دیدارنیوزـ پرستو بهرامی راد: مناظره دو معاون نامزدهای انتخاباتی پنجشنبه ۱۷ مهر ساعت ۴:۳۰ بامداد آغاز شد. بعضی برنده مناظره را مایک پنس، معاون دونالد ترامپ می‌دانند و بعضی از پیروزی کاملا هریس، معاون جو بایدن سخن می‌گویند. در کل این مناظره بسیار آرام‌تر و مدنی‌تر از مناظره ترامپ و بایدن بود و البته موضوعات متعددی در آن مطرح شد. موضوعاتی که در این مناظره مورد صحبت قرار گرفت مانند مناظره اول انتخاب شده بود که البته بحث به مسائل دیگر از جمله سیاست هم رسید.
دقایقی بعد از پایان مناظره دیدار با رحمن قهرمانپور به تحلیل مناظره دو معاون پرداخته است. در ادامه می‌توانید این گفتگو را بخوانید و بشنوید.
فایل صوتی این مصاحبه رو بشنوید
تفاوت میان مناظره معاون‌ها با مناظره دونالد ترامپ و جو بایدن چه بود؟
در حالت کلی معاون‌ها باید ادامه دهنده خط مشی یا استراتژی مناظره‌های روسای جمهوری باشند. اگر مسیری که روسای جمهوری طراحی می‌کنند، ادامه ندهند در آن صورت با پدیده اخلال در ارسال پیام مواجه می‌شوند. به این معنا که نامزد ریاست جمهوری یک چیزی می‌گوید معاون او چیز دیگری و این موضوع مخاطب را سردرگم می‌کند. نتیجه اخلال در ارسال پیام نیز ضعف در انتقال پیام است؛ لذا معاونان همواره باید تلاش کنند پیامی که رئیس جمهوری فرستاده تقویت کنند و به او اعتبار بدهند و این کار عموماً از طریق ورود به جزئیات برنامه عملی و توضیحات آن‌ها اتفاق می‌افتد.
نکته دوم این است که معمولاً انتظاری که مردم از یک رئیس جمهوری دارند انتظار کلان است یعنی سیاستگذاری در حد کلان، ورود به مسائل کلان، قدرت تصمیم‌گیری، قدرت رهبری کشور و قدرت مدیریت بحران، در حقیقت تصویر‌های کلان در کمپین‌های انتخاباتی شکل گیرد. در طرف دیگر باید یک تصویر جزئی‌تر، اجرایی‌تر و عملی‌تر ایجاد شود، یعنی بین دو تصویر کلان و خرد یک نوع توازن برقرار بشود. آن تصویر کلان را معمولاً در مناظره‌های روسای جمهوری تعیین می‌کنند و بر آن تأکید می‌کنند و تصویر خرد و اجرایی‌تر را معاون‌های اول به تصویر می‌کشند. این اتفاق باعث می‌شود که خانم کاملا هریس در انتخابات مقدماتی وقتی به عنوان نامزد ریاست جمهوری مناظره می‌کرد نوع عملکردش با این مناظره‌ای که در مقام معاون اول حضور داشت، متفاوت باشد. به عبارت دیگر این تغییر نقش اتفاق می‌افتد و باعث می‌شود که عملکرد طرف هم تحت تأثیر این مسئله قرار بگیرد. به عبارت ساده‌تر خانم هریس در اینجا در آن نقشی که ما انتظار داشتیم ظاهر نشد. یعنی در انتخابات مقدماتی در مناظره با بایدن و دیگر نامزد دموکرات‌ها به مراتب تهاجمی‌تر عمل می‌کرد، ولی اینجا نقشی که باید ایفا می‌کرد تقویت پیام بایدن و در واقع ادامه برنامه او بود.
