مردم هنوز درگیر تجربه جمعی این بیماری همه‌گیرند، ولی به دنیا که نگاه می‌کنید یک طرف جنگ است، یک طرف گرانی و افزایش قیمت‌هاست، یک طرف دیوانه‌ها کشوری را به دست گرفته‌اند و هر روز اخبار بد از آن شنیده می‌شود، هوا در حال گرم‌تر شدن است و بازار‌های بورس جهان متاثر از این وضعیت جنگی هر روز قرمزند. با اینکه بیماری برای خیلی‌ها دیگر خطری نزدیک نیست، اما دنیا آنقدر‌ها هم بشارت‌دهنده بنظر نمی‌رسد.
دیدارنیوز ـ خب! چه کاری می‌توان کرد؟ به نظر می‌رسد این عدم قطعیت برای مدتی ادامه پیدا خواهد کرد. جنگ به این زودی تمام نمی‌شود، احتمال سر درآوردن نسخه‌های جدید کرونا وجود دارد و اوضاع اقتصادی جهان هم تعریفی ندارد. شما دو گزینه دارید: اول اینکه اجازه دهید همه چیز‌های ناخوشایند شما را تحت تأثیر قرار دهند. تمام روز را در شبکه‌های اجتماعی به مرور اخبار بگذرانید. احساس بی‌حالی و افسردگی نسبت به وضعیت جهان و ناعادلانه بودن همه چیز حس طبیعی هر آدمی است که صبح تا شب از پنجره چند سانتیمتری گوشی موبایل و شبکه‌های خبری به اتفاق‌های بد دنیا نگاه می‌کند. اما راه دومی هم هست؛ پیدا کردن کار‌هایی که واقعا می‌توان انجام داد و با آن‌ها می‌توان راهی برای کنار آمدن با دنیای سخت اطرافمان پیدا کرد. برای مقابله و غلبه بر ترس‌ها، اضطراب و استرس، باید انعطاف‌پذیر بود. تاب‌آوری فرآیند سازگاری و غلبه بر موانع در مواجهه با ناملایمات است. این شامل زمین‌خوردن هم می‌شود، اما بعد از هر زمین خوردنی به نیروی درونی نیاز دارید که با آن دوباره بلند شوید و به کار کردن ادامه دهید، چیز‌های تازه تجربه کنید و مسیر رشد خود را ادامه دهید.
مساله فقط جنگ و تورم نیست. زمانی که اخراج می‌شوید، مجبور می‌شوید برخلاف میل خود سر یک کار بروید، در محل کار یا خانه فشار شدیدی احساس می‌کنید یا مجبور می‌شوید با یک رئیس بد و قلدر کار کنید، به این مهارت‌ها نیاز دارید.
اینکه آدم احساس کند کاری از دستش برنمی‌آید ناتوان‌کننده است. با خودتان صادق باشید. واقعا کار‌های زیادی از ما برنمی‌آید، اما به اطراف نگاه کنید. دنبال چیز‌هایی بگردید که در کنترل شما هستند. این باعث می‌شود احساس بهتر و قدرت بیشتری داشته باشید. صدقه‌دادن، شاید کلیشه‌ای به نظر برسد، اما بخصوص اگر گیرنده آن در نزدیکی شما باشد باعث می‌شود حالتان بهتر شود. ببینید آیا می‌توانید همکاران یا اعضای خانواده را هم در این مسیر با خودتان همراه کنید یا نه. غذا درست کردن برای چند کودک کار، کمک هفتگی به یک آسایشگاه سالمندان، سر زدن به مراکز نگهداری موقت کودکان بدسرپرست و کمک به سازمان‌های مردم‌نهاد می‌تواند حالتان را بهتر کند.
به جای نشخوارکردن تمام سناریو‌های «چه می‌شد اگر ...» که باعث بیخوابی شبانه می‌شود، روی احساسات مثبت تمرکز کنید. می‌توانید کار‌های خوبی را که در روز انجام داده‌اید یادداشت کنید، از غذا خریدن برای یک در راه‌مانده گرفته تا پس‌انداز برای کمک به یک مرکز خیریه نیازمندان، کمک به آموزش پناهجویان و مهاجران، خریدکردن برای یک همسایه تنها یا فقط احوال‌پرسی کسی که سر حال نیست.
