دیدارنیوز-سرویس سیاسی: شامگاه گذشته، شایعه‌ای درباره ادغام دو معاونت پارلمانی و راهبردی رئیس‌جمهور در فضای خبری پیچید. هرچند این خبر به‌سرعت از سوی دولت رد شد، اما اطلاعات موجود نشان می‌دهد که طرح ادغام مرکز بررسی‌های استراتژیک با یکی از معاونت‌های نهاد ریاست‌جمهوری، موضوعی جدی است.
مرکز بررسی‌های استراتژیک، نهادی حیاتی است که همیشه نقش مشورتی ارزشمندی برای دولت‌ها داشته است. در شروع کار دولت چهاردهم، این مرکز با تبدیل شدن به معاونت راهبردی، گامی رو به جلو برداشت. با توجه به کارکرد‌های ذاتی این نهاد، سوال اینجاست که چرا پس از گذشت فقط هشت ماه، دولت به فکر کاهش جایگاه این نهاد کلیدی افتاده؟ مدیرانی که با عنوان روزنه‌گشایی شناخته می‌شوند، این مرکز را چگونه هدایت کردند که چنین تصمیمی در ذهن تصمیم‌گیران شکل گرفته است؟
ریشه این ماجرا را باید در کشمکش‌های اخیر درون نهاد ریاست‌جمهوری جست. ظاهراً میان این مرکز و دیگر بخش‌های دولت، ناسازگاری‌هایی وجود داشته. اگرچه مدیران مرکز همایشی با نام وفاق برگزار کردند، اما خودشان نه در داخل مجموعه هماهنگی داشتند و نه توانستند با دیگر نهاد‌های دولتی به وفاق برسند. حتی گفته می‌شود میان معاونان مختلف مرکز و قائم‌مقامی که امور روزمره را اداره می‌کرد، اختلافات عمیقی شکل گرفته بود.
از سوی دیگر، این مدیران در تعامل با دیگر بخش‌های دولت هم موفق نبودند. آنها یا به حاشیه رانده شدند یا درگیر مناقشات شدند. جالب است که برگزارکنندگان همایش وفاق، خودشان در ایجاد هرگونه وفاق ناکام ماندند.
حقیقت این است که نحوه مدیریت مرکزی بررسی‌ها در ماه‌های گذشته، جایگاه آن را به شدت تضعیف کرده. فعالیت‌هایی مثل برگزاری نقد فیلم و جایزه فیلم یا رزومه‌سازی با گزارش‌های چند هزار صفحه‌ای، که بیشتر گردآوری سخنرانی‌های دیگران در نشست‌های مختلف بوده، شبهاتی درباره کارآمدی این نهاد ایجاد کرده. این اقدامات، به جای تقویت جایگاه مرکز، بیشتر به نمایش ظاهری شبیه بوده است.
مرکز بررسی‌های استراتژیک، نهادی مهم است و ادغام آن با دیگر بخش‌ها اشتباه بزرگی خواهد بود. اما سؤال اساسی از مدیرانی که خود را روزنه‌گشا می‌نامند این است: در این مدت چه کردید که اعتبار این نهاد ارزشمند تا این حد خدشه‌دار شده؟
