واقعیت این است که در صورت ادغام دو شرکت خودروسازی ایران خودرو و سایپا، توانایی فنی ـ مهندسی این شرکت جدید؛ خواه ناخواه ارتقا پیدا می‌کند. پلت فرم‌های مشترکی هر دو طرف دارند که در صورت ادغام، محصول با کیفیت‌تر و فنی و مهندسی‌تر تولید خواهد شد و از طرف دیگر بالا رفتن تیراژ تولید هم اقتصادی‌تر است. هر قدر از تصمیمات سیاسی فاصله بگیریم، شرایط ادغام مورد اشاره یا هر تصمیم درست دیگری راحت‌تر و امکان‌پذیرترخواهد شد. بسیاری از تصمیمات در این رابطه بیشتر از آنکه اقتصادی باشد، سیاسی است.
دیدارنیوز ـ بار دیگر بحث ادغام دو شرکت بزرگ خودروسازی کشور (سایپا و ایران خودرو) در صدر خبر‌ها قرار گرفت. البته بحث انجام این اقدام به امروز و دیروز برنمی‌گردد، بلکه به دوران وزارت علی‌اکبر محرابیان، وزیر صنایع و معادن محمود احمدی‌نژاد ارتباط پیدا می‌کند و از جمله طرفداران پروپاقرص آن، نه محرابیان ـ که با آن مخالفت هم می‌کرد ـ بلکه مهرداد بذرپاش بود که ریاست خودروسازی سایپا را برعهده داشت.
یکی از دلایل مهرداد بذرپاش برای توجیه این طرح، به مسئله تحقیق و توسعه خودروسازان و بودجه اختصاص یافته به آن ربط پیدا می‌کرد. نکته دوم استدلال بذرپاش به این مسئله اشاره داشت که ادغام در صنعت قطعه‌سازی منجر به تولید ارزان‌تر قطعه و در نهایت خودرو می‌شود و نهایتا وی این زنجیره یکپارچه را در ادغام شبکه خدمات پس از فروش هم دنبال کرد که منجر به توسعه شبکه برای هریک از خودرو سازان و رضایتمندی بیشتر مردم جهت دسترسی به شبکه فراگیرتر می‌شد. به زعم بذرپاش، ادغام و همکاری خودروسازان در زمینه تحقیق و توسعه می‌توانست ضمن کاهش هزینه‌های این بخش به خروجی مناسب‌تری نیز دست پیدا کند. تاسیس سایت‌های برون مرزی تولید خودرو از دیگر دلایلی است که با ادغام، به کاهش هزینه‌های خودروسازان منجر می‌شود و از اتلاف منابع آنان جلوگیری به عمل می‌آید.
این پیشنهاد را رضا ویسه، مشاور معاون اول رئیس جمهور در حدود یک ماه پیش از گنجه بیرون کشید و با بیان اینکه صنعت خودرو اکنون اشتغال ۳ میلیون نفری برای کشور ایجاد کرده است، گفت: «اجرای پیش نیاز‌های توسعه صنعت خودرو، از قبیل طراحی و تولید پلتفرم، بهبود داخلی سازی و صادرات، در گرو بهره گیری از اقتصاد مقیاس است که با ادغام ۲ خودروساز بزرگ کشور قابل تحقق است.»
حمیدرضا صمدی، رئیس هیات مدیره هلدینگ رایزکو هم روز یکشنبه در گفت‌و گویی در همین رابطه بیان کرد که «ادغام دو شرکت بزرگ خودروسازی کشور دیر یا زود باید عملی و انجام شود.»
مسعود هراتی‌فر کارشناس خودرو در گفتگو با دیدارنیوز درباره ادغام دو شرکت خودروسازی ایران خودرو و سایپا گفت: ادغام دو شرکت خودروسازی ایران خودرو و سایپا مقدمات زیادی طلب می‌کند. واقعیت این است که حلقه صنعت و تولید کشور، مستقل از زنجیره تولید و صنعت دنیا کار خود را انجام می‌دهد، بنابراین متاسفانه به دلایل مختلف اقتصادی، سیاسی و ضعف‌های مدیریتی، نتوانستیم ارتباط منطقی با جریان صنعتی دنیا برقرار سازیم.
وی در ادامه اضافه کرد: با توجه به مسئله مورد اشاره، درصورتی که در آن حلقه حضور داشتیم، قاعدتا برای رقابت با خودروسازان دیگر در دنیا ناچار بودیم به سمت نمونه‌های بزرگتر حرکت کنیم و این ادغام، قابل قبول و شاید حتی الزامی هم بود، زیرا برای باقی ماندن در این رقابت از این جهت که محصولات با کیفیت‌تر و در پایه اقتصادی، تولید می‌کردیم لازم به نظر می‌رسید، اما در حال حاضر که کشور دارای چنین روابطی نیست، تنها نقطه‌ای که می‌تواند کمی رقابت در داخل را ایجاد کند، فعالیت این دو شرکت است.
این کارشناس خودرو درباره تحولات در صنعت خودروسازی با انجام این ادغام، اظهار داشت: واقعیت این است که در صورت روی دادن این اتفاق، توانایی فنی ـ مهندسی این شرکت جدید؛ خواه ناخواه ارتقا پیدا می‌کند. پلت فرم‌های مشترکی هر دو طرف دارند که در صورت ادغام، محصول با کیفیت‌تر و فنی و مهندسی‌تر تولید خواهد شد و از طرف دیگر بالا رفتن تیراژ تولید هم اقتصادی‌تر است.
هراتی‌فر در رابطه با مشکلاتی که سبب عدم ادغام دو شرکت خودروسازی شده است، بیان کرد: هر قدر از تصمیمات سیاسی فاصله بگیریم، شرایط ادغام مورد اشاره یا هر تصمیم درست دیگری راحت‌تر و امکان‌پذیرترخواهد شد. بسیاری از تصمیمات در این رابطه بیشتر از آنکه اقتصادی باشد، سیاسی است.
وی آینده خودروسازی با توجه به تحریم‌ها را چنین پیش بینی کرد: در رابطه با خودروسازی در ایران به بستن در‌ها و اینکه مطرح می‌شود، همه چیز را خودمان باید تولید کنیم، معتقد نیستم، زیرا چنین حرکتی در هیچ نقطه‌ای از دنیا امکان‌پذیر نیست. با نگاهی به کمپانی‌های بزرگ به سادگی متوجه می‌شویم که به صورت چند ملیتی اداره می‌شوند، بدین‌معنا که بر فرض، بخشی از بوئینگ در امریکا و بخش دیگری در آلمان یا جای دیگر به تولید درمی‌آید و تولید بلندمدت درمیان رشد صنعتی امروز دنیا امکان‌پذیر نیست.
این کارشناس خودرو در ادامه افزود: در حال حاضر ایران به دلیل تحریم‌ها از روی اجبار باید به امکانات داخلی خود متکی باشد و چاره‌ای جز این ندارد که با این روش در یک فضای سالم با حمایت‌های مسئولان از این گردنه فعلی عبور کند که این هم نیاز به حمایت حقیقی و نه شعاری تمام ارگان‌های دست اندرکار در زمینه مالی، سیاسی و فکری از این صنعت دارد. به طوریکه دانشگاه‌ها، وزارتخانه‌ها و تصمیم‌گیران کلی نظام باید با یک هماهنگی مناسب به صحنه وارد شوند تا خودروسازان بتوانند از این مشکلات موجود عبور کنند، در غیر اینصورت شرایط به همین شکلی که وجود دارد، ادامه پیدا خواهد کرد و بیشتر در سطح شعار باقی می‌ماند.
هراتی‌فر در این‌باره تصریح کرد: بحث خودروسازی و مشکلات آن صرفا در چهارچوب خودروسازان نمی‌گنجد، زیرا بسیاری از عوامل بیرونی هم در موفقیت یا عدم موفقیتش تاثیر می‌گذارد که توجهی به آن‌ها نمی‌شود و در حاشیه قرار می‌گیرند. در این رابطه چنین اندیشیده می‌شود که تمام مسائل خودروساز باید توسط خودش حل شود، واقعیت چنین نیست، زیرا یک خودروساز به عوامل زیادی مانند وزارت نفت وابسته است، به این معنا تازمانی که نتوانیم یک سوخت مناسب همراه با استاندارد را به صورت مستمر و پایدار در تمام نقاط کشور توزیع کنیم بالتبع، هرقدر که به خودروساز فشار هم آید، اما بحث آلودگی هوا رفع نخواهد شد.
وی در این خصوص یادآور شد: نیاز است تا به طور همزمان از ارگان‌هایی که در این رابطه مسئول هستند، درخواست اجرایی شدن مسئولیت‌ها مطرح شود، زیرا اکنون هراتفاقی مانند تصادف بیفتد، گردن خودروساز است، در حالیکه واقعیت چنین نیست.