نکته سوم اینکه، چون معاون‌ها یک مناظره دارند و لاجرم باید در این مناظره همه موضوعات را پوشش دهند، لذا مناظره معاون اول‌ها به ندرت هیجانی می‌شود و لحظات جذاب در آن پیدا نمی‌شود. چون می‌خواهند به همه موضوعات در کوتاه‌ترین زمان ممکن بپردازند، بحث سیاست خارجی، سیاست داخلی و موضوعات مورد مناقشه. این در حالی است که روسای جمهوری سه مناظره دارند، یعنی سه وقت ۹۰ دقیقه‌ای که اگر نصفش را در نظر بگیریم یعنی سه وقت ۴۵ دقیقه‌ای برای بیان نظراتشان دارند؛ بنابراین از نظر انتقال پیام و فرصت انتقال پیام مناظره معاون اول‌ها بسیار دشوار‌تر است. نکته دیگری که باید به آن توجه داشته باشیم مناظره معاون اول‌ها کم اهمیت‌تر از مناظره نامزدهای ریاست جمهوری است. شاید برایتان سوال باشد که چرا معاون‌ها نشسته مناظره می‌کنند و نامزدهای ریاست جمهوری ایستاده؟ این نشان می‌دهد که چقدر تفاوت است میان این دو مناظره. وقتی رئیس جمهوری می‌خواهد کشوری را اداره کند قاعدتاً رأی دهنده باید از سلامت فیزیکی او مطمئن باشد. یعنی او باید کسی باشد که بتواند ۹۰ دقیقه ایستاده مناظره بکند و زبان بدنش بیشتر در معرض دید رأی دهنده باشد و قاعدتاً آزادی عمل زبان بدن او زمانی که ایستاده بیشتر از زمانی است که نشسته. در حالی که در مناظره معاون اول‌ها آن دایره و محدوده آزادی عمل بدن کمتر است به خاطر اینکه فرد نشسته است، ولی در عین حال وقتی طرف می‌نشیند بعضی ضعف‌های فیزیکی او ممکن است دیده نشود و این هم یکی از تفاوت‌هایی است که بین مناظره ریاست جمهوری و معاون‌ها وجود دارد و به خاطر اهمیتی که مناظره نامزدهای ریاست جمهوری دارد آن‌ها باید ایستاده مناظره بکنند.
استراتژی هر کدام از معاون اول‌ها درمقابل طرف مقابل چه بود؟ و چقدر موفق بودند؟
باید توجه داشت که اصولاً دست معاونان اول در انتخاب استراتژی به مراتب محدودتر از دست خود نامزدهای ریاست جمهوری است. به خاطر همان تفاوتی که در پاسخ به سوال اول عرض کردم. در این مناظره استراتژی آقای پنس ادامه استراتژی ترامپ بود در تلاش برای کاهش مشارکت، در زیر سوال بردن آرای پستی، در دفاع از عملکرد ترامپ و در تقویت پیام ترامپ بود. اما شاید بتوان گفت در مقایسه با خانم هریس، آقای پنس در نزدیکی به آرای مردد یک مقدار حرکت بیشتری کرد. به عبارت ساده‌تر ترامپ در مناظره اول از پایگاه رأی اصلی خودش فاصله نگرفت و مخاطب اصلی او آن‌ها بودند. جایی که از آن گروه‌های طرفدار خودش که منتقدان به نئونازی از آن‌ها یاد می‌کنند اشاره کرد، کاملاً معلوم بود که دارد پایگاه رأی خودش را مورد مخاطب قرار می‌دهد. آقای پنس در این مناظره کمی تلاش کرد که تحت تأثیر فضای سنگینی که بعد از مناظره اول در افکار عمومی آمریکا شکل گرفته بود و بخش زیادی آقای ترامپ را مسئول این وضع می‌دانستند، یعنی وضعی که مناظره اول پیش آمد و به تعبیر خیلی‌ها یک تهاجم، یا یک نقطه سیاه و یا یک آبروریزی برای دموکراسی آمریکا بود، از بین ببرد. آقای پنس تلاش کرد این جو سنگینی که شکل گرفته بود با یک مقدار حرکت به سمت آرای مردد در واقع تلطیف کند. چندجایی اشاره کرد که ما می‌توانیم باهم گفتگو کنیم. منظورش گفتگوی دموکرات‌ها و جمهوری خواهان بود. وقتی خانم سوزان پیج، مجری مناظره به آن سوال دانشجو اشاره کرد، آنجا آقای پنس اعلام کرد که من قضاتی را می‌شناسم که لیبرال و محافظه کار بودند، ولی باهم مراوده داشتند و گفتگو می‌کردند و الان هم ما می‌توانیم گفتگو بکنیم. این خلاف چیزی بود که ترامپ در مناظره اول گفته بود و پنس با احتیاط سعی کرد که این پیام را به آرای مردد و جامعه آمریکا بفرستد که ترامپ آن گونه که رسانه‌ها تصویر می‌کنند برای دموکراسی خطرناک نیست. اما خانم کاملا هریس می‌توان گفت بیشتر از پنس در چهارچوب همان استراتژی مناظره بایدن حرکت کرد. شاید به این دلیل که کمپین بایدن احساس می‌کند در مناظره‌ها دست برتری دارد و نیازی به تغییر استراتژی ندارد؛ اما آقای پنس ضمن اینکه در چهارچوب کلی استراتژی مناظره اول ترامپ حرکت کرد، اما تحت فشار عمومی سعی کرد یک مقدار آن فضا را تلطیف کند.
