اگر محسن رضایی تا آخر در صحنه باقی بماند و سعید جلیلی تن به فشارها برای کناره گیری ندهد، سبد رأی رئیسی چند تکه خواهد شد.
دیدارنیوز - «هر کس خودش را اصلح و در حالتی خوشبینانه دیگری را صالح می‌بیند؛ نامزد شدن در انتخابات برایش «تکلیف» است و بر اساس همین نگرش و ایدئولوژی، بر این تکلیف خود تا آخر باقی می‌ماند.» این وضعیت این روزهای کاندیداهای اصولگراست، کاندیداهایی که هم بر ماندن در عرصه تاکید می کنند هم بر وحدت و هماهنگی تاکید کنند.
در انتخابات پیش‌رو تعدادی صالح و اصلح از اصولگرایان نامزد شده‌اند؛ البته به زعم خودشان. ۵ نامزد از یک طیف که بسیاری را به این تحلیل رساند که حداقل دو یا سه نامزد از این ۵ نامزد، کاندیدای پوششی یا به عبارت دیگر ضربه‌گیر هستند. کما اینکه دفاع تمام قد قاضی‌زاده هاشمی از ابراهیم رئیسی در مناظره دوم یکی از شواهدی بود که طرفداران تحلیل نامزد پوششی را به قطعیت رساند.
اصولگرایان مدت‌ها قبل از انتخابات، سعی داشتند تا با یک نامزد واحد وارد انتخابات شوند و دیگر کار به لابی و رایزنی برای انصراف آن هم چند روز باقیمانده به انتخابات نکشد؛ از همین رو سعی کردند تا باقر قالیباف رئیس مجلس را در همان مجلس نگه دارند تا وارد انتخابات ریاست‌جمهوری نشود. از همین رو رایزنی‌های گسترده‌ای با قالیباف شد تا ریاست‌جمهوری را لااقل برای ۱۴۰۰ فراموش کند. در این میان، جریان رسانه‌ای نزدیک به قالیباف سعی داشتند القا کنند که ابراهیم رئیسی قصدی برای نامزد شدن در انتخابات ریاست‌جمهوری ندارد.
در مقابل برخی طیف‌های تندتر از قالیبافی‌ها، سعی داشتند با نشان دادن گوشه‌هایی از پرونده عیسی شریفی و مسائل دیگر در مجلس برای قالیباف خط و نشان بکشند. برخی کانال‌های تلگرامی نزدیک به جریان فکری جبهه پایداری، با ورود سعید محمد به میدان انتخابات او را تهدیدی برای قالیباف قلمداد کردند و گفتند که محمد کارشناس رسیدگی در پرونده فساد در هلدینگ یاس بوده است؛ تا به نوعی برای قالیباف پالس‌های خاصی فرستاده باشند. از سوی دیگر در اردیبهشت ماه و با نزدیک شدن به زمان ثبت‌نام نامزدها، علی خضریان سخنگوی کمیسیون اصل ۹۰ و از اعضای جبهه پایداری ادعایی مبنی بر دستکاری در بودجه سال ۱۴۰۰ در مجلس منتشر کرد؛ آن هم پس از تصویب در صحن و پیش از ابلاغ به دولت.
او چندین مرتبه بر این موضع خود اصرار کرد و حتی بیش از ۱۰۰ نماینده در نامه‌ای به قالیباف خواستار توضیحات او درباره ادعای خضریان شدند. از دیگر سو، بنا به ادعای برخی نمایندگان، بیش از ۲۰۰ نماینده در نامه‌ای به ابراهیم رئیسی خواستار نامزد شدنش برای انتخابات ریاست‌جمهوری شدند.
مدتی پس از این تحولات، قالیباف که هیچ واکنشی به این ماجراها و ادعاها نداشت، کم‌کم جو را آماده کرد که اعلام عدم ثبت‌نام کند. در جلسه با فراکسیون اکثریت مجلس رسما اعلام کرد که برای وحدت جریانی از حضور در انتخابات اجتناب خواهد کرد. این اقدام او با نامه تشکرآمیز نمایندگان مجلس روبرو شد و همچنین قالیباف در انتخابات هیات رئیسه مجلس سر جایش باقی ماند.
