دیدارنیوز ـ امیر دژاکام، نویسنده و کارگردان تئاتر، درباره تازه‌ترین فعالیت خود گفت: «چندسال قبل درخواست روی صحنه بردن نمایش «مردی برای تمام فصول» را برای اجرا در سالن اصلی تئاتر شهر ارائه دادم که به هر دلیلی مورد قبول قرار نگرفت. معتقدم اجرا نشدن یک کار به معنای ممنوع شدنش هم است از این لحاظ این نکته را مطرح می‌کنم که این روز‌ها بسیار زیاد خبر‌هایی مبنی بر اینکه فلان نمایش اجازه اجرا پیدا نکرده و توقیف است، می‌شنویم، اما چندی بعد می‌بینیم همان نمایش با همان گروه روی صحنه می‌رود و مثلاً کارگردانی که ادعا می‌کرد کارش توقیف شده و به دلیل اجحافی که در حقش شده می‌خواهد کلاً از فعالیت در تئاتر انصراف دهند، نمایشش را به صحنه برده و کارش هم پرفروش می‌شود.»
او تصریح کرد: «در واقع اگر می‌خواهید نمایش‌های پرفروش را رصد کنید باید به سراغ ممنوعه‌ها بروید. این مساله که ممنوع‌شده‌ترین‌ها در نهایت به پرفروش‌ترین‌ها تبدیل می‌شوند، یک شوخی تلخ است، اما واقعیت دارد که پرفروش‌ترین کارها، چه در تئاتر و چه سینما آثار ممنوعه هستند و انگار رابطه‌ای بین این ۲ جریان وجود دارد. البته بگذریم از کارگردان‌هایی که واقعاً کار نمی‌کنند و آثارشان اجازه اجرا پیدا نمی‌کند که در چنین مواردی کسی هم مطلع نمی‌شود و خبررسانی صورت نمی‌گیرد.»
دژاکام ادامه داد: «اشتباه برداشت نشود، چون به شکل شفاف می‌گویم تعدادی از همکاران من واقعاً ممنوع‌الفعالیت هستند و آثارشان اجازه اجرا پیدا نمی‌کند و یا نمایش‌هایی را می‌بینیم که بعد از چندین اجرا توقیف می‌شوند و دوباره باید بازبینی بدهند و یا ممیزی‌های بی‌موردی به برخی نمایش‌ها وارد می‌شود، که منصفانه نیست. منظور من افرادی هستند که از خبر توقیف و انصراف کارهایشان برای فروش بیشتر استفاده می‌کنند در حالی که من به‌عنوان کارگردانی که حداقل ۱۲ نمایش در سالن اصلی به صحنه برده‌ام بعد از گذشت ۱۰ سال که از اجرای کارم در سالن اصلی تئاترشهر گذشته همچنان باید به دنبال گرفتن اجرا باشم. مدیران می‌آیند و می‌روند و من همچنان به اصطلاح باید زنبیلم را پشت در سالن اصلی بگذارم و منتظر باشم تا بالاخره نوبتم برسد.»
کارگردان نمایش «مکبث» درباره اینکه در طول سال‌های اخیر در سالن‌های خصوصی مختلفی آثارش را به صحنه برده است، گفت: «از سال ۹۱ که نمایش «ساقی» را در سالن اصلی به صحنه بردم تا امروز نتوانستم نمایش دیگری را در این سالن اجرا کنم. حتی نمایش «ننه دلاور و فرزندانش» را هم برای اجرا در این سالن پیشنهاد کردم که مورد موافقت قرار نگرفت و در نهایت نمایش در سالن چهارسو اجرا شد. در حال حاضر هم مجدداً برای اجرا در مهر ماه تقاضای خودم را به ابراهیم گله‌دارزاده ارائه کرده‌ام و متنم را هم به شورای ارزشیابی و نظارت فرستادم که تا امروز هنوز جوابی دریافت نکرده‌ام. البته همه این اقدامات مربوط به سال گذشته است نه امسال.»
او درباره متن پیشنهادی‌اش برای اجرا عنوان کرد: «بعد از موافقت نشدن با اجرای نمایش «مردی برای تمام فصول»، نمایشنامه «احمد شمس و پوران جون» را که نام دومی هم به نام «ماجرای دل» دارد و نوشته خودم است، برای اجرا پیشنهاد دادم و علاقه‌مند هستم آن را در سالن اصلی تئاتر شهر به صحنه ببرم.»
دژاکام در پایان درباره مضمون این نمایش توضیح داد: «این اثر نمایشی درباره ۲ فرد متخصص و تحصیل‌کرده است که یکی از آن‌ها دکترای کارگردانی دارد و باید عضو هیات علمی دانشگاه شود و دیگری دانشجوی دکترای ادبیات و در حال دفاع از پایان‌نامه‌اش است. این ۲ استاد به دلیل مشکلاتی که در زندگی شان پیش می‌آید درگیر بزهکاری می‌شوند. این نمایش اثری تراژدی کمدی است که مخاطب حضور این ۲ فرد تحصیل‌کرده را در لایه‌های مختلف اجتماعی دنبال می‌کند. نمایشنامه اثری امروزی است و با مصائب و مشکلات انسان امروز به صورت کاملاً واقعی برخورد و تلاش می‌کند سرخوشانه از رنجی که در داستان وجود دارد، حرف بزند و نقد‌های اجتماعی را مطرح کند.»