موضوعات مورد تاکید هر کدام از معاون‌ها چه مواردی بود؟ و چه بخش از رأی دهندگان را نشانه رفته بودند؟
موضوعات همان موضوعاتی بودند که در مناظره اول بحث شد. به نظرم اینجا آقای پنس هم نتوانست مسئله کرونا را از کانون دعوا خارج کند. خانم هریس مرتب به ناتوانی ترامپ در مدیریت بحران کرونا اشاره کرد. اگرچه آقای پنس مسئله بسته شدن مرز‌ها به روی چینی‌ها اشاره کرد، ولی خانم هریس هم در جوابش مجدداً تاکید کرد که ۲۱۰ هزار نفر کشته شدند و نکته دیگری که خانم هریس برای اعتبارسنجی به پیام خودش اشاره کرد این بود که تاکید داشت که تیم جمهوری خواهان و ترامپ اعتقادی به علم ندارند. آقای پنس در مقابل در دفاع گفت شما اعتماد عمومی به واکسن کرونا را تضعیف می‌کنید، ولی به نظرم آقای پنس نتوانست موضوع کرونا را از کانون دعوا خارج کند.
دفاعش از عملکرد اقتصادی ترامپ هم خیلی قابل قبول نبود. در این مناظره برخلاف مناظره اول خانم هریس بهتر از بایدن از عملکرد اقتصادی بایدن دفاع کرد در بحث خودروسازی به حملات پنس جواب داد و گفت بایدن کسی بوده که اتفاقاً به خودروسازان کمک کرده است و به عبارتی بیشتر از بایدن به مسئله اوباماکر پرداخت. در حالی که در مناظره اول، ترامپ اجازه نداده بود اوباماکر یا لایحه خدمات درمانی اوباما مورد بحث قرار گیرد. اما آقای پنس اینجا نتوانست موضوع را در واقع از دستور کار خارج کند؛ بنابراین همچنان کرونا موضوع یک انتخابات می‌شود.
بحث بعدی اقتصاد و بعد مالیات و فرار مالیاتی ترامپ است. موضوعات دیگری مطرح شد از جمله بحث سیاست خارجی که در این مناظره فرصت مطرح شدن پیدا کرد و انتظار داریم در مناظرات بعدی موضوع سیاست خارجی در سطح کلان مورد مناظره بایدن و ترامپ قرار بگیرد. باز در این مناظره هم مثل مناظره اول موضوع تغییرات زیست محیطی به عنوان موضوع سومین موضوع در دستور کار بود. یعنی موضوع اول کرونا بعد اقتصاد و موضوع سوم تغییرات جوی بود و بعد موضوع تبعیض نژادی، نژادپرستی سیستماتیک، وضعیت پلیس و نظامی‌ها و ارتش مورد توجه قرار گرفت به اضافه مسئله سقط جنین در حاشیه مطرح شد و آقای پنس به عنوان یکی از مخالفان سرسخت سقط جنین در واقع از پاسخ دادن به این سوال طفره رفت.
