امیرالمؤمنین تا زمانی که افراد شمشیر دست نگرفته بودند، حداکثر مدارا را با آنان داشت، اگر چه این عده در نماز جماعت خلیفه مسلمین اخلال ایجاد می‌کردند و نماز جماعت را به هم می‌زدند. علی(ع) حتی اجازه نمی‌دهد با آنان در حد بیرون کردن از مسجد برخورد شود.