دیدارنیوز: ضیافت افطاری و سنت‌های وابسته به آن، به عنوان بیست و سومین عنصر فرهنگی میراث فرهنگی ناملموس ایران در آذر سال جاری در کمیته میراث جهانی یونسکو ثبت جهانی شد. ترکیه، ازبکستان و آذربایجان نیز در این پرونده مشارکت داشتند.
روزه و افطاری درمیان تمامی فرقه‌ها و مذاهب اسلام مشترک است. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «*رمضان ماه خداست*». در ماه مبارک رمضان قرآن کریم نازل شد. «تورات» و «انجیل» نیز در همین ماه نازل شده اند. تنها ماهی که در قرآن کریم نام برده شده است «رمضان» است.
ماه مبارک رمضان افزون بر عمل عبادی و اطاعت از خدای بزرگ کارکرد‌های دیگری هم دارد:
تأثیر فرهنگ افطاری در تحکم روابط فرهنگی کشور‌های مسلمان؛ فارغ از مذاهب آن‌ها از این جمله است. گفت و گوی فرهنگی، وحدت، دوستی، صلح، رفع اختلافات، تمرکز بر اشتراکات از جمله این مؤلفه‌ها است.
تحکیم نظام خانوادگی؛ افطاری به مثابه یک سنت حسنه و پر صواب دینی در میان مسلمانان است. دید و بازدید، صله رحم میان اقوام و خانواده و بستگان را موجب می‌شود. پیامبر اکرم (ص) در آخرین خطبه شعبانیه فرمودند: ماه رمضان احترام به بزرگتر‌ها و رحم کردن و تفقد به کوچکتر است.
ایجاد و تقویت حس همبستگی؛ در ماه رمضان فرصتی مناسب برای همبستگی آحاد جامعه بوجود می‌آید. بسیاری از کمک‌های خیرخواهانه و کمک به نیازمندان در این ماه پیش از سایر ایام است.
جهان به احترام این سنت الهی و پاسداشت آن توسط ایرانیان و چند کشور مسلمان دیگر رمضان را ثبت جهانی کرده تا همه مردم با آثار و برکات آن بیشتر آشنا شوند.
شاعر پرآوازه پارسی و خالق مثنوی – مولوی می‌گوید:
اندر رمضان خاک تو زر می‌گردد.
چون سنگ که سرمه بصر می‌گردد.
آمد رمضان و عید با ماست.
قفل آمد و آن کلید با ماست.
بربست دهان و دیده بگشاد.
وان نور که دیده دید، با ماست