زبان بدن و اصول مربوط به مناظره توسط دو معاون چگونه رعایت شد؟
در مورد زبان بدن و نوع زبان بدن باید توجه داشت آقای پنس و خانم هریس در دو قطب متضاد قرار دارند. یعنی خانم هریس بسیار هیجانی و بعضاً عاطفی صحبت می‌کند و آقای پنس فردی خونسرد است و در واقع یک منطق خشک و محافظه کارانه دارد. برخلاف مناظره اول که بایدن از همه تجارب خودش برای مهار ترامپ استفاده کرد، در این مناظره پنس از تجربه سیاسی خودش برای مهار هریس بهره برد و به نظرم تا حد قابل توجهی موفق بود. آقای پنس درست مثل مناظره اول که بایدن هنگام حرف زدن به ترامپ نگاه نمی‌کرد و از این طریق انرژی او را می‌گرفت اینجا همان تکنیک را در مقابل خانم هریس به کار برد. یعنی زمانی که خانم هریس می‌خواست حمله کند، او سریعاً نگاه نمی‌کرد و در نتیجه به او فرصت ابراز احساسات و هیجان را نمی‌داد و این باعث شد خانم هریس تا حدی تحت و شعاع این فضای سرد و برخورد سرد پنس قرار بگیرد و تا یک ساعت اول مناظره ما هیچ رفتار هیجانی و عاطفی تأثیرگذار از خانم هریس ندیدیم.
بعد‌ا در موضوع جورج فلوید و مهمتر از آن در موضوع اشتباه تاریخی که پنس در مورد انتخاب قاضی دیوانعالی کرد ما دیدیم که هریس سعی کرد آنجا یک رابطه عاطفی با مخاطب برقرار کند در مجموع در این مناظره زبان بدن پنس بهتر از هریس بود. خانم هریس زمانی که پنس صحبت می‌کرد مادام به او نگاه می‌کرد و این نگاه از نظر رأی دهنده دموکرات می‌تواند نشانه صداقت باشد، ولی از نظر رأی دهنده مردد می‌تواند به معنی تأیید حرف‌های پنس هم باشد. چون نوع نگاه او جوری بود که انگار آن چیزی که پنس می‌گوید درست است؛ بنابراین در مجموع زبان بدن پنس بهتر بود البته عرض کردم، چون مناظره نشسته برگزار می‌شد قاعدتاً کسانی که هیجانی رفتار می‌کنند و بیان هیجانی دارند مثل خانم هریس در مناظره‌های نشسته نمی‌توانند از زبان بدن به صورت مطلوب استفاده کنند.
ضمن اینکه به هر حال خانم هریس نباید نقشی ایفا می‌کرد که نقش بایدن را تحت الشعاع قرار دهد و تعارضی در ذهن مخاطب ایجاد کند و مخاطب از خودش بپرسد اگر خانم هریس نامزد ریاست جمهوری می‌شد بهتر بود. به نظرم هر دو معاون در پاسخ به سوال مجری در مورد وضعیت سلامتی نامزد‌ها به این مسئله کاملاً دقت داشتند و معلوم بود کمپین‌ها روی این موضوع کار کردند که برخلاف حرف‌هایی که رسانه‌ها مطرح کرده بودند که به دلیل کهولت سن ترامپ و بایدن مناظره معاون اول‌ها خیلی مهم هستند هر دو طرف از افتادن در بحث سلامتی رئیس جمهوری خودداری کردند که از نظر فنی اقدام درستی بود، چون اگر آن‌ها تأیید می‌کردند که رئیس جمهوری سنش بالا است ممکن است اتفاقی برایش بیافتد در آن صورت اخلال در پیام ایجاد می‌شد. یعنی آن‌ها مهمتر از رئیس جمهوری جلوه می‌کردند. به همین دلیل هر دو طرف سعی کردند به این موضوع توجه داشته باشند و وارد این بحث نشوند.
