ممنوع التصویری و مهاجرت مجریان؛ در صداوسیما چه خبر است؟

 

دیدارنیوز – محمد بدیعی: علی انصاریان در برنامه اینترنتی شهاب حسینی که به تازگی منتشر شده است جمله‌ای جالب درباره ممنوع‌الکاری می‌گوید. او به شوخی و کنایه می‌گوید کسی که ممنوع‌الکار نشده مرد نیست و رضا صادقی خواننده شناخته شده موسیقی پاپ در جواب اینکه چرا شهاب حسینی تا به حال شامل این وضعیت نشده به شوخی می‌گوید که حتما به جایی وصل هستی! به تازگی هم رزیتا قبادی مجری شبکه دو سیما به خاطر استفاده کارشناس برنامه از کلمه «رقص» و توصیه به مردم در این راستا مجبور به عذرخواهی شد و فعالیت او نیز به حالت تعلیق درآمد.

ماجرای ممنوع الکاری هنرمندان و ورزشکاران و اهالی رسانه اتفاق تازه‌ای نیست، ولی در چند وقت گذشته شاهد مواردی هستیم که مجریان صداوسیما و حتی آقای حیاتی (در رسانه مرسوم نیست که از عبارت آقا یا خانم برای افراد استفاده شود و همان اسم و فامیلی کفایت می‌کند، ولی محمدرضا حیاتی اخبارگوی قدیمی سیمای جمهوری اسلامی ایران با عبارت «آقای حیاتی» بیشتر شناخته شده است تا اسم کوچکش. به تعبیری بخشی از اسمش شده است.) هم از تیغ ممنوعیت‌ها در امان نماند و بعد از ابراز ارادت به ابراهیم حامدی یا اِبی دیگر نتوانست جلوی دوربین‌های صداوسیما اخبار بگوید. در این گزارش به سراغ چند مورد از این ممنوعیت‌ها رفته‌ایم.

همانطور که گفته شد رزیتا قبادی مجری تلویزیون نیز بعد از ماجرای اظهارنظر کارشناس برنامه درباره رقص ممنوع الکار شد. او که در تلویزیون استانی فارس خود را به مخاطبان معرفی کرده بود در برنامه عصر خانواده شبکه دو به عنوان مجری جلوی دوربین می‌رفت و طبق گفته‌های خود برای اجرای این برنامه هر هفته از شیراز با هزینه شخصی به تهران می‌آمد. او در لایو اینستاگرامی خود توضیحاتی درباره اتفاقات رخ داده و عدم همکاری او با صداوسیما توضیحاتی ارائه کرد.

این مجری سابق برنامه عصر خانواده در پخش زنده اینستاگرام خود به تعبیری افشاگری کرد که در اولین برنامه پس از آن برنامه جنجالی در اتاق گریم بوده که کاغذی به او دادند و گفتند باید این را بخوانی. او در این باره می‌گوید: طبق نوشته‌های آن کاغذ باید حتما سه بار به خاطر برنامه شب قبل روی آنتن زنده از مردم عذرخواهی می‌کردم. من هم مجبور به این کار شدم و سه باز عذرخواهی کردم، اما باز هم مرا ممنوع الکار کردند.

او در این صحبت‌ها از محمدرضا جعفری جلوه مدیر شبکه دو سیما هم اسم می‌برد که گویا از سه بار عذرخواهی قبادی راضی نشده و او را ممنوع الکار کرده است.

در دهه ۷۰ زوج محمد حسینی و کاظم احمدزاده تبدیل به یکی از زوج‌های طلایی رسانه شد. برنامه‌هایی پر بیننده که تلاش می‌کرد با حضور این دو نفر تعادلی را به وجود بیاورد. هر چند محمد حسینی نقش محوری را بازی می‌کرد و احمدزاده برای کنترل او حضور داشت، ولی در نهایت این دو نفر با هم رشد کردند و پیش رفتند. بعد‌ها که مهاجرت محمد حسینی و اظهارات اقدامات عجیب او مطرح شد تقریبا از عرصه رسانه‌ای هم در داخل و هم در خارج حذف شد.

