از حیث شهرت و محبوبیت، هیچ یک از گزینه‌های دیگر به علی کریمی نمی‌رسند و اگر ماجراهای پشت‌پرده در رای‌گیری، به سیاق گذشته نباشد شاید بخش مهمی از آرای تعیین‌کننده هیات‌های استانی به علی کریمی برسد.
دیدارنیوز ـ سرویس ورزشی: با اعلام رسمی افرادی که صلاحیت حضور در انتخابات فدراسیون فوتبال را به دست آورده‌اند، جریان برگزاری مجمع فدراسیون فوتبال برای شناسایی رئیس آینده این نهاد مهم و مورد توجه مردم، وارد فاز جدیدی شد. در حالی که پیش‌بینی‌ها حکایت از این داشت که احتمالا فدراسیون‌نشینان فعلی تایید صلاحیت خواهد شد، اما با کنار رفتن همایون (حیدر) بهاروند و فریدون اصفهانیان از جمع رقبا، به نظر می‌آید روزنه‌هایی از امیدواری برای تغییر در فوتبال ایران به وجود آمده است.
پیش از این نیز بار‌ها گفته شد که با حضور بهاروند در رقابت انتخاباتی، طبیعی بود که رای اکثریت هیات‌های استانی فوتبال به او و تیم انتخابی‌اش برسد و این آراء زمینه‌ای برای به دست آوردن بیش از ۵۰ درصد آرای کل برای کسب ریاست باشد. اما با اتفاق جدید که به نظر می‌رسد ماجرای پرونده ویلموتس و تیم ملی ایران در آن نقش بسیاری داشته، حالا شرایط برای بقیه رقبا انتخاباتی‌تر و منصفانه‌تر خواهد بود.
گرچه در رسانه‌ها صحبت از این است که کیومرث هاشمی گزینه وزارت ورزش برای ریاست فدراسیون فوتبال است، اما اگر به انتخابات دو دور گذشته در فدراسیون فوتبال و حتی چند فدراسیون ورزشی دیگر در سال‌های اخیر نگاهی بیندازیم به نظر می‌آید در بیشتر اوقات کسانی که شائبه وزارتی بودن آن‌ها بوده، نتوانستند رای لازم را به دست آوردن صندلی ریاست به دست بیاورند؛ بنابراین با این پیش‌فرض می‌توان گفت که شاید علی کریمی که حتی برخی از رفقا و همبازی‌های قدیمی، او را به عنوان پیروز این رقابت سخت و مرموز نمی‌دانستند، حالا بارقه‌هایی از امید را به کف آورده و حالا می‌تواند با انتخاب استراتژی درست و لابی‌گری با اعضای مجمع، ورق را به سود خود برگرداند. به هر حال از حیث شهرت و محبوبیت، هیچ یک از گزینه‌های دیگر به علی کریمی نمی‌رسند و اگر ماجراهای پشت‌پرده در رای‌گیری، به سیاق گذشته نباشد شاید بخش مهمی از آرای تعیین‌کننده هیات‌های استانی به علی کریمی برسد.
در عین حال بقیه رقبا هم می‌توانند سهمی از آرای بهاروند داشته باشند. به هر حال شهاب عزیزی خادم به دلیل حضورش در مدیریت برخی باشگاه‌های صنعتی می‌تواند روی رای دادن نمایندگان تیم‌های صنعتی که در مجمع حضور دارند حساب کند و در عین حال به دلیل حضورش در فدراسیون در ادوار گذشته، احتمالا به لابی‌گری در روز‌های منتهی به انتخابات نیز آشناست.
کیومرث هاشمی نیز البته از بدنه مدیریت ورزش در ایران بوده و قطعا بسیاری از اعضای حاضر در مجمع را می‌شناسد و اگر قدرت چانه‌زنی داشته باشد و ظراءف این کار را بداند ممکن است شانس زیادی برای پیروزی داشته باشد. البته صحنه این اتخابات با انتخاباتی که منجر به ریاست او بر کمیته ملی المپیک شد بسیار متفاوت است و در عرصه فوتبال چنین نیست که همه اعضای مجمع نگاهشان به وزارت ورزش باشد.
مصطفی آجورلو، اما شاید مرموزترین و در عین حال ساده‌ترین رقیب انتخاباتی در مجمع فدراسیون باشد. پیش‌بینی در مورد او فعلا بسیار سخت است و باید منتظر فعالیت‌های او در روز‌های آتی بود. به هر حال او مدیر عامل دو باشگاه معتبر در فوتبال باشگاهی ایران بوده و مدتی نیز ریاست اتحادیه باشگاه‌های فوتبال را بر عهده داشته است و زبان رایج در فوتبال را می‌داند.
