عباس معروفی رمان نویس برجسته و سرشناس ایرانی که در آلمان زندگی می‌کند از ابتلای خود به سرطان غدد لنفاوی و اقدامات درمانی برای آن خبر داده است. معروفی با اعلام این خبر در صفحه اینستاگرامش چنین نوشته است: «سیمین دانشور به من گفت: «غصه یعنی سرطان! غصه نخوری یک‌وقت، معروفی! و من غصه خوردم. اینجا در بیمارستان شریته برلین، حالا یازده جراحی را پشت سر گذاشته‌ام، از دوشنبه وارد مرحله پرتو درمانی می‌شوم؛ در تونلی تاریک به نقطه‌های روشنی فکر می‌کنم که اگر برخیزم، هفت کتاب نیمه‌کاره‌ام را تمام کنم و باز چند تا درخت بکارم. هفت جراح و متخصص زبده عمل جراحی را انجام دادند. جراح فک و دهان گفت: «بدن شما چهل ساله است، هیچ بیماری و خللی در تن شما نیست؛ سرطان لنفاوی هم یک بدبیاری بوده. پش گِهبت. گفتم: «در طب ایرانی به این بدبیاری می‌گویند غمباد. خندید».
کد خبر: ۶۹۴۸۳
۱۲:۱۶ - ۰۲ شهريور ۱۳۹۹
دیدارنیوز ـ عباس معروفی (زاده ۲۷ اردیبهشت ۱۳۳۶ تهران) رمان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس، شاعر، ناشر و روزنامه‌نگار معاصر ایرانی و سردبیر سابق نشریه ادبی گردون است که بعد از توقیف این نشریه از ایران مهاجرت کرده و به آلمان رفت. بر اساس اطلاعات مندرج در ویکی پدیای فارسی، عباس معروفی به سال ۱۳۳۶ خورشیدی در تهران (بازارچه نایب السلطنه) متولد شد. دیپلمه ریاضی از دبیرستان مروی، و فارغ‌التحصیل هنر‌های زیبای تهران در رشته ادبیات دراماتیک است و حدود یازده سال معلم ادبیات در دبیرستان‌های هدف و خوارزمی تهران بوده است. او در سال ۱۳۵۴، یعنی زمانی که هجده سال داشت، با محمد محمدعلی آشنا شد.
چهار سال بعد و در سال ۱۳۵۸، پس از تلاش‌های فراوان برای برقراری ارتباط با هوشنگ گلشیری توانست با او ملاقات کند و نمونه‌ای از نوشته‌هایش را به او نشان دهد. بعد‌ها با جلب رضایت گلشیری و اجازه برای شرکت در کلاس‌های داستان‌نویسی‌اش، راه حرفه‌ای شدن در نویسندگی را در پیش گرفت. او همچنین در همین سال با محمد سپانلو (شاعر) آشنا شد و زیر نظر او به نوشتن ادامه داد. نخستین مجموعه داستان او با نام «روبروی آفتاب» در سال ۱۳۵۹ در تهران منتشر شد. پیش و پس از آن نیز داستان‌های او در برخی مطبوعات به چاپ می‌رسید، اما با انتشار «سمفونی مردگان» بود که نامش به عنوان نویسنده تثبیت شد. وی در سال ۱۳۶۳ نوشتن رمان معروفش، سمفونی مردگان را آغاز کرد، نزدیک به پنج سال طول کشید تا این کتاب به چاپ برسد.
در همین مدت، او هم‌زمان مشغول نوشتن کار‌های دیگری بود که قبل از سمفونی مردگان منتشر شدند. ازجملهٔ این آثار نمایشنامه‌های وَرْگ، دلی بای و آهو، تا کجا با منی و مجموعه داستان آخرین نسل برتر بودند. با انتشار رمان سمفونی مردگان در سال ۱۳۶۸ نام عباس معروفی بر سر زبان‌ها افتاد. در سال ۱۳۶۹ مجله ادبی «گردون» را پایه‌گذاری کرد و به‌طور جدی به کار مطبوعات ادبی روی آورد. اما بعد از توقیف این نشریه از به آلمان مهاجرت کرد و اکنون در خارج از کشور به فعالیت‌های ادبی می‌پردازد.
پس از توقف انتشار این مجله، عباس معروفی به آلمان رفت. معروفی پس از مدتی موفق به دریافت بورس خانه‌ی هاینریش بل شد و به مدت یک سال نیز مدیر آنجا بود. بعدتر به‌ناچار به شغل‌های دیگر روی آورد، مدتی مدیر شبانه هتل بود و مدتی در برلین به اداره بزرگ‌ترین کتاب‌فروشی ایرانی اروپا مشغول بود و در همان‌جا کلاس‌های داستان‌نویسی خود را برگزار کرد. عباس معروفی بنیان‌گذار جوایز ادبی قلم زرین گردون و تیرگان است.
از آثار مشهور معروفی می‌توان به سمفونی مردگان، سال بلوا، پیکر فرهاد، فریدون سه پسر داشت، تماما مخصوص، دریاروندگان جزیره آبی‌تر و نمایشنامه خداوند گاو را آفرید اشاره کرد.
منبع: روزیاتو
