در شبکه‌های اجتماعی ویدئویی دست به دست می‌شود که فردی با لباس روحانیت، روایتی را منتسب به امیرالمومنین علیه‌السلام کرده و مدعی است قرن‌ها پیش امیرالمومنین، شرایط امروز جهان و بیماری کرونا را پیش‌بینی کرده است و آن را حدیث کرون می‌نامد. بررسی اجمالی آنچه که به‌عنوان روایت حضرت امیر علیه‌السلام در شبکه‌های اجتماعی نشر داده شده است بیانگر اشکالات فراوانی است که قطعا توسط یک نویسنده دست چندم، نوشته شده است؛ فردی که کمترین تسلط را به ادبیات عرب داشته، از اینرو مرتکب اشتباهات گل درشتی شده است. جعل روایاتی از این دست، قطعا هدفی جز ضربه زدن به دیانت و اعتقادات مردم ندارد؛ کافی است افرادی آن را باور کنند و پس از چندی متوجه شوند دروغ و فریبی بیش نبوده و سرخورده شوند. خیلی عجیب نیست اگر افراد سرخورده نسبت به تمام دانسته‌های پیشین خود بدبین شوند.
دیدارنیوز ـ مسلم تهوری: اخیرا در شبکه‌های اجتماعی ویدئویی دست به دست می شود که فردی با لباس روحانیت، روایتی را منتسب به امیرالمومنین علیه‌السلام کرده و مدعی است قرن‌ها پیش امیرالمومنین، شرایط امروز جهان و بیماری کرونا را پیش‌بینی کرده است و آن را حدیث کرون می‌نامد.
در این حدیث به صراحت از کرونا و همچنین شیوع ویروس از چین به واسطه خفاش و تأثیر مخرب آن بر سیستم تنفسی و ریه‌های انسان یاد می‌شود که بر اثر همه گیری آن، ضربه مهلکی به اقتصاد و تولید جهان وارد می‌شود و از چین به کشور‌های اروپایی سرایت کرده و علم پزشکی نیز از درمان آن عاجز خواهد بود.
روایت مزبور چنین آغاز می‌شود: «عندما تحین العشرون، قرون و قرون و قرون یحتاج الدنیا کورون، من فعل البشر الضالون فیمیت کبارهم و یستحیی صغارهم یخشاه الاقویاء و لا یتعافی منه الضعفاء یفتک بساکنی القصور.»
در ادامه این حدیث آمده است: «ولایسلم منه ولات الامور یتطایر بینهم کالکرات ویلتهم الحلقوم والرئات لاتنفع معه حجامه و یفترس من أماط لثامه یصیب السفن و من فیها و تخلو السحب من راکبی‌ها تتوقف فیه المصانع و لا یجدون له من رادع مبدؤه من خفاش الصین و تستقبله الروم بالآنین و تخلو الاماکن من رواد‌ها و تستعین الاقوام بأجناد‌ها یضج منه روم الطیلان و لایشعر من جاورهم بأمان یستهینون بأول اجتیاحه.»
ترجمه این روایت منتسب به حضرت امیر علیه‌السلام چنین است: «در قرن بیستم دنیا به کورون مبتلا می‌شود، به واسطه فعل انسان‌های گمراه، که بزرگان‌شان را می‌میراند و کوچکتر‌ها را زنده می‌گذارد. قدرتمندان از آن می‌ترسند و ضعفاء از آن سالم نمی‌مانند. ساکنین قصر‌ها را ترور می‌کند و والیان امور از آن سالم نمی‌مانند. مانند توپ‌ها بین آنان به پرواز در می‌آید و حلقوم و ریه‌ها را پر می‌کند. هیچ حجامتی نفعی برای آن ندارد و هر کس جلوی دهانش را ببندد نیز به او حمله می‌کند. به کشتی‌ها و اهلش اصابت می‌کند و ابر‌ها از راکبینش خالی می‌شود. کارخانه‌ها و صنعت‌ها متوقف می‌شود و هیچ رادع و مانعی برای آن نمی‌یابند. شروعش از خفاش چین است و روم با ناله و ناراحتی به استقبالش می‌رود. اماکن از اهلش خالی می‌شود و تمامی اقوام، لشکریانشان را به کمک می‌گیرند. اروپا از آن به ضجه درمی‌آید و مجاوران آن در امان نخواهند بود. در اول گرفتاری به این بلا آن را سبک می‌شمارند و علم پزشکی‌شان از درمانش مأیوس می‌شود.»
از کتاب عظائم الدهور لابی علی الدبیزی متوفای ۵۶۵ هجری به عنوان منبع و سند روایت نام برده شده است و همچنین ادعا شده کتاب مزبور در کتابخانه امیرالمومنین علیه‌السلام موجود است.
بسیاری از مردم که در زمینه احادیث و منابع روایی، تخصصی کافی و وافی ندارند مایل بودند بدانند آیا به راستی یک چنین روایتی از حضرت امیر علیه‌السلام در کتاب عظائم الدهور وجود دارد یا خیر؛ کتابی که تا به حال نامش را نیز نشنیده بودند.