این الگو بار دیگر با کنار هم قرار دادن محمود شهریاری و کاظم احمدزاده تلاش شد که تکرار شود. هر چند هیچ وقت آن اتفاق تکرار نشد، ولی محمود شهریاری به این علت که در اجرا، امضای خاص خود را داشت و از قدیمی‌های رسانه ملی بود رفته رفته به چهره‌ای محبوب تبدیل شد و در ادامه به رکورد بیشترین ممنوع التصویری نیز رسید. شایعاتی درباره علت ممنوع التصویری او مطرح شد، ولی هیچ وقت مشخص نشد که چرا این فرد بار‌ها ممنوع التصویر شده و بعد از مدتی مجدد مجوز جلوی دوربین رفتن را بدست آورده است.

از انتشار فیلم رقصیدن در عروسی برادرش تا اسم بردن از برخی خواننده‌های ممنوعه روی آنتن تلویزیون از جمله دلایلی است که درباره ممنوع التصویری این مجری شناخته شده گفته می‌شود. البته نباید از جواد یحیوی هم غافل شد که او نیز در دوره‌ای به عنوان مجری صاحب سبک شناخته می‌شد و بعد‌ها ممنوع التصویر شد و در نهایت مشخص نشد که علت این ممنوعیت چیست. درباره او هم شایعاتی مانند انتشار فیلم رقصیدن در یک مهمانی تا حضور در میتینگ سیاسی یک کاندیدا در سال ۸۸ شنیده می‌شود.

درباره ماجرای عادل فردوسی پور و اختلاف او با علی فروغی مدیر شبکه سه سیما و حذف برنامه نود و فردوسی پور از شبکه سه و گزارش‌های فوتبال بسیار گفته‌اند و شنیده‌ایم. مزدک میرزایی جزو آن دسته افرادی بود که مهاجرت را به ماندن ترجیح داد و در حال حاضر در شبکه تلویزیونی ایران اینترنشنال فعالیت می‌کند. گروهی از فشار‌ها و محدودیت‌ها و مشکلاتی که در سازمان صداوسیما وجود دارد صحبت کردند و آن را دلیل اصلی مهاجرت مزدک میرزایی می‌دانند. گروهی دیگر انحصار در سازمان صداوسیما و توجه به فرد یا جریانی خاص را دلیل این اقدام او می‌دانند. البته برخی علت مهاجرت میرزایی را توجه بیش از حد سازمان صداوسیما به عادل فردوسی‌پور می‌دانند که در ادامه مشخص شد که این توجه و حمایت از چه جنسی است.

فردی تصمیم می‌گیرد که در ایران بماند، ولی از رسانه ملی محروم می‌شود و فردی دیگر به دلایلی که مشخص نیست، ولی می‌توان به حدس و گمان‌ها اشاره کرد می‌رود و در جایی دیگر فعالیت خود را ادامه می‌دهد. به مانند بسیاری از افراد رسانه‌ای که چه در صداوسیما حضور داشتند چه آن‌هایی که در باقی رسانه‌ها فعالیت می‌کردند. موج گسترده مهاجرت رسانه‌ای‌ها زمانی به وجود آمد که رسانه‌های فارسی زبان در خارج از کشور هم قدرت بیشتری پیدا کردند هم مخاطبانشان افزایش قابل توجهی داشت. بدون تعارف به عنوان کسی که سابقه محدودی در حوزه رسانه دارد باید بگویم که پول بیشتر و رسانه حرفه ای‌تر و آزادی عمل بیشتر و محدودیت‌های کمتر همواره تحریک کننده است.

