مشاور ارشد جو بایدن به تازگی در مصاحبه با "دامون ویلسون" نایب رئیس امور اجرایی شورای آتلانتیک درباره تغییر سیاست آمریکا در "دولت بایدن" گفتوگو و تاکید کرده ضروری است تواناییهای داخلی آمریکا بازسازی و شبکه مشارکتهای جهانی آن در مقابله با رقابت رو به فزون چین و روسیه، احیاء شود.
دیدارنیوز ـ یک روز پس از آنکه "جوبایدن" رسما نامزدی دمکراتها را در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا پذیرفت، یکی از مشاوران ارشد او گفت: سیاست خارجی کاخ سفید با حضور بایدن، بر احیاء آمریکا از منظر داخلی، بازسازی روابط پوسیده با متحدان و ایجاد گروهی از دمکراسیها متمرکز خواهد بود تا بزرگترین چالشهای دنیا را حل و فصل کنند. "جیک سالیوان" در مصاحبهای اولویتهای سیاست خارجی دولت احتمالی جو بایدن را تشریح کرده است. مصاحبه مزبور که در اندیشکده شورای آتلانتیک به عمل آمده توسط دیدار ترجمه و منتشر میشود.
نویسنده: دیوید ومر
مترجم: راستین یزدانپناه
منبع: اندیشکده شورای آتلانتیک
"جیک سالیوان" در دوران حضور "هیلاری کلینتون" در وزارت امورخارجه آمریکا، معاون امور کارکنان و مدیر برنامهریزی در امور سیاسی این وزارتخانه بود. وی زمانی که بایدن معاون اول رئیس جمهور آمریکا بود، از دستیاران ارشد او به شمار میرفت و در کارزارهای انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ مشاور ارشد سیاست خارجی کلینتون ـ نامزد انتخابات ـ محسوب میشد. وی به تازگی در مصاحبه با "دامون ویلسون" نایب رئیس امور اجرایی شورای آتلانتیک درباره تغییر سیاست آمریکا در "دولت بایدن" گفتوگو و تاکید کرده ضروری است تواناییهای داخلی آمریکا بازسازی و شبکه مشارکتهای جهانی آن در مقابله با رقابت رو به فزون چین و روسیه، احیاء شود. در زیر، خلاصهای از سخنان سالیوان درباره موضع دولت احتمالی بایدن در خصوص نقش جهانی آمریکا تقدیم میشود:
سیاست خارجی از داخل شروع میشود
ـ بدون توان داخلی هیچ موفقیتی به دست نخواهد آمد؛ سالیوان توضیح داد یکی از اصول حیاتی رویکرد بایدن در خصوص سیاست خارجی این است که اگر برای افزایش توان داخلی سرمایه گذاری نکنیم، آمریکا "نمیتواند در سیاست خارجهاش موفق شود." وی میگوید: "ضروری است در امور زیرساخت، نوآوریهایمان، امور کارگری، نظامِ مهاجرت و دمکراسیمان سرمایهگذاری کنیم و به مسایل مختلف برسیم، از توانِ نهادهایمان گرفته تا بلای تبعیض نژادیِ سیستماتیک که اکنون گریبانگیر ما است." در حالی که بسیاری مقامات جدید دولتی احتمالا در اتخاذ سیاستهای جدید در قبال تحولات خارج از کشور عجله دارند، سالیوان با احتیاط در این خصوص میگوید: "ما کارهای بسیار زیادی در کشور داریم که باید انجام دهیم از جمله مقابله با بیماری فراگیر کرونا و برخورد با تبعیض نژادی سیستماتیک. "
ـ فقط منافع گذرا نیست که به آن نیاز داریم؛ وی میگوید: "هر کسی که در سالهای آتی در عرصه سیاست خارجی آمریکا فعال است، نباید صرفا در قبال اتفاقات داخل کشور به دنبال کسب منافع گذرا باشد، زیرا برای توانمندیهایمان بسیار ضروری است که یک بازیگر موثر در جهان باشیم. "
ـ در پی مسایل داخلی باشیم، تا وجهه آمریکا بازسازی شود؛ سالیوان معتقد است توانمندیهای داخلی آمریکا به بازسازی مواضع جهانی آن کمک میکند. وی خاطر نشان میکند: "بسیاری در سراسر جهان، واقعا نگاهشان به کشورهایی نظیر چین است و آن را در عرصههای اقتصادی و حکومت، مدلی موفق میبینند تا آمریکا. آمریکا با رسیدگی به بسیاری از مسایل سیستماتیک جامعه خود، میتواند اهمیت حکومت دمکراتیک در داخل کشور را به شرکای بینالمللیاش یادآوری و از موضع قدرت با پکن رقابت کند."