مدیتیشن، یوگا، دویدن یا دوچرخه‌سواری، پیداکردن یک سرگرمی تازه، سفال‌گری، نقاشی با خودکار، خوشنویسی، ساز زدن و چیز‌هایی از این دست، سر زدن به دوستان، ورزش‌کردن در باشگاه یا پیاده‌روی طولانی در یک محیط طبیعی ممکن است کمکی به حل مشکلات جهان نکند، جنگ را تمام نکند، عوضی‌بودن دیگران را جبران نکند و باعث نشود راهی برای استعفادادن پیدا کنید، ولی کمک می‌کند که یک بار دیگر با خودتان روبه‌رو شوید و ببینید که هنوز وجود دارید!
می‌توانید با تمرکز بر چیز‌هایی که در آن‌ها مهارت دارید، اعتماد به نفس خود را تقویت کنید. مهم نیست منچ است یا شطرنج یا بدمینتون. مهم این است که کار‌هایی را که قبلا دوست داشته‌اید دوباره شروع کنید و سعی کنید مهارت خود را در آن تقویت کنید. اگر فیلم یا سریال می‌بینید یا کتاب می‌خوانید برای خودتان اهداف هفتگی و ماهانه تعیین کنید و سعی کنید هر طور شده آن اهداف را محقق کنید. به کار‌ها بعنوان پروژه‌هایی که هدف مشخصی دارند نگاه کنید. خواندن تمام آثار یک نویسنده یا دیدن تمام فیلم‌های یک کارگردان، ممکن است برای منتقدین حرفه‌ای جذابیتی نداشته باشد، اما می‌تواند به شما کمک کند که در یک حوزه خاص تسلط بیشتری پیدا کنید و اعتماد به نفس بهتری داشته باشید. اگر در کاری خوب هستید، با این توجیه که این کار برایم خسته‌کننده است از آن فرار نکنید. کاری را که در آن خوب هستید ادامه دهید حتی اگر برایتان چالشی تازه ندارد. این به شما یادآوری می‌کند که می‌توانید ادامه دهید. موفقیت‌های کوچک را دست کم نگیرید. با یک شکلات یا یک لیوان چای هم می‌توانید به خودتان احساس دوست داشته شدن و مراقبت‌شدن بدهید. شما به نوازش‌های کوچک نیاز دارید تا بتوانید به مسیر خودتان ادامه دهید.
داشتن روابط قوی و حمایتی شما را انعطاف‌پذیرتر می‌کند. همه ما در طول دو سال گذشته بسیاری از ارتباطات اجتماعی خود را از دست داده‌ایم. حالا که همه‌گیری در حال کمرنگ‌شدن است زمان بسیار خوبی برای برقراری ارتباط با دوستان، خانواده و همکارانی است که ماه‌ها یا بیش از یک یا دو سال است که آنان را ندیده‌ایم. حتی زمان خوبی برای شروع روابط تازه است. از اینکه سر صحبت را با همسایه‌ها و فروشندگان محل باز کنید نترسید. یادتان باشد که خیلی‌ها این شانس را نداشته‌اند که از یک همه‌گیری جان سالم به در ببرند، پس حالا که فرصت هست از آن استفاده کنید.
برای غلبه بر شرایط چالش‌برانگیز گاهی باید کار‌های سختی هم انجام داد. اگر شغل خود را از دست دادید، شروع به نوشتن رزومه کنید. پروفایل‌های خود را بروز کنید. با کسانی که می‌شناسید تماس بگیرید و بگویید که آماده کار جدید هستید.
این مهم است که بدانید شما تنها نیستید. همه ما با این حوادث ترسناک سر و کار داریم. این چیزی که اتفاق می‌افتد را تغییر نمی‌دهد، اما از فشاری که احساس می‌کنید، کم می‌کند. اگر در مورد آنچه به شما گذشته است حرف بزنید می‌بینید که آدم‌های زیادی هستند که همدرد شما هستند. آدم‌های بیشتری هم هستند که شما را درک می‌کنند و خیلی‌ها هم هستند که می‌توانند به شما کمک کنند تا از مشکلات عبور کنید.
مطمئن شوید که از نظر ذهنی، عاطفی و روحی مراقب خودتان هستید. وعده‌های غذا را جا نیندازید، ورزش کنید، از خانه بیرون بروید و سعی کنید راه‌هایی را که به خواب راحت کمک می‌کند امتحان کنید. سعی کنید کار‌هایی که به شما آسیب می‌رساند مثل سیگارکشیدن و نمک غذا را روزانه کم کنید، به جای آن تعداد قدم‌هایی را که برمی‌دارید بیشتر کنید، از ساعت‌های استفاده از تلویزیون و شبکه‌های اجتماعی کم کنید و اگر احساس می‌کنید که به کمک حرفه‌ای نیاز دارید، به این فکر نکنید که مردم ممکن است چه بگویند؛ به دنبال کسی باشید که با او صحبت کنید.