با کنار رفتن قالیباف از صحنه انتخابات اصولگرایان بر این تصور بودند که دیگر رئیسی است و حداکثر چند نامزد از طیف‌های مقابل. اما پیش‌بینی‌شان اشتباه از آب درآمد؛ رئیسی ماند و ۴ نامزد دیگر از همان طیف خودش با ۲ نامزد که مورد حمایت اصلاح‌طلبان نیستند.
حالا رئیسی نه فقط که تنها نیست بلکه قاضی‌زاده هاشمی، زاکانی، رضایی و جلیلی را روبروی خود می‌بیند.
هرچند احتمال می‌رود که زاکانی و قاضی‌زاده به نفع رئیسی کنار بروند، ولی رضایی اعلام کرده که تا پایان انتخابات در صحنه است و کنار نمی‌رود. جلیلی هم این روزها به یک معضل برای اصولگرایان تبدیل شده است؛ او که سال ۹۲ هم بنا بر احساس تکلیف به نفع هیچ نامزدی کنار نرفت، امسال هم گویا قصد این کار را ندارد؛ لااقل با توجه به سخنان نوباوه مشاور جلیلی که گفته بود بحث کنار رفتن او مطرح نیست. از سوی دیگر این روزها در شبکه‌های اجتماعی بحثی بین هواداران جلیلی و رئیسی پیرامون موضوع اصلح و صالح شکل گرفته که نشاندهنده اختلافات عمیق بین این دو شاخه‌ی اصولگرایی است.
هواداران جلیلی معتقدند که او اصلح در بین نامزدهاست ولی در مقابل حامیان رئیسی نامزد محبوب خود را اصلح می‌دانند که این موضوع حتی کار را به جایی رساند که دفتر رهبری اعلام کرد که استفتایی با موضوع اصلح سندیت ندارد.
با نگاهی به نتایج انتخابات ۹۶، می‌توان پیش‌بینی کرد که رای اصولگرایان در بیشترین حالت کمی بیش از ۱۶ میلیون است؛ آن هم در انتخاباتی که اصولگرایان در اوج وحدت بودند و قالیباف هم چند روز پیش از انتخابات با تبلیغات وسیع به نفع رئیسی کنار کشید تا آرای او به سبد رئیسی ریخته شود. در آن انتخابات یک نامزد اصولگرای دیگر هم بود؛ مصطفی میرسلیم که کمتر از ۵۰۰ هزار رای آورد. رئیسی هم حدود ۱۵ میلیون و ۸۰۰ هزار رای کسی کرد و مجموعا ۱۶ میلیون و اندی رای داشتند.
با توجه به میزان رای جلیلی در انتخابات ۹۲ که کمی بیش از ۴ میلیون بود، اگر جلیلی نامزد پوششی نباشد و تا آخر بماند ۴میلیون از ۱۶ میلیون را می‌تواند از آن خود کند؛ البته بر مبنای دو انتخابات ۹۲ و ۹۶. و در این صورت آرای نامزد اصلی اصولگرایان ابراهیم رئیسی ترک بزرگی می‌خورد که احتمالا مشخص شدن پیروز انتخابات نیاز به دور دوم خواهد داشت.
از سوی دیگر محسن رضایی که رسما اعلام کرد تا آخر در صحنه خواهدماند می تواند بخشی دیگر از آراء اصولگرایان را به سمت خود جذب کند. هرچند بنا به سابقه حضور محسن رضایی در انتخابات بعید است آراء او بیشتر از سعید جلیلی شود ولی ماندن او در صحنه بخشی دیگر از آراء رئیسی را دچار ریزش خواهد کرد.
با این فرضیات و احتمالات روی زمین یعنی ماندن جلیلی و رئیسی و رضایی، کیک آرای اصولگرایی به چند قسمت نامساوی تقسیم خواهد شد؛ البته اگر فشاری بر جلیلی برای کنار رفتن وارد نشود. اگر زاکانی و قاضی‌زاده هم که تاکید دارند پوششی نیستند، بر این حرف خود بمانند این کیک به ۵ قسمت تقسیم می‌شود. هرچند که احتمالا فشارهایی برای‌کنار رفتن آغاز خواهد شد؛ مانند فشارها بر قالیباف که بعد از انتخابات ۹۶ معلوم شد تیم قالیباف بر اساس نظرسنجی‌ها مخالف کنار رفتن او و موافق کنار رفتن رئیسی بودند.