دو طرف مناظره هر کدام در یک موضوع از پاسخ طفره رفتند. پنس در مورد پذیرش نتیجه انتخابات و هریس در مرود افزایش قضات دیوانعالی، نظر شما در این مورد چیست؟
ببینید به لحاظ فنی جواب ندادن به یک سوال الزاماً چیز بدی نیست ما می‌گویم زمانی شما در یک موضوع برتری ندارید و آن موضوع هم برای مردم و برای رأی دهنده شما خیلی مهم نیست می‌توانید از آن رد شوید، یعنی چیز مهمی نبود. مثلاً آقای پنس به موضوع سقط جنین اشاره نکرد خب همه می‌دانند که آقای پنس یکی از مخالفان سرسخت سقط جنین هست و از طرفی هواداران مذهبی ترامپ هم مخالف سقط جنین هستند خود آقای پنس هم که یک مسیحی تبشیری است و به شدت مخالف. به نظر من دلیلی نداشت پنس وارد این موضوع بشود. چون اگر وارد این موضوع می‌شد چیزی حاصلش نمی‌شد و برعکس ممکن بود که آرای مردد را تحت تأثیر قرار بدهد؛ بنابراین طفره رفتن از پاسخ دادن به سوال هرچند از نظر اصول دموکراتیک کار خوبی نیست، یعنی خلاف اصل شفافیت هست اما در مناظره‌ها به عنوان یک تکنیک پذیرفته شده است. چون شما نمی‌خواهید از پایگاه رأی طرف مقابل رأی بگیرید بنابراین موضوعاتی که برای شما آورده‌ای ندارد می‌تواند از پاسخ دادن به آن‌ها خودداری کنید و اثر چندانی هم در مناظره ندارد. یعنی به لحاظ سیاسی موضوع برای دموکراسی مهم است، ولی به لحاظ تکنیک انتخاباتی یک امر رایج است. شما در موضوعی که مزیت شما نیست نیازی به ورود ندارید، مثلاً فرض کنید موضوع سقط جنین از نظر جمهوری خواهان نه امتیاز است نه نقطه ضعف، ولی از نظر میسیحیان تبشیری نقطه ضعف است؛ بنابراین اینجا آقای پنس ضرورتی نداشت که به موضوع ورود کند و آن را تبدیل به یک مسئله بکند.
علاوه بر این آقای پنس از پاسخ صریح به موضوع پرداخت مالیات ترامپ و از پذیرش آرای پستی طفره رفت. این مسئله مهمی است یعنی برای افکار عمومی مهم است. به این معنا نبود که اصلاً پاسخ نداد بلکه پاسخ صریح و روشنی نداد. در مسئله سقط جنین اصلاً به مسئله ورود نکرد. در موضوع آرای پستی و مالیات همان مواضع ترامپ را تکرار کرد و حرف جدیدی نداشت. خانم هریس در مورد افزایش تعداد قضات دیوان هم پاسخ صریحی نداد، حالا باید ببینیم در کانتکست سیاسی در واقع معنای این حرف چیست؟
اگر دموکرات‌ها بخواهند تعداد قضات دیوانعالی را افزایش دهند از نظر جمهوری خواهان این کار زدن زیر میز بازی است؛ بنابراین آقای پنس در حملاتی که به خانم هریس داشت و مهمترین حمله اش هم همین بود یعنی از خانم هریس خواست صراحتاً بگوید آیا در صورت انتخاب خانم امی برت به عنوان قاضی دیوانعالی، او و بایدن طرحی برای افزایش تعداد قضات دیوان خواهند داشت یا نه؟ هریس به این سوال پاسخ صریحی نداد؛ نه اینکه از پاسخ دادن طفره برود، اما پاسخ صریحی نداد. باید ببینیم این از نظر آرای مردد چه معنایی دارد. از نظر آرای مردد ممکن است به این معنا باشد که دموکرات‌ها وقتی خودشان در قدرت هستند همان اصولی که به آن پایبند هستند را اجرا می‌کنند یا نه؟ این مهمترین حمله‌ای بود که آقای پنس به خانم کاملا هریس انجام داد. به نظرم خانم کاملا هریس نتوانست مخاطب بی طرف را قانع کند که آیا برنامه‌ای در این مورد دارد یا نه؟
در مورد موضوع ایران مواضع هر کدام از آن‌ها را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
در مورد موضوع ایران دو مسئله مطرح شد، یکی بحث خروج ترامپ از برجام و دیگری بحث ترور سردار سلیمانی که آقای پنس از هر دو مورد دفاع کرد و در دفاع از اقدام خودش گفت که سردار سلیمانی می‌خواست به بغداد برود و آمریکایی‌ها را بکشد، یعنی ذیل مفهوم حفظ امنیت آمریکا و جان سربازان آمریکایی این موضوع را توجیه کرد. در مورد برجام هم گفت که به هر حال ایران اقداماتی انجام می‌داده که به ضرر امنیت آمریکا بوده است. درست از زاویه همین امنیت آمریکا، خانم هریس هر دو اقدام را نکوهش کرد و غلط شمرد و گفت که ترور سردار سلیمانی باعث شد که جان سربازان آمریکایی در پایگاه آمریکایی در عراق به خطر بیفتاد و دوباره حمله کرد به ترامپ و گفت که ترامپ این موضوع را دست کم گرفته و گفت که یک دردسر بوده در حالی که اثرات این حمله خیلی بیشتر از آن چیزی بود که ترامپ می‌گفت.