تمرکز بر متحدان
ـ رویکردی متفاوت؛ سالیوان تاکید میکند یکی از مهمترین اختلافات بین بایدن و رئیس جمهور "دونالد ترامپ"، نگاه آنها به مقوله متحدان آمریکا است. از نظر ترامپ، متحدان آمریکا "بیش از آنکه یک دارایی محسوب شوند، مایه دردسر هستند. در صورتی که بایدن معتقد است آمریکا وقتی همراه متحدان هم فکر و دمکراتیک به دنبال اهداف مشترک باشد، قویتر خواهد بود."
ـ تغییرات یک شبه رخ نمیدهد؛ سالیوان هشدار داد بعد از سه سال گفتمانهای سخت و نفس گیر، انتخابِ بایدن به این معنا نیست که نظر شرکای آمریکا، نسبت به واشنگتن به یکباره تغییر میکند. مقامات آمریکا باید مذاکرات را در جایی آغاز کنند که "به کمبودها و نارساییهایمان در آنجا اقرار کنیم؛ ضمنا باید به سمت فردایی بهتر اشاره کنیم؛ باید رویکردمان نسبت به آن فروتنانه باشد، وقت صرف کنیم تا بتوانیم از منظر دیگر کشورهای جهان، احترامی جدید و موضعی مناسبتر کسب کنیم."
نهادها اهمیت دارند؛ سالیوان گفت دولت بایدن همچنین همکاریهای خود را با نهادهای بینالمللی ازسرمیگیرد. اشاره مشخص او، به بدبینی دولت ترامپ نسبت به نهادهایی نظیر سازمان ملل متحد، سازمان تجارت جهانی و سازمان بهداشت جهانی بود." ایالات متحده آمریکا باید در نهادهای بینالمللی حضور موثر داشته، به حل مشکلات بزرگ که هیچ کشوری نمیتواند به تنهایی آنها را رفع کند، کمک کند." سالیوان تاکید کرد باید بر اصلاح این نهادها متمرکز بود نه صرفا خروج از آنها.
ـ جبهه جدید دمکراتیک؛ به گفته سالیوان، بایدن از این فراتر رفته و نگاهش به ایجاد گروهی قویتر از شرکای دمکراتیک و همفکر خواهد بود. "وقت آن است که آمریکا به درستی دمکراسیهای همفکر جهان را گردهم آورده، اولویتهایی آشکار تعریف کند، تا به مشکلاتی نظیر ظهور چین، تغییرات آب و هوا، پاندمی کوویدـ۱۹ و تجارت رسیدگی شود. تمرکز بر کشورهای دمکراتیک از این اعتقاد ناشی میشود که آنچه سیاست خارجی آمریکا را متمایز میکند، این است که ما در قبال خودکامگان و مردمی که به دنبال حقوق اساسی و شأن انسانی خود هستند، بی طرف نیستیم. ما جانبدار هستیم."
اولویتهای نخست
ـ فهرستی از کارهایی که باید در ۱۰۰ روز انجام داد؛ سالیوان گفت برخی اولویتهای دولت جدید بایدن عبارتند از: پیوستن دوباره به توافق آب و هوایی پاریس، و تلاش برای تحکیم آن؛ پیوستن دوباره به توافق هستهای ایران موسوم به برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)، سازماندهی نشستی با حضور دمکراسیهای جهانی، خارج کردن نظامیان آمریکایی از افغانستان و ارزیابی مجدد از وضعیت کنونی در روابط آمریکا و چین.
ـ اهداف جدید برای توافق پاریس؛ سالیوان گفت: "پیوستن دوباره به توافق پاریس کافی نیست." و تاکید کرد: "دولت جدید بایدن باید همچنین به دنبال تعریف سطحی جدید از اهداف باشد و ما را به آن سطح برساند و در عین حال اطمینان یابد که دیگر کشورهای جهان را نیز به آن سطح میرسانیم."
ـ برجام را نجات دهید، سپس بندهای جدید به آن اضافه کنید؛ به گفته سالیوان، دولت جدید بایدن باید سریعا خروج دولت ترامپ را از برجام جبران کند و سپس "بلافاصله تلاش برای حصول توافقی جدید را آغاز کند؛ در این توافق باید نگرانیهای کنونی ما در خصوص برنامه هستهای و رفتار ایران در منطقه لحاظ شود." وی تاکید کرد ضروری است که صرفا بر مساله هستهای متمرکز نشویم، بلکه "به منظور کاهش تنشها، مناقشات و مقابله با بحرانهای غیرمنطقی، با تمام متحدان منطقهای خود همکاری کنیم. این به معنای آن است که هم دوستان و هم دشمنان خود را در منطقه، به میز مذاکره بکشانیم."
