دیدارنیوز _ امیر دبیری‌مهر: کرونا یا کووید ۱۹ هر چند ویروس ناشناخته یا کمتر شناخته شده‌ای است، اما در ۱۰۰ سال اخیر و بعد از جنگ جهانی دوم بزرگترین و وسیع‌ترین تاثیر را بر زندگی بشر داشته است. برای مثال از اغاز این پاندمی یا همه گیری جهانی بالغ بر ۶۰ میلیون نفر از ۷ میلیارد انسان کره زمین به ان مبتلا شدند و حدود ۱/۵ میلیون نفر هم در هماورد با این بیماری جان باختند. در ایران هم حدود ۹۰۰ هزار نفر به این بیماری مبتلا و ۴۵ هزار نفر از هموطنانمان را در این دوران فراموش نشدنی از دست دادیم. جای توضیح ندارد که این این بیماری با استمرار خود چه پیامد‌های زیانباری در حوزه‌های اقتصادی و روانی و اجتماعی داشته است؛ بنابراین ذهن کنجکاو بشر نمیتواند برای پاسخ به دو پرسش مهم درباره کرونا بیکار و عاطل باشد؟ اول علل و ریشه‌های بروز این پدیده که توانسته بشر را به زانو دراورد؟ دوم پیامد‌های هستی شناختی و معرفت شناختی و اخلاقی پاندمی کرونا؟
در حال حاضر با دانش کمی از نظر زیست شناسی درباره کرونا داریم شاید زمان مناسبی برای پاسخ به چیستی و علل بروزکرونا نباشد و همه اقوال و ادعا‌ها حول وحوش گمانه‌های اثبات نشده می‌چرخد. اما حتما می‌توان و- اخلاقا باید- به پیامد‌های بروز و ظهور کرونا اندیشید و آن را موضوع گفتگو قرار داد به عبارتی اگر ما دست از سر کرونا برداریم او دست از سر بشر بر نمی‌دارد پس معقول‌تر این است که به او و پیامد‌های او بر زندگی بشر بیندیشیم و چه بسا با رویکردی متافیزیکی هدف از ظهور رونا همین تاملات شناختی و اخلاقی باشد.
در این خصوص چند پرسش محوری وجود دارد که در گفتگوی اختصاصی با دکتر ناصر مهدوی پژوهشگر و مولف حوزه فلسفه و اخلاق مطرح کردم :
۱- آیا کرونا صرفا یک بیماری است یا پدیده‌ای فراتر از بیماری از نوع مقدرات تاریخی است؟ آیا مواجهه پزشکی و درمانی با آن می‌تواند کفایت کند؟
۲- آیا این پدیده یکسره شوم و نحس است یا درس‌ها و عبرت‌های مهم و و بزرگی هم برای بشر داشته یا دارد؟ این درس‌ها ذاتی این پدیده است یا تالی طبیعی و پسینی آن؟
۳- آیا می‌توان کرونا را با همه ویرانی‌ها و تلفات و مصیبتهایش به فرصتی برای بهزیستی بشردر پسا کرونا تبدیل کرد؟
آن چه در ادامه می‌بینید، مشروح گفتگوی من با دکتر مهدوی است.
فیلم کامل این گفتگو را ببینید