در مورد برجام هم برخلاف آن‌چیزی که ترامپ و پنس می‌گفتند، گفت که خروج از برجام باعث شد ایران به سمت غنی‌سازی بیشتر برود و دوباره آمریکا از نظر امنیت تهدید شود. یعنی در هر دو مورد، هم دفاع پنس بر اساس معیار امنیت بود و هم حمله خانم هریس به سیاست ترامپ بر اساس معیار امنیت بود. بیشتر از این چیزی در مورد ایران مطرح نشد، ولی جالب بود که ایران، چین و روسیه سه کشوری بودند که در کانون موضوع سیاست‌خارجی قرار داشتند. شاید من فکر می‌کردم که موضوع عادی سازی روابط اسرائیل با اعراب هم مورد بهره برداری پنس قرار گیرد، ولی پنس به جای آن ترجیح داد که در موضوع چین به بایدن حمله بکند و خانم هریس هم جواب داد و دفاع قابل قبولی کرد و گفت که جنگ تجاری با چین باعث شده سیصد هزار شغل در آمریکا از بین برود و اعتبار اقتصادی پنس و ترامپ را زیر سؤال می‌برد.
نقطه اوج این مناظره کجا بود؟
باید گفت که تحت تأثیر فضای سنگین مناظره اول و محدودیت پنس و هریس در ادامه استراتژی بایدن و ترامپ، انتظار این را نداشتیم که این مناظره نقطه اوج قابل توجهی داشته باشد، اما با این وجود یک جا‌هایی می‌توان گفت که مناظره تا حدی شدت و شتاب و اوج گرفت. در مورد پنس زمانی بود که پنس برای چندمین بار از خانم هریس پرسید که آیا شما در صورت انتخاب خانم برت تعداد قضات دیوان عالی را افزایش خواهید داد یا نه؟ این اوج کمپین منفی یا حمله پنس به خانم هریس بود.
در مورد خانم هریس، در بحث اشتباه تاریخی که پنس انجام داد، در پاسخ به او با یک حالت هیجانی نسبت به کل مناظره و آن جایی که گفت که شما اطلاعاتت از تاریخ کامل نیست و من می‌گویم که در فلان سال چه اتفاقی افتاد. این هم اوج مناظره از نظر هریس بود و یک جایی هم به نظر من مسئله هریس مهم بود و اعمال اقتدار کرد و آن هم نسبت جنسیتی‌ای که ممکن بود به ذهن برخی برسد و بگویند که شاید هریس از نظر جنسیتی تحت اقتدار پنس قرار می‌گرفت، جایی بود که خانم هریس سفت ایستاد و گفت نمی‌خواهد شما به من درس اخلاق بدهی که به نظر من یکی دیگر از نقاط اوج مناظره بود و خیلی می‌توانست برای آرای مردد مؤثر باشد. در واقع خانم هریس مرجعیت اخلاقی پنس، ترامپ و جمهوری‌خواهان را زیر سؤال برد و گفت لازم نیست به دموکرات‌ها درس اخلاق بدهید و خواست که آن تلاش پنس را برای اخلاقی‌تر جلوه دادن اقدامات ترامپ زیر سؤال ببرد.
