دیدارنیوز ـ افشین ملایی با حضور در سازمان تامین اجتماعی، با اشاره به این که براساس آمار مراجع داخلی و خارجی کشور ایران یکی از کشور‌هایی است که با کم تحرکی بالا مواجه است و به دلیل تغییر سبک زندگی این میزان کم تحرکی در ۱۰ سال اخیر ۲۵ درصد افزایش پیدا کرده است، اظهار کرد: به همین دلیل است که در طول سال ۴۵ هزار میلیارد تومان برای درمان بیماری‌های ناشی از کم‌تحرکی هزینه می‌کنیم.
آمار کم تحرکی زنان و کودکان
او ادامه داد: اهداف کاری این فدراسیون با منافع ملی کشور در یک راستا است و آمار کم تحرکی و ورزش نکردن ۶۴ درصدی بانوان یک آمار تلخ است و باید اذعان کرد که کودکان ایران هم ۳۲ درصد اضافه وزن و چاقی دارند.
رییس فدراسیون ورزش‌های همگانی با بیان این که یک خطر جدی و بزرگ برای سلامت مردم ایران در آینده‌ای نه چندان دور وجود دارد، گفت: متاسفانه دیابت به سرعت در کشور در حال پیشرفت است و در حال حاضر ۱۰ درصد مردم دیابت دارند که با توجه به شرایط موجود این میزان در آینده ۲۵ درصد افزایش خواهد یافت، هم‌چنین براساس پایشی که در مورد فشار خون مردم ایران صورت گرفته است حدود ۳۰ میلیون و ۷۰۰ هزار ایرانی دچار فشار خون بالا هستند.
وضع سلامت مردم بحرانی است
ملایی افزود: کنار هم گذاشتن این آمار نشان می‌دهد که وضع سلامت مردم بحرانی است، اما متاسفانه روش مدیریت در کشور ما این است که رسیدگی به مشکلات و دغدغه‌های آنی بیشتر توجه می‌شود، این در حالی است که سلامت مردم را نمی‌شود با کار‌های فوری تضمین و تامین کرد و نیاز به برنامه ریزی و کار بلند مدت داریم.
وی با اشاره به اینکه یکی از کم هزینه‌ترین شیوه‌ها برای کاهش این آمار بهره مندی از ورزش همگانی است، عنوان کرد: این رویکرد هم در کشور اولویت نخست نیست چراکه بیش از ۹۵ درصد اخبار ورزش کشور در مورد ورزش قهرمانی است و ورزشی که تامین کننده سلامت مردم است به شکل تجملاتی و نمایشی به آن پرداخته شده است.
رییس فدراسیون ورزش‌های همگانی با بیان این که فدراسیون تحت اداره‌اش نقشه راهی برای عبور از بحران کم تحرکی طراحی کرده است، اظهار کرد: سرعت کهنسالی ایران از سرعت نرخ رشد جمعیت سه برابر بیشتر است و در دو دهه آینده و تا سال ۲۰۵۰ جمعیت سالمند بسیار بالایی خواهیم داشت و از هر چهار ایرانی یک نفر کهنسال خواهد بود و اگر این سالمند سالم باشد که هزینه‌ای ندارد، اما اگر سالمند سالم نباشد هزینه میلیاردی را به کشور و خانواده‌ها تحمیل خواهد کرد.
ملایی با اشاره به این که در یک سال گذشته تلاش شده است وضعیت ورزش همگانی تغییر کند و به نقش مربیان در این حوزه بیشتر پرداخته شود، خاطرنشان کرد: مربیان در ورزش قهرمانی به خاطر قرارداد‌های بالا مشکل خاصی ندارند، اما در ورزش همگانی کم‌ترین توجه به آن‌ها می‌شود، این درحالی است که در کشور‌های پیشرفته اهمیت یک مربی ورزش از اهمیت یک مدیر بیمارستان بیشتر است و دلیل آن‌ها هم برای اهمیت دادن به مربیان این است که اقدامات آن‌ها پیشگیرانه است.
وی در ادامه صحبت‌هایش با مدیرکل فرهنگی و اجتماعی سازمان تامین اجتماعی، افزود: یکی از دغدغه‌های فدراسیون این است که مربیان ورزش همگانی را مورد حمایت قرار دهند تا بتوانند با امنیت مطلوبی انجام وظیفه کنند، ما به دنبال پوشش بیمه‌ای مطلوب برای مربیان ورزش همگانی در دوران کاری و بیکاری هستیم و مذاکراتی را با چند شرکت داشته‌ایم، اما به این جمع‌بندی رسیدیم که با سازمان تامین اجتماعی وارد مذاکره شویم.
۲۵ هزار باشگاه ورزشی با حضور ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار مربی فعال
رضا شجیع، نایب رییس فدراسیون ورزش‌های همگانی نیز با اشاره به این که مربیان پروانه مهارت تخصصی را از فدراسیون‌های خود دریافت می‌کنند و محل کار آن‌ها باشگاه‌های ورزشی است، اظهار کرد: در حال حاضر حدود ۲۵ هزار باشگاه ورزشی داریم که بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار مربی فعال در آن‌ها و ورزش کشور فعالیت می‌کنند.
وی با بیان این که باشگاه‌ها موظف هستند این مربیان را بیمه کنند به دسته‌بندی مربیان کنونی در حوزه ورزش و فعالیت در باشگاه‌ها پرداخت و گفت: دسته اول مربیانی هستند که به صورت تمام وقت مشغول فعالیت هستند که البته درصد کمی بوده و تعداد اندکی از آن‌ها در باشگاه‌ها مشغول فعالیت هستند، دسته دوم مربیانی هستند که به صورت ساعتی توسط باشگاه‌ها بیمه می‌شوند که به دلیل حمایت‌هایی که از آن‌ها صورت نمی‌گیرد معمولا کارشان به شکایت و دادگاه ختم می‌شود.
نایب رییس فدراسیون ورزش‌های همگانی افزود: گروه سوم نیز مربیانی هستند که به صورت توافقی و درصدی فعالیت می‌کنند و هیچ قراردادی بین آن‌ها منعقد نمی‌شود و مربی به اندازه ورزشکاری که جذب می‌کند با مسوول باشگاه در میزان درآمد سهیم می‌شود که بعد از مدتی یا کار به شکایت کشیده می‌شود و یا این روش کار باعث نارضایتی می‌شود و اکثر مخاطبان ما در فدراسیون ورزش‌های همگانی گروه سوم هستند و به همین دلیل تلاش خواهیم کرد به وضعیت این مربیان سروسامان دهیم.
شجیع با اشاره به این که مربیان علاقمند هستند که به صورت خویش فرما هزینه‌های بیمه‌ای را پرداخت کنند که هم بتواند برای‌شان سابقه شغلی شود و هم بیمه داشته باشند، گفت: به دلیل شیوع ویروس کرونا بیش از ۹۰ درصد مربیان ما از مزایای بیکاری بیمه استفاده نکردند که این اتفاق نارضایتی گسترده‌ای را ایجاد کرده است.
او ادامه داد: اگر مربیان بیمه شوند ما در ورزش کشور می‌توانیم مربیانی داشته باشیم که برای کار کردن و فعالیت‌های‌شان «سابقه» دارند و با همین کارنامه می‌توانند در باشگاه‌های داخلی و یا حتی خارج از کشور فعالیت کنند.
