون بخش‌های مختلف نیرو‌های مسلح، بنیاد پانزده خرداد و ده‌ها مجموعه دیگر) که هر چه این املاک گران‌تر باشد مسئولین آن دستگاه‌ها تراز مالی قویتری را به مافوق خود ارائه می‌دهند و مجموعه خود را با سرمایه‌های ملکی گران شده، سود ده معرفی می‌کنند و بظاهر مدیر موفقی نشان می‌دهند.

این دسته از مدیران موفق! غافل از آنند که این لذت و توفیق ظاهریشان چه آتشی را به جان میلیون‌ها خانوار ایرانیِ با آبرو انداخته است.

سوال جدی مردم این است، چرا مالیات را از یک خرده فروش در یک محله به هر طریق ممکن می‌گیرید، ولی از چند صد هزار خانه خالی نمی‌گیرید؟ نکند، چون این مالیات از جیب برخی مسئولین و دستگاه‌های ملاک باید گرفته شود در آن کوتاهی می‌کنید؟
چرا در کشوری که برخی مردمش در پشت بام‌ها و حلبی آباد‌های جدید و خانه‌های اشتراکی زندگی می‌کنند از خانه‌ها و ویلا‌های چند ده میلیاردی به بالا مالیات مضاعف نمی‌گیرید؟ گوش شیطان کر، نکند خودتان شامل مالیات مضاعف می‌شوید.

راه‌های کنترل بهای اجاره خانه بسیار است، ولی چرا انجام نمی‌شود، این سوال عمده مستاجران کشور است.

خانواده‌ای که ده‌ها سال در مرکز تهران مستاجر بوده است از حدود چهار سال پیش تاکنون هر ساله چندین محله به جنوب تهران و این دو سال گذشته به حاشیه تهران به اجبار منتقل شده است، این خانواده‌ها برای آنکه دو برابر اجاره ۴ سال پیش خود در مرکز تهران را در رباط کریم، ملارد و ماهدشت و اندیشه و قرچک و پاکدشت بدهد باید از جان مایه بگذارد تا فقط زنده باشد.

مردم این را خوب می‌دانند که دولت بسیار درگیر است، ولی موضوع اجاره بها آنقدر مهم است که حزب همدلی مردم تحول خواه (همت) پیشنهاد می‌دهد تا دولت، مجلس، قوه قضائیه و حتی نمایندگانی از سوی مقام معظم رهبری به فوریت یک کارگروه ویژه تشکیل داده و ضمن بررسی اثرات مخرب این افزایش، راه‌های پایین آمدن اجاره بها مسکن را عملیاتی نمایند تا فعلا راه نفس موقتی برای قشر بزرگی از جامعه ایرانی باز شود.

دعوت به ازدواج و فرزندآوری بدون آماده کردن زیر ساخت‌های لازم (تهیه مسکن مناسب و ارزان) بار جدیدی بر دوش کشور است که باید به جد به آن پرداخته شود.