متاسفانه ذخایر آب آشامیدنی جهان محدود است و با افزایش سرعت تغییرات جوی جوامع و ملت‌های بیشتری از این موضوع آسیب خواهند دید و زیرساخت‌های جهانی نیز قادر به بهبود اوضاع نیستند مگر آن که راهی جدید برای تهیه آب برای جوامع آسیب‌پذیر بیابیم.
دیدارنیوز ـ به نقل از آی‌ای، در حقیقت چندین ماده وجود دارند که می‌توانند به بحران جهانی آب کمک کنند.
آژانس پژوهش‌های پیشرفته دفاعی آمریکا (DARPA) بر روی مواد جذب کننده‌ی آب سرمایه‌گذاری می‌کند.
اولین مورد استفاده از هیدروژل (آبژل) در یک جعبه‌ی حاوی گیاه بود که گیاهان آن بر خلاف جعبه‌ی فاقد هیدروژل رشد کردند. دانه‌های کوچک هیدروژل در طول شب رطوبت را از هوای محیط جذب و هنگام صبح آبی که جذب کرده بودند را آزاد می‌کردند تا محیطی مرطوب و مناسب برای گیاهان فراهم شود. هیدروژل می‌تواند نقش مهمی در حل بحران آب ایفا کند.
براساس مقاله‌ای که در سال ۲۰۱۶ در مجله‌ی "Science Advances" منتشر شد، چهار میلیارد نفر در جهان حداقل یک ماه در سال را در بی‌آبی سپری می‌کنند و با افزایش دما و خشک شدن سایر بخش‌های جهان در اثر تغییرات جوی این موضوع بدتر خواهد شد.
این بدان معناست که ما باید به دنبال راه بهتری نسبت به روش‌های مرسوم برای یافتن آب باشیم. جو زمین تقریبا به اندازه‌ی ۱۰ درصد آب‌های شیرین دریاچه‌ها، آب در خود دارد بنابراین شاید این موضوع کمک کننده باشد.
دانشمندان در حال حاضر فناوری جمع‌آوری مه و یا شبنم از روی برگ درختان را دارند، اما این روش‌ها قابل استفاده در مقیاس جهانی نیستند و محدود به مکان‌هایی هستند که در آن مه و شبنم تشکیل می‌شود و یا مکان‌هایی که تفاوت دمای شب و روز در آن‌ها زیاد است، اما محققان و دانشمندان در حال ساخت موادی هستند که می‌تواند ذرات معلق آب در هوا را جذب کند و سازگاری بیشتری با نیاز‌های متفاوت مناطق و جوامع گوناگون دارد.
ست کوهن (Seth Cohen) مدیر این پروژه می‌گوید: دارپا بر روی این پروژه‌ی مواد جذب کننده‌ی آب ۴۵ میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است و این آژانس دستگاهی قابل حمل می‌خواهد که انرژی کمی نیاز داشته باشد و بتواند با استفاده از جو برای کارکنان نظامی و سپس مردم عادی آب آشامیدنی تولید کند.
دو ماده‌ی جاذب آب به جنگ بحران جهانی آب می‌روند
در سال ۲۰۱۷ ماده‌ای به نام چارچوب‌های فلزی-آلی metal-organic frameworks) (MOFs)) به موفقیت چشمگیری رسید این ماده‌ی جامد متخلخل از یون‌های فلزی ساخته شده که بوسیله‌ی مولکول‌های آلی به هم متصل شده‌اند و می‌توانند رطوبت درون هوا را به دام بیاندازند حتی اگر هوا بسیار خشک باشد و سپس آن‌ها را به صورت آب آزاد کنند.
با این حال فی ژائو (Fei Zhao) و ژو (Zhou) از دانشگاه تگزاس در آستن به رهبری گیو‌ها یو (Guihua Yu) به فکر روش دیگری افتادند. این گروه نیز از دارپا بودجه دریافت کرده‌اند. آن‌ها از نوعی پلیمر برای تولید هیدروژل استفاده کردند اگرچه که هیدروژل برخلاف MOFها نمی‌تواند در مناطق خشک آب جذب کند، اما در مناطق مرطوب آب بیشتری جذب می‌کند.
محققان امیدوارند بتوانند از مواد جذب کننده‌ی آب در شرایط دیگری مثل تهویه هوا و خاکی که خودش خود را آبیاری می‌کند استفاده کنند.
