پدربزرگ، مادربزرگ، عمو و عمه هر ۸ ساعت یک بار!

 

دیدارنیوز ـ نسرین نیکنام: همین چند ماه پیش بود که کمبود انسولین در داروخانه‌ها و حتی بازار سیاه خبرساز شد و همه رسانه‌ها به متولیان تامین این دارو تاختند و از آن‌ها خواستند فکری برای این بحران بکنند. خوشبختانه پیگیری‌ها جواب داد و چند روز بعد حجم بالایی از انسولین که به نظر می‌آمد در جایی با هدف گران‌تر شدن دارو احتکار شده بود وارد بازار شد، اما از آنجایی‌که مصرف کنندگان این دارو شرایط بحرانی دارند و ملزم به مصرف آن هستند مجبور شدند این دارو را با نرخ بالاتری نسبت به قبل خریداری کنند و اعتراض‌ها به این افزایش قیمت هم راه به جایی نبرد.

حالا گویا قرار است این کمبود دارو به شکل سریالی درآمده و هر از گاهی شاهد کمبود یک داروی خاص برای بیمارانی باشیم که حیات و زندگی آن‌ها به مصرف این دارو‌ها بستگی دارد.

 

یکی از دارو‌هایی که این روز‌ها با کمبود جدی مواجه شده "تگراتول" داروی مخصوص بیماران صرعی است که با دو دوز ۲۰۰ و ۴۰۰ مصرف می‌شود که حالا هیچ کدام از این دو دوز در بازار نیست و اگر هم بتوان پیدا کرد باید به جای ورقی ۱۳ هزار تومان به چندین برابر یعنی ۱۰۰ هزار تومان پرداخت کنید.

بابک یکی از مصرف کنندگان این دارو مجبور است روزی سه حب از این قرص را مصرف کند، او در گفت‌وگو با دیدار می‌گوید: تا یک ماه پیش قرص تگراتول ورقی ۱۳ هزار تومان بود بعد از چند روز قیمت آن بی دلیل افزایش داشت و داروخانه آن را به قیمت ۱۶ تا ۲۰ هزار تومان می‌فروخت.

او ادامه می‌دهد: چند روز پیش که برای تهیه این قرص به چندین داروخانه مراجعه کردم متوجه شدم که اصلا در بازار نیست، یکی از فروشندگان یکی از داروخانه‌ها قول داد که برایم پیدا کند و بهم خبر دهد؛ فردای آن روز با من تماس گرفت و گفت که ورقی ۱۰۰ هزار تومان شده است می‌خواهید؟ باورم نمی‌شد که در عرض چند روز قیمت این دارو با چنین افزایش قیمتی مواجه شده است.

بابک می‌افزاید: با پزشک هم مشورت کردم و او گفت که تولید ایرانی این دارو هم انجام شده و می‌توانی از آن استفاده کنی و هیچ فرقی با خارجی‌اش ندارد به اضافه اینکه هم در دسترس هست هم قیمت مناسبی دارد.

او می‌گوید: به داروخانه رفتم و قرص را خریدم و چون مجبورم هر روز این دارو را مصرف کنم بلافاصله قرص را خوردم، اما چند ساعت بعد احساس کردم که حالم روبه‌راه نیست و حالت‌هایی که هنگام صرع دارم در من بروز کرد و این حالت چند روز ادامه داشت و من با اینکه قرص مصرف کرده بودم، اما حالم بدتر شد.

بابک با اشاره به اینکه دوباره با دکتر مشورت کردم و او توصیه کرد که دیگر دارو را مصرف نکنم، می‌گوید: در حال حاضر تکلیف بیمارانی مانند من چیست که داروی خارجی قرص تگراتول یا در بازار نیست یا باید با چند برابر قیمت تهیه شود و تولید ایرانی هم عوارض خود را دارد.

دانیال هم یکی از بیمارانی است که از بچگی درگیر بیماری صرع است و او هم باید روزی ۳ حب از این قرص را با دوز ۴۰۰ مصرف کند، او در گفت‌وگو با دیدار می‌گوید: من به دلیل شرایطی جسمی حاصل از بروز بیماری صرعی که دارم حتی برای یک وعده هم نمی‌توانم تگراتول نخورم، چون بلافاصله حالم بد می‌شود و انگار اولین بار است که دچار صرع شده‌ام.

 

او می‌گوید: خوشبختانه خانواده‌ام همیشه برای چندین ماه این قرص را تهیه می‌کنند و در هفته‌های اخیر با مشکلی مواجه نشدم، اما نگران این هستم که اگر تا چند هفته دیگر این دارو وارد بازار نشود چه بلایی سر من می‌آید.

او به استرس و نگرانی که بر خانواده‌اش وارد شده اشاره می‌کند و می‌گوید: پدرم چند روزی است که همه داروخانه‌های کرج را زیر پا گذاشته تا بتواند این دارو را برایم تهیه کند حتی با چند برابر قیمت!

دانیال می‌گوید: این بی انصافی است که دولت و مسئولان وزارت بهداشت و حتی هلال احمر هیچ توضیحی درباره این مشکل بزرگ نمی‌دهند و با گفتن این جمله تکراری که «تحریم هستیم» این مسئولیت را از گردن خود باز می‌کنند. همه می‌دانند که تحریم ربطی به دارو ندارد و این توضیح فقط توهین به شعور مردم است.