در همین خصوص، محمدجواد فاضل لنکرانی رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار علیه‌السلام، حدیث کرون منتسب به امام علی در کتاب «عظائم الدهور» را جعلی و ساختگی دانست و گفت: «از این کتاب، نامی تاکنون دیده نشده و حتی در فهرست کتابخانه امیرالمومنین علی علیه‌السلام نامی از این کتاب و مولف وجود ندارد. به هیچ عنوان نمی‌توان چنین حدیثی را به حضرت نسبت داد، پرواضح است که این عبارات ساختگی است. ضمنا کسانی که با عبارات نهج البلاغه آشنایی دارند می‌دانند که بیان این همه خصوصیات که تماما هم در حال وقوع است دأب و روش حضرت نبوده است.»
بررسی اجمالی آنچه که به‌عنوان روایت حضرت امیر علیه‌السلام در شبکه‌های اجتماعی نشر داده شده است بیانگر اشکالات فراوانی است که به اختصار به آن‌ها اشاره می‌شود:
۱. همانطور که محمدجواد فاضل لنکرانی نیز اشاره کرده، نه کتاب مذکور و نه مولف آن، هیچ وجود خارجی نداشته و به ادعای مورخین و محدثین، نامی از این کتاب و این فرد در هیچ منبع تاریخی و روایی نیامده و هیچ فردی تاکنون کتاب مذکور را ندیده و در فضای مجازی هم موجود نیست؛ ضمن اینکه لینک‌های دانلود این کتاب نیز تماما غیر فعال است.
۲. هیچکدام از منابع تاریخی و روایی که میراث اهل بیت(ع) را در برداشته باشد با تاریخ میلادی سخن نمی‌گوید و در نقل روایات از تاریخ میلادی بهره نمی‌گیرد بلکه ملاک و معیار تمامی روایات، تاریخ قمری است؛ در حالی که اولین مصرع از این شعر (روایت) موهوم، با استناد به قرون میلادی آغاز شده و همین نکته، حاکی از جعلی بودن این ابیات توسط شاعر است.
۳. کسی که اندک آشنایی با اسلوب شعر داشته باشد می‌داند شعری در مقیاس و تراز فصاحت و بلاغت است که وزن و قافیه‌ای دقیق از ابتدا تا انتها داشته باشد و نبوغ شاعر هم در این است که بتواند یک وزنی را تا آخر اشعار خود مراعات کند؛ در حالی که یک فرد عادی که آشنایی با اوزان شعری هم نداشته باشد در خواندن این شعر به لکنت افتاده و اصلا سجع مورد نظر و فصاحت و بلاغت در ابیات لحاظ نشده است.
روایت مزبور در قالب شعری این طور آغاز شده است:
عندما تحین العشرون قرون و قرون و قرون
یحتاج الدنیا کورون من فعل البشر الضالون
فیمیت کبارهم و یستحیی صغارهم
و در آخر اینطور تمام می‌شود:
وتستنیر الضمائر المستهلکه بالتضرع الی الله و الصلاه علی الانبیاء و الائمه
اینگونه شعر سرودن هیچگاه در شأن علی علیه‌السلام نبوده و نیست که به تعبیر دوست و دشمن، خدای فصاحت و بلاغت است؛ کما اینکه نمونه‌های اشعار حضرت در منابع متعدد موجود است که اصلا قابل مقایسه با این ابیات نیست.
۴. کسانی که پیشگویی‌های اهل بیت علیهم‌السلام را بررسی کرده‌اند به خوبی می‌دانند در تمامی پیشگویی‌ها و ملاحمی که از ایشان نقل شده، به صورت کلی و یا در برخی موارد، به برخی ویژگی‌های محدود اشاره شده و هیچ پیشگویی با این دقت و توصیف دقیق از معصومین علیهم‌السلام وارد نشده است که برای بررسی این مدعا می‌توان به نهج‌البلاغه و ملاحم ذکر شده در کلام حضرت امیر علیه‌السلام و منابع دیگر مراجعه کرد.
۵. در همان خط اول، عبارت «تحین» باید «یحین» نوشته می‌شد که چنین خطایی در کنار سایر موارد، جعلی بودن متن انتسابی را اثبات می‌کند.
۶. برخی از مفرداتی که در این حدیث به کار رفته کلماتی نیست که در عصر حضرت وجود داشته باشد مانند کلمه روم الطیلان که نام ایتالیا است.
متنی که نوشته شده، قطعا توسط یک نویسنده دست چندم بوده است؛ فردی که کمترین تسلط را به ادبیات عرب داشته، از اینرو مرتکب اشتباهات گل درشتی شده است. جعل روایاتی از این دست، قطعا هدفی جز ضربه زدن به دیانت و اعتقادات مردم ندارد؛ کافی است افرادی آن را باور کنند و پس از چندی متوجه شوند دروغ و فریبی بیش نبوده و سرخورده شوند. خیلی عجیب نیست اگر افراد سرخورده نسبت به تمام دانسته‌های پیشین خود بدبین شوند.
