دیدارنیوز ـ موسسه اجتماعی ـ فرهنگی رسانه، اندیشه و زن با نام مخفف «راز» از سال ۱۳۹۳، به طور رسمی، آغاز به کار کرد و جمعی از زنان روزنامه نگار و فعالان حوزه زنان به آن پیوستند. هدف کانونی این موسسه، نزدیک کردن زنان روزنامه‌نگار و فعالان اجتماعی بوده است که در سایه فعالیت‌های منسجم به توانمندسازی زنان و آگاهی بخشی آنان در حوزه‌های مختلف بپردازند. «راز» تاکنون ده‌ها نشست و جلسات جمعی برگزار کرده است که محور تمام آنها، ارایه اطلاعات و تغذیه فکری زنان برای رسیدن به اهداف زیر است: توانمندی زنان در شناختن مسایل جامعه خود، معرفی و آگاهی دادن مسئولان نسبت به مشکلات زنان در نقاط مختلف کشور، تجلیل از زنان فعال مدنی و روزنامه‌نگار و معرفی آنان به جامعه.
این موسسه نیز در کنار سازمان‌های مردم نهاد دیگر در بحران کرونا حضور داشت و اقدامات مختلفی را سازماندهی کرد. دیدار با کتایون مصری مدیرعامل موسسه راز گفت‌وگویی کرده که در ادامه می‌آید:
عوامل موثر در شیوع کرونا چیست؟ و نقش شما به عنوان یک تشکل اجتماعی در روشنگری ابعاد اپیدمی کرونا و مهار آن چه می‌تواند باشد؟
مهمترین عوامل شیوع کرونا در کشور، عدم رعایت فاصله گذاری اجتماعی و استفاده از ماسک و بی توجهی به بهداشت فردی است. هنوز عوامل ناشناخته زیادی برای شیوع این ویروس وجود دارد که برای انسان شناخته شده نیست و همین امر، مقابله و مهار آن را دشوار می‌سازد. موسسه راز که هسته اصلی آن را زنان روزنامه‌نگار و فعالان اجتماعی تشکیل می‌دهند، ظرفیت بسیار خوبی برای پل ارتباطی میان ستاد ملی کرونا و افکارعمومی در انتشار اطلاعات پیشگیری از ابتلا به ویروس کووید ۱۹ و تشویق زنان به رعایت نکات ایمنی است. در این راه، برگزاری جلسات آنلاین آموزشی، وبینار‌های تخصصی و ارتباط با کاربران در فضای سایبر برای رفع شبهات آنان در زمینه این بیماری و پاسخ خواهی از پزشکان و مسئولان برای ارایه اطلاعات به روز و انعکاس وضعیت کادر درمان در بیمارستان‌ها و استفاده از کمک‌های مردمی برای حمایت از پرستاران و کاهش مبتلایان در شبکه‌های اجتماعی، از نقش‌های مهم موسسه راز است.
با چه تحلیلی از کمپین نه- به - اجتماعات حمایت کردید؟ و چگونه می‌توان همبستگی اجتماعی در دوران کرونا را حفظ و ترویج کرد؟
اهمیت این کمپین، چیزی بیش از هدف ساده نه به اجتماعات است که به نظر می‌رسد، نه درپی کنترل تجمعات عزاداری در محرم است. هدف کلان‌تر در این کمپین، ارتقای فرهنگ عمومی در رعایت خودخواسته مردم برای پیشگیری از شیوع کروناست. قطعا اجتماعات، تنها محدود به روز یا ماه خاصی نیست، بلکه نفس عدم رعایت فاصله در مراودات اجتماعی، کاری و حتی خانوادگی، از عوامل شیوع ویروس کروناست. چنانچه جامعه مدنی بتواند به رشد آگاهی‌های فردی در این زمینه کمک کند، رسیدن به همبستگی اجتماعی و کاهش اعتماد عمومی، محتمل خواهد بود.
به نظر شما برای جا انداختن نگاه کارشناسی حوزه سلامت در تصمیم گیری‌های ستاد بحران و غلبه آن بر رویکرد صرفا سیاسی در تصمیمات چه باید کرد؟
جامعه مدنی، برخاسته از مردم است. بسیاری از افراد جامعه دست کم در یک نهاد، سازمان و انجمن غیردولتی عضو هستند و برنامه‌های آن را پیگیری می‌کنند. وقتی تنها منبع اطلاع رسانی درباره بحران کرونا، از تریبون‌های رسمی باشد، با توجه به تعارضات تصمیم گیری مسئولان و انتشار اطلاعات ضدونقیض از سوی آنان، مردم به اخبار حوزه سلامت بی اعتماد می‌شوند. در نتیجه تصور سیاسی کاری نسبت به اقدامات نظام سلامت وجود دارد، در حالی که نهاد‌های مدنی و انجمن‌های غیردولتی می‌توانند از طریق راهکارهای زیر این مشکل را کمرنگ نمایند:
- اجازه فعالیت آزاد خبرنگاران و شهروند خبرنگاران در دسترسی به اطلاعات و مصاحبه با مسئولان نظام سلامت. (در حال حاضر این امکان برای رسانه ملی و چند نشریه وابسته به دولت بیش از دیگران فراهم است).
- امکان نقد عملکرد دستگاه‌های اجرایی که با پاندمی کرونا ارتباط دارند. به عنوان نمونه؛ جمعی از شبکه‌های ملی و تخصصی سازمان‌های مردم‌نهاد با ارسال یک نامه به رییس جمهور از او و سیستم مدیریت کشور خواستند تا با تشکیل "کمیته ملی مدیریت بحران" و اطلاع‌رسانی شفاف، بیماری کرونا را کنترل و کشور را از بحران پیش رو عبور دهند.
- برگزاری کارگاه‌های آموزشی در رسانه ملی و شبکه‌های اجتماعی در زمینه ارتقای سطح ایمنی، پیشگیری از حوادث، آشنایی مردم با نحوه کمک به گروههای امداد و نجات، نحوه گرفتن خدمات در زمان حادثه و ... می‌تواند به سازمان‌های غیردولتی سپرده شود که باری نیز از دوش دولت برداشته خواهد شد.
- برگزاری کمپین‌های مردمی از سوی نهاد‌های مدنی برای تشویق به رعایت نکات ایمنی به خصوص با حضور افراد محبوب مانند ورزشکاران، شخصیت‌های هنری و علمی و ملی.
- اجازه به نهاد‌های مدنی برای برگزاری برنامه‌های شاد یا مناسبتی به صورت آنلاین یا در رسانه‌های سراسری برای پاسخ به نیاز فراغت مردم در دوران قرنطینه.
کاهش نقش دولت در اجرای مستقیم اقدامات پیشگیری و حمایت مادی و معنوی به سمن‌ها و عدم تبعیض بین آنها و سپردن بخشی از مسئولیت‌ها به خود مردم در قالب این نهاد‌ها می‌تواند شبهات سیاسی را کمرنگ کند و مشوقی برای مشارکت مردم در مهار بیماری کرونا باشد.
