سه روز مانده به انتخابات دوازدهم مجلس، قرار بود مناظره‌ای مفصل در دو پنل به مدت چهار ساعت از سوی انجمن جامعه شناسی ایران، بین مخالفان و موافقان «مشارکت» برگزار شود.
دیدارنیوزـ مسعود پیوسته: سه روز مانده به انتخابات دوازدهم مجلس، قراربود مناظره‌ای مفصل در دو پنل به مدت چهارساعت از سوی انجمن جامعه شناسی ایران، بین مخالفان و موافقان «مشارکت» برگزارشود. شاید که در این آخرین دم؛ و در جریان این پرتوافکنی، اتفاقی رخ دهد و مخاطبانِ احتمالا مردد به نتیجه‌ی روشن و قطعی‌ی «حضور یا عدم حضور» در روز یازدهم اسفند برسند؛ اما ساعاتی قبل از شروع مناظره، به هر علتِ مأنوس! معلوم شد برنامه لغو شده و دیگر نیازی به روشنگری نیست!
دو نکته برای نگارنده، موجب این یادداشت شد.
اول آنکه محتوای اطلاعیه مربوط به برگزاری این مناظره بود که نشان از جدیت و نگاه جامع الاطرافی برگزارکننده‌ی این نشست داشت.
دیالوگی با موضوع «مشارکت در انتخابات: خیر یا آری»
چیزی شبیه یادآوری مسأله‌ی شکسپیر، «بودن یا نبودن»!
عنوان دقیق برگزار کننده‌ی مناظره برایم جالب‌تر آمد. «گروه تخصصی جامعه شناسی سیاسی انجمن جامعه شناسی ایران»، این نزدیک‌ترین جمعیت علمی و متخصص به موضوع مورد بحث؛ و متولی برگزاری این مناظره‌ی لغو شده که می‌توانست فنی و علمی و عقلی، موجب روشنگری در دو سوی «اهالی خیر و آری» باشد و منشأ اثر.
نشستی که قرار بود روزنه گشایان ملاحظه گر و بن بست انگاران تحول خواه، رو در روی هم به دفاع از موضع خود بپردازند.
نکته‌ی دوم، تماشای سیمای عمومی کلانشهرهاست که گویا خسته از این تکرار‌های عبث است و اصلا انتخابات در پیش رو (حتی سه روز مانده به آن) برای شان اهمیتی ندارد و سرنوشت خود با مجلسیان را همچنان در عرض یکدیگر می‌انگارند نه در طول هم!
حاکمیت هم ظاهرا به جد، بر طبل «حضور» می‌کوبد و سوپری محله، به تجربه‌ی دهه‌های رفته بر زندگی اش، به جمع بندی «بی تاثیری حضور یا عدم حضور» رسیده است!
غمگنانه و مأیوس بر این باور است که برای خود می‌بٰرند و می‌دوزند و بود و نبودمان برای شان یکی است!
یک جامعه‌ی متکثر رهاشده و منفک از حتی نگاه حامیانه‌ی حلقه‌ی قدرت. هر دو نسبت به هم غریبه و دیگری.
همان حلقه‌ی قدرتی که علی لاریجانی فعلا «شبه مغضوب»، در سال ۸۴ یا شاید هم ۸۸ خطاب به منتقدین گفته بود: «چه کسی می‌گوید ما هشت میلیون نفریم؟!»، امروزِ ۱۴۰۲ همین بقال، خیاط، نقاش، نانوا، راننده، کارمند، معلم، کارگر، پرستار، دانشجو و استاد و ... خطاب بی تاثیر به همان حلقه‌ی زورمند دور از بقیه‌ی هشتاد میلیون دارند می‌گویند: «همچنان همان اید. همان هشت تا ده میلیون نفری که مانع یک زندگی معمولی بقیه اید.»
تکمله
قرار بود نشستی به صورت مناظره با حضور برخی از امضاکنندگان بیانیه ۱۱۰ اصلاح‌طلب مشوق مشارکت در انتخابات مجلس با حضور موافق و مخالف در گروه تخصصی "جامعه‌شناسی سیاسی" در انجمن جامعه‌شناسی ایران برگزار شود. صرف زمان و پیگیری‌های زیادی با برخی امضاکنندگان صورت پذیرفت.
در این میان آقای الیاس حضرتی به هیچ پیام و تماس و نیز درخواست مستقیم و غیر مستقیم مکرر ما پاسخ ندادند و گویی نمی‌شنوند. خانم الهه کولایی حاضر به مناظره نشدند. آقای حمیدرضا جلایی پور چند بار موافقت و مخالفت کرد و ایشان که ظاهرا از ماه‌ها قبل طراح بیانیه بوده‌است نهایتا با بهانه‌های ناچسب از حضور در مناظره طفره رفتند.
خانم بهاره آروین (عضو هیات مدیره انجمن جامعه‌شناسی ایران) ابتدا پذیرفتند، اما نهایتا سر باز زدند. آقای مقصود فراست‌خواه هم که ظاهرا در امضای بیانیه غافل‌گیر شده بودند از حضور در نشست عذر‌خواهی کردند. در این مسیر سه مرتبه پوستر نشست، اصلاح و منتشر شد. تدارک دیده بودیم که خبرنگاران حضور یابند و پخش مستقیم اینترنتی داشتیم. در نهایت، نشست لغو شد