رفتار و گرداندن مناظره توسط سوزان پیج، مجری مناظره چگونه بود؟
در مورد رفتار خانم سوزان پیج به عنوان مجری این مناظره باید گفت که با توجه به فضایی که در افکار عمومی ایجاد شده بود بعد از مناظره اول بهتر از مجری مناظره اول عمل کرد، اما دو تا سوال کرد که به هرحال به ضرر کمپین ترامپ و پنس بود، یکی آنجایی که گفت شما خودتان در کاخ سفید فاصله گذاری اجتماعی را رعایت نمی‌کند بعد چگونه می‌خواهید با کرونا مبارزه کنید که این از نظر آرای مردد پیام باورپذیری بود؛ یعنی خانم سوزان پیج پیام کمیپین بایدن را گفت و تقویت کرد. دوباره در سوال آخری که به نقل از آن دانشجو مطرح کرد و می‌توان گفت مخاطبش کمپین ترامپ بود و اشاره کرد که آن‌ها بیشتر از کمپین بایدن در به وجود آمدن این نارضایتی در افکار عمومی نسبت به مناظره اول مقصر هستند و این هم خب به نفع خانم هریس بود. اما در مجموع با اقتدار بیشتری نسبت به مجری مناظره اول رفتار کرد، اما باید در نظر داشته باشیم که مناظره اول فضای بسیار سنگین بود. آن هم در برابر فردی مثل ترامپ که قاعدتاً خیلی خودش را پایبند مقررات نمی‌داند. ولی در مجموع مجری مناظره معاونان رییس جمهوری بهتر از مجری مناظره اول این برنامه را مدیریت کرد، هرچند از نظر آرای مردد ممکن است حرف‌های مجری تأیید کننده پیام کمپین بایدن تلقی شود، ولی در مجموع خیلی تغییر محسوسی ایجاد نمی‌کند.
در نهایت چه کسی برنده این مناظره بود؟
در رابطه با برنده این مناظره باید گفت که فاصله‌شان از فاصله ترامپ و بایدن در مناظره اول کمتر بود یعنی تشخیص این که کدام طرف برتری زیادی دارد قدری دشوار است، اما در مجموع من معتقدم که آقای پنس بهتر از خانم هریس عمل کرد. اما این برتری، خیلی محسوس و آشکار نیست. آقای پنس ضمن دفاع از عملکرد ترامپ قدری پا را فراتر گذاشت و به سمت جذب آرای مردد حرکت کرد. در کنترل زبان بدن خودش قوی‌تر از هریس عمل کرد. از طرف دیگر با زبان بدن خود، رفتار هیجانی و عاطفی هریس را به نوعی مهار کرد. برخلاف ترامپ، هیچ نوع اهانت آشکاری به خانم هریس نداشت هرچند سخنان او را چندین بار قطع کرد، اما در نهایت و در کلیت مناظره به او اجازه می‌داد که حرف بزند. از طرف دیگر در مورد ابتلا ترامپ به کرونا گفت که من از سناتور هریس و بایدن تشکر می‌کنم. به طور کلی هم زبان بدنش و هم گفتارش نسبت به ترامپ مؤدبانه‌تر و مدنی‌تر بود و برای آرای مردد قابل پذیرش‌تر. در نهایت هم توانست از آن فضای سنگینی که بعد از مناظره ایجاد شده بود و عمدتاً متوجه تقصیرات ترامپ و کمپین ترامپ بود، بیرون بیاید و مناظره خوبی داشته باشد و تا حدی تصویر مناظره اول را بهبود بخشد و جمهوری‌خواهان را به عنوان محافظه‌کارانی معقول، منطقی، متمدن و اهل گفتگو جلوه بدهد و از این نظر کمی موفق‌تر از خانم هریس بود. البته این به این معنی نیست که خانم هریس شکست خورده است. به نظر من خانم هریس با توجه به محدودیتی که داشت خوب عمل کرد و در دفاع از ارزش‌های آمریکایی و ارسال پیام به پایگاه بایدن کوشید، ولی حداقل من انتظار داشتم که هریس بتواند با دفع حملات پنس، بیشتر از چیزی که امروز نشان داد بتواند با مخاطب و آرای مردد ارتباط هیجانی و عاطفی بهتر برقرار کند؛ ولی ترجیح داد که به جای آن روی نگاه داشتن موضوع کرونا در کانون دعوای انتخاباتی تمرکز و استراتژی بایدن را تقویت کند؛ لذا می‌شود گفت که این مناظره تأثیری در روند فعلی کمپین که به ضرر ترامپ است نخواهد داشت و از این نظر می‌توان گفت که خانم هریس در این مناظره شکست نخورد، ولی می‌توانست بهتر عمل کند که نتوانست.