ـ به جنگهای همیشگی پایان دهید؛ یک زمینه مشترک بالقوه با دولت ترامپ تاکید بر آن است که باید سریعا حضور نظامی آمریکا در خاورمیانه و جنوب آسیا کاهش یابد. سالیوان میگوید: "در حزب دمکرات، توافقی جمعی در خصوص ضرورت پایان دادن به جنگهای همیشگی وجود دارد و یک اولویت مهم برای دولت بایدن این است که سربازان خود را به سلامت از افغانستان به کشور بازگردانیم."
ـ با پکن و مسکو مقابله و در عین حال همکاری کنید؛ سالیوان بر تجارب قبلی بایدن در قبال رهبران چین و روسیه به منظور مقابله با اقدامات پرخاشگرایانهی آنها تاکید و در عین حال تصریح کرد باید به دنبال منافع مشترک نیز باشیم. وی میگوید: "بایدن مسیر خطرناکِ مدنظر روسیه را میشناسد؛ وی برای مقابله با این مسیر بسیار مصمم و محکم خواهد بود؛ و زمانی هم که منافع آمریکا ایجاب کند باید با روسیه بر سر میز مذاکره بنشیند، به دنبال فرصت خواهد بود؛ بهویژه درباره مسایلی نظیر کنترل تسلیحات؛ و همین گونه، بایدن به دنبال آن خواهد بود تا با پکن از موضع قدرت رقابت کند و البته درصدد خواهد بود با چین همکاری هم بکند. وی در هر زمان که اهداف اساسی در سیاست خارجی آمریکا فراهم شود، با هر کشور دیگری نیز در این زمینهها، تعامل خواهد کرد."
انتخاب ابزار
ـ زمان بازسازی است؛ به گفته سالیوان، بسیاری از داراییهای سنتی آمریکا که از آنها برای ارتقاء سیاست خارجی آمریکا استفاده شده است، به بازسازی فوری نیاز دارند. "مهرههایی که آمریکا باید با آنها بازی کند... همه آنها باید بازسازی و بهروز شوند. از جمله ائتلافات که باید مدرنیزه و به سمت آینده هدف گذاری شوند. از جمله نهادهای بینالمللی که باید همزمان که ما پیش میرویم، آنها هم اصلاح و تعمیر شوند."
ـ ایجاد توازن جدید بین شیوههای نظامی و غیرنظامی؛ سالیوان گفت تشکیلات سیاست خارجی آمریکا نیز باید درباره شیوههای رسیدن به اهداف خود، تجدید نظر کند. "ما باید در ابزارهای تامین امنیت ملی خود توازن جدید ایجاد کنیم، به گونهای که دیپلماسی و توان غیرنظامی، نسبت به استفاده از قوه قهریه و استقرار نیروهای نظامی، ارجحیت داشته باشد. باید نیروهای نظامی آمریکا در مناطقی نظیر خاورمیانه و جنوب آسیا کاهش یابد و به جای آن بر تعاملات اقتصادی و دیپلماتیک تاکید شود.
ـ مناظره به بروز صداهای مختلف میانجامد؛ سالیوان همچنین تاکید کرد مناظرات گسترده در حزب دمکرات در دوران انتخابات درون حزبی، بر ضرورت لحاظ شدن دیدگاههای جدید در روند تصمیم سازی درباره سیاست خارجی، تاکید میکند. "برخورداری از مواضع مناسب در مناظرات، اساسی است." وی در گزارش خود اعلام کرد که بایدن متعهد است در مباحثات مرتبط با سیاست خارجی و توافقات تجاری، حضور نمایندگان کارگری و فعالان محیط زیست از ابتدا تضمین شود. در شرایطی که بسیاری از منابع رسانهای، بر اختلافات بالقوه حزب دمکرات بر سر سیاست خارجی تمرکز کردهاند، سالیوان با رد این مساله میگوید، میان اعتدالگرایان و ترقی خواهان بیش از اختلاف نظر، اتحاد نظر وجود دارد به ویژه در زمینههایی نظیر ضرورت پایان دادن به جنگها، و قرار دادن طبقه متوسط و کارگری آمریکا در نقطه ثقل سیاست خارجی، و همچنین لزوم پیروزی دمکراسیهای جهانی علیه خودکامگان فاسد.