همین چند روز پیش رئیس سازمان تدارکات پزشکی جمعیت هلال احمر در مصاحبه‌ای اعلام کرده بود که دارو در سطح کشور وجود دارد و این کمبود‌ها مقطعی است. در حال حاضر دغدغه خاصی نسبت به کمبود دارویی که در دسترس بیماران نباشد، وجود ندارد.

حسن صفاریه گفته بود بخشی از دارو‌های هلال احمر وارداتی است که از طریق شرکت‌های بازرگانی جمعیت هلال احمر تأمین می‌شود و یک بخش توسط کارخانه‌های داخلی تولید می‌شود که هلال احمر بخشی از آن را تولید می‌کند، همچنین یک شبکه داروخانه‌ای گسترده با ۳۷ داروخانه اقلام دارو را به دست هموطنان می‌رساند، اما او نگفت که این افزایش قیمت بعد از کمیاب شدن دارو‌ها مقطعی است! و چه کسی مسئول چنین بی نظمی و بی مسئولیتی است.

نظر دادن در مورد بیماری صرع فقط باید توسط متخصص مغز و اعصاب و روان پزشکان انجام شود و این اعلام نظر به نوار مغزی و شرح حالی که بیمار یا اطرافیان بیمار می‌گویند بستگی دارد.

 

محمد علی اکبریان نورولوژیست در گفت‌وگو با دیدار می‌گوید: غیر از دو راهی که برای تشخیص بیماری صرع گفته شد یک راه جدیدی هم وجود دارد و آن هم ضبط یک ویدیو جامع از موقعیت حمله صرعی است که به بیمار دست می‌دهد و اگر این کار به درستی انجام شود تشخیص بیماری و تجویز دارو را راحت‌تر می‌کند.

او با تاکید بر اینکه در گذشته دارو‌های مناسبی برای درمان این بیماری وجود داشت، می‌افزاید: متاسفانه در سال‌های اخیر به دلیل تبلیغاتی که برای یک سری دارو انجام شد، دارو‌های قبلی از دور خارج شد و پزشکان کمتر استفاده از این دارو‌ها را توصیه می‌کنند در صورتی‌که این دارو‌ها هنوز هم جزء بهترین دارو‌های درمان صرع هستند.

به اعتقاد اکبریان اصرار برخی پزشکان به بیماران برای مصرف دارو‌های جدید از یک سو و کمبود این دارو‌ها در بازار از سوی دیگر سبب شده که بیماران با مشکلات جدیدتری در درمان خود مواجه شوند.

این نورولوژیست چهار داروی سنوبارپیتال، فنوتوئین، سودیوم وال پورآت و کاربامازپین که با عنوان عجیب  اما جالب مادربزرگ، پدربزرگ، عمه و عمو شناخته می‌شوند را مورد اشاره قرار می‌دهد و می‌گوید: شکل این دارو‌ها با این عناوین ترسیم شده است تا در اذهان عمومی باقی بماند و این اعتقاد وجود دارد که این پدر بزرگ و مادر بزرگ هیچ آسیبی به نوه‌های خود نمی‌زنند.

اکبریان معتقد است دارو‌های جدید هم پرکاربرد و کم ضرر هستند، اما چون اغلب این دارو‌ها وارداتی و گران است تامین آن برای بیمار سخت‌تر خواهد بود و اغلب کشور‌های ثروتمند توانایی خرید آن را دارند و سایر کشور‌هایی که ضعیف‌تر هستند ترجیح می‌دهند از همان دارو‌هایی قبلی استفاده کنند.

این متخصص دارو‌های دپاکتین و رهاکین را نیز از جمله دارو‌های مناسب برای درمان بیماری صرع می‌داند و می‌افزاید: بیمار برای تامین این دارو‌ها متحمل هزینه زیادی نمی‌شود، اما نباید این موضوع را فراموش کرد که وزارت بهداشت وظیفه دارد همه دارو‌های بیماران خاص را خریداری کند تا کسانی که حساسیت‌های خاصی به دارو‌های قدیمی‌تر دارند بتوانند از این دارو‌ها استفاده کنند.

او می‌گوید: اتفاقی که در سال‌های اخیر زیاد افتاده این است که برخی شرکت‌های واردکننده دارو برای اینکه به سود بیشتری برسند با دلار‌های دولتی دارو وارد می‌کنند و با چند برابر قیمت آن را می‌فروشند و بعضا هم ارقامی که برای خرید دارو بیان می‌شود خیلی بیشتر از قیمت واقعی دارو است و تنها در این میان این سرمایه ملی است که به راحتی از کشور خارج می‌شود.

اکبریان تاکید می‌کند: وزارت بهداشت و سایر دستگاه‌های نظارتی وظیفه دارند حواسشان به این موضوع هم باشد و اجازه ندهند دلار‌ها به راحتی از کشور خارج شوند و پزشکان هم در این میان وظیفه دارند با داشتن عرق ملی و جلوگیری از خروج ارز دارو‌های تولید داخلی را جایگزین دارو‌های خارجی کنند.