دیگران برداشت‌های متفاوتی از کلمات شما می‌کنند. پس بهتر است کلماتی که به برداشت‌های منفی دامن می‌زنند را از دایره‌ی لغات خود حذف کنیم؛ زیرا برداشت‌های منفی برای تصویر حرفهای و کاری ما در جامعه سودمند نیستند.
کلمات ما نقش زیادی را در تصویرسازی شخصیت ما در ذهن انسان‌ها دارند؛ اما در واقع ما برای این باید مراقب کلمات خود باشیم چون در درک محیط و اطرافیان، دید ما به جامعه و شنیدن حرفای دیگران اثر مستقیم می‌گذارند. علاوه بر اینها، استفاده از کلمات خوب در صحبت‌هایمان در شخصیت‌سازی کمک بسیاری می‌کند.
۱. فقط
کلمه‌ی «فقط» معمولا برای پر کردن جاهای خالی یا تاکید در جمله می‌آید. اغلب اوقات می‌توانیم به جای این کلمه، کلمات بسیار دیگری استفاده کنیم. اگر از این کلمه بسیار در جملات خود استفاده می‌کنید نشان‌دهنده‌ی ضعف در اعتماد به نفس در شما است.
۲. اما
ما در واقع راه‌های درست برای استفاده از کلمه‌ی «اما» را بلد نیستیم؛ ولی می‌دانیم هر جایی که «اما» بیاید، جمله‌ی قبلی خود را نفی می‌کند. استفاده بیش از حد این کلمه، قدرت مدیریت ما را زیر سوال می‌برد؛ زیرا اگر نتوانیم کلمات خود را مدیریت کنیم به طور حتم در مقیاس‌های بزرگ‌تر ناکام می‌مانیم.
۳. باید
استفاده از کلمه‌ی «باید»، طرف مقابل را در لایه‌ی دفاع و مقاومت می‌برد و امکان پذیرش حرف ما از سوی دیگران را کم می‌کند. در واقع استفاده‌ی این کلمه اثر گذاری حرفهای ما را تا حد زیادی کاهش می‌دهد.
۴. همیشه
ما نباید در دنیایی که همه چیز پویا است از فاکتورهای ثابت و مطلق استفاده کنیم. استفاده از کلمه‌ی «همیشه»، حرفهای ما را از اعتبار میاندازد. ما باید برای اعتماد کردن افراد جامعه به خود، نشان دهیم که واقع بین هستیم و استفاده از کلمات مطلق این واقع بینی را به خطر میاندازد.
۵. نمی‌توانم
کلمه‌ی «نمی‌توانم» دو معنای مثبت و منفی دارد. اگر در جواب کاری که از شما در خواست شده و راضی به انجام دادن آن نیستید بهتر است این کلمه را با صدای بلند بیان کنید؛ ولی اگر این کلمه در جایگاهی گفته شود که نشان‌دهنده‌ی ضعف و ناتوانی شما، در انجام اموری باشد نیاز دارید که فوری آن را از دایره‌ی لغات خود حذف کنید.