بخش زیادی از خبرنگاران و مجریانی که این روز‌ها در تلویزیون‌های فارسی زبان مشغول به فعالیت هستند سابقه فعالیت‌های رسانه‌ای در داخل کشور دارند. گروهی از آن‌ها در سال‌ها پایانی دولت اصلاحات مهاجرت کردند و جذب این رسانه‌های خارجی شدند و گروهی دیگر بعد از اتفاقات سال ۸۸. برخی بر این باورند که در دو دهه اخیر به دلایل مختلف سیاسی اجتماعی مرجعیت رسانه‌ای جامعه از داخل به بیرون رفته و در این بین رسانه‌های جدید این فرآیند را سرعت بخشیدند. مهاجرت اهالی رسانه در کنار مهاجرت باقی اقشار جامعه منجر به این مساله شد که چهر‌هایی که تا دیروز در رسانه‌های داخلی کار می‌کردند امروز در رسانه‌های فارسی زبان خارج از کشور مشغول به فعالیت باشند.

اما اتفاقی که جای تعجب بسیار دارد مهاجرت برخی خبرنگاران و مجریان صداوسیما به خارج از کشور و فعالیت در شبکه تلویزیونی ایران اینترنشنال است. احمد صمدی یکی از این خبرنگاران است. براساس شنیده‌ها او پس از پایان ماموریت سه ساله‌اش در آلمان، درخواست یک سال مرخصی بدون حقوق می‌کند و در این کشور می‌ماند و در این مدت امور شغلی و اقامتش را پیگیری می‌کند و بازنمی‌گردد و حالا سر از ایران اینترنشنال درآورده است.

نیلوفر مولایی دیگر فردی است که بعد از فعالیت در صداوسیما به ایران اینترنشنال پیوست. او فارغ التحصیل کاردانی بازیگری از دانشگاه سروش و کارشناسی مجری گری از دانشکده خبر است. مولایی پس از اتمام تحصیلاتش به عنوان مجری در برنامه صبحگاهی حوالی امروز در شبکه پنج سیما و به عنوان گوینده در رادیو شب چندین اجرا را بر عهده داشت. نیلوفر مولایی در حال حاضر برای شبکه ایران اینترنشنال اخبار می‌گوید.

نیلوفر پورابراهیم هم از دیگر چهره‌هایی است که بعد از فعالیت در صداوسیما به شبکه ایران اینترنشنال رفته است. به صورت دقیق معلوم نیست که در شبکه ایران اینترنشنال چه خبر است که این حجم از استخدام و تولیدات را در دستور کار خود دارند، ولی شنیده‌ها حاکی از آن است که این شبکه دستمزد‌های بالایی به خبرنگاران خود می‌دهد. اما سوال دقیق‌تر این است که در صداوسیمای ما چه خبر است که به این راحتی نیرو‌های تربیت شده خود را تحویل این شبکه فارسی زبان خارج از ایران می‌دهد.

شروع گزارش با علی انصاریان بود و پایان بندی هم به یاد این فوتبالیست تازه درگذشته باشد خالی از لطف نیست. در جایی از همان برنامه اینترنتی که این روز‌ها دست به دست می‌چرخد علی انصاریان به این نکته اشاره می‌کند که رضا صادقی به خاطر شرایط سخت و ممنوعیت‌هایی که داشت به دنبال رفتن از کشور بود و با حرف زدن با انصاریان از این کار منصرف شد و در نهایت ماند و فعالیت‌هایش را از سر گرفت. در مصاحبه‌ای دیگر از رضا صادقی شنیده بودم که علی انصاریان به او گفته بود: «خونه کوچک بابا بهتر از خونه بزرگ بابای همسایه است». نمی‌توان به هنرمندان و اهالی رسانه که رفتن را به ماندن ترجیح دادند خرده‌ای گرفت. هر چند کار کردن برای برخی از این رسانه‌ها واقعا کار سختی است. رسانه‌هایی که به صراحت از گروه‌های تروریستی حمایت می‌کنند و به آن‌ها تربیون می‌دهند. ما جای آن‌ها نیستیم که بخواهیم قضاوتی داشته باشیم یا اظهار نظری کنیم. ولی شاید بتوان گفت که این روز‌ها هم می‌گذرد. تجربه ثابت کرده که نگاه‌های عقب مانده شاید پر قدرت باشند، ولی ماندگاری بالایی ندارند.