دولت در حالی توزیع «بسته حمایتی» و «سبد کالا» را در دستور کار قرار داده که طی سال‌های گذشته سیاست مزد‌ی‌اش را به کارگران تحمیل کرده، سیاست‌های آزادسازی قیمت کالا را پیش برده، خدمات بیمه سلامت کاهش یافته، شمار داروهای تحت پوشش بیمه محدودتر شده و قیمت دارو در بازار آزاد پس از بحران ارزی افزایش چشمگیری یافته است.

مدیرانی نالایق یا خائن یا شریک دزد و صاحب منافع، این ارز را که محصول واگذاری امتیازات فراوان از حیثیت کشور است، به نورچشمی‌ها یا شرکت‌های مجعول برای کالاهای غیرضرور یا در اساس غیرواقعی اختصاص داده‌اند. این اگر بحران عقلی یا خیانت  نیست پس چیست؟