قاسم محبعلی، تحلیلگر مسائل سیاست خارجی با بیان اینکه ایران تصمیمش را گرفته که مذاکره کند، چون می‌داند جایگزین مذاکره جنگ است، گفت: به نظر می‌رسد با توجه به شرایط تصمیم طرفین آن است که مذاکرات را قطع نکنند، چون روز دوشنبه ۲۲ اردیبهشت قرار است ترامپ به خاورمیانه بیاید، علاقمند نبود که مذاکرات دور چهارم منفی و شکست‌خورده اعلام شود.
دیدارنیوز: تحلیلگر مسائل سیاست خارجی گفت: شاید استراتژی ایران و آمریکا این باشد تا یک زمانی که لازم می‌دانند مذاکرات را ادامه دهند، به این امید که شرایط عوض شود.
دور چهارم مذاکرات ایران و آمریکا به پایان رسید؛ تهران این دور از گفت‌و‌گو‌ها را دشوار، اما مفید توصیف کرد و واشنگتن نیز آن را دلگرم‌کننده خواند. قرار است دو بعدی مذاکرات روی مسائل فنی باشد؛ از این رو کارشناسان خوشبین معتقدند گیر کار در موضوع «غنی‌سازی» است و ایران می‌خواهد به طرف آمریکایی برای صلح آمیزبودن غنی سازی ۳.۶۵ تضمین فنی بدهد، اما کارشناسانی که نگاه بدبینانه دارند، این اتفاق را با مذاکرات بهار سال ۱۴۰۰ شبیه می‌دانند و معتقدند «در آن سال نیز تمام مفاد توافق آماده بود و چند جلسه پایانی به صورت نمایشی برگزار شد، اما در نهایت ایران حاضر به امضای آن نشد».
قاسم محبعلی در گفت‌و‌گو با نامه نیوز درباره نگاه مثبت تهران و واشنگتن به چهارمین دور مذاکرات هسته‌ای گفت: حتما مذاکرات پیچ و خم خواهد داشت. به نظر می‌رسد با توجه به شرایط تصمیم طرفین آن است که مذاکرات را قطع نکنند، چون روز دوشنبه ۲۲ اردیبهشت قرار است ترامپ به خاورمیانه بیاید، علاقمند نبود که مذاکرات دور چهارم منفی و شکست‌خورده اعلام شود، چون این مسئله سفر او را به خاورمیانه تحت تأثیر قرار می‌داد. ایران هم تصمیمش را گرفته که مذاکره کند، چون می‌داند جایگزین مذاکره جنگ است.
وی افزود: ایران پذیرفته که برنامه هسته‌ای‌اش صلح‌آمیز باشد، آمریکا هم تأکید دارد که برنامه هسته‌ای ایران باید صلح آمیز باشد، اما ایرانی‌ها بر ادامه غنی سازی تأکید دارند و آمریکایی‌ها می‌گویند ادامه غنی سازی ممکن است به ساخت بمب منجر شود. حالا اینکه چطور دو طرف با هم به نقطه مشترک برسند، موضوعی است که در جریان مذاکرات فنی و تکنیکی روشن شود.
این کارشناس مسائل سیاست خارجی درباره تعارف دیپلماتیک بودن نگاه مثبت طرفین بعد از مذاکرات دور چهارم اظهار کرد: بالاخره هر گفته‌ای در شرایط خاص خودش معنا دارد، شاید طرفین در شرایط کنونی تصمیم گرفتند مذاکرات را مثبت بدانند.
وی درباره نقض شدن ضرب الاجل ویتکاف برای به نتیجه رسیدن مذاکرات یادآور شد: هر طرفی قبل از ورود به اتاق مذاکره سیاست‌های حداکثری اش را اعلام می‌کند تا به زعم خود، طرف مقابل با پیشنهاد مثبت پای میز گفت‌و‌گو بیاید. در واقع این یک نوع تکنیک مذاکراتی است و آمریکا می‌خواست با این نوع فشار ایران را وادار کند تا پیشنهادی را روی میز بگذارد که زمینه پیشرفت در گفت‌و‌گو‌ها را فراهم بیاورد.
محبعلی درباره میزان طولانی شدن مذاکرات گفت: این موضوع بستگی به روند مذاکرات دارد. البته در مذاکرات این امکان وجود دارد که دو طرف گام به گام تا جایی پیش روند، اما نهایتا در یک نقطه متوقف بماند و اگر آن نقطه حل نشود شاید کل مذاکرات به هم بخورد.
وی درباره تکرار تجربه مذاکرات هسته‌ای بهار ۱۴۰۰ اظهار کرد: امکان دارد این اتفاق بیفتد. شاید استراتژی ایران و آمریکا این باشد تا یک زمانی که لازم می‌دانند مذاکرات را ادامه دهند، به این امید که شرایط عوض شود. مثلا شاید ایران فکر می‌کند اگر تا اکتبر مذاکرات را ادامه دهد و اسنپ بک فعال نشود امکان دارد شرایط تغییر کند بنابراین سعی می‌کند تا آن زمان مسیر مذاکرات مثبت پیش رود. از طرفی آمریکایی‌ها نیز با توجه به موضوع جنگ اوکراین، جنگ غزه و مسائل شان با اسرائیل ترجیح می‌دهند فضای بین خود و ایران را آرام نگه دارند تا وقتی خیال شان از آن موضوعات راحت شد، موضع شان را دوباره نسبت به ایران سخت کنند.
این کارشناس مسائل سیاست خارجی درباره نزدیک بودن به پایان مهلت ۲ ماهه ترامپ برای مذاکرات هسته‌ای اظهار کرد: همه اینها امکان دارد بازی تبلیغاتی برای فشار به طرف مقابل باشد. ترامپ روزی مدعی بود که یک روزه جنگ اوکراین را حل می‌کند یا از اوکراین خارج می‌شود، اما هیچ کدام از آن دو حالت اتفاق نیفتاد، حالا آمریکا پیشنهاد موضوع آتش بس ۳۰ روزه را مطرح کرد و در مقابل روسیه پیشنهاد مذاکره مستقیم در استانبول را روی میز گذاشت. در واقع دیپلماسی مثل یک بازی شطرنج است که در نهایت دو طرف پات می‌شوند یا یکی از طرف‌ها مات می‌شود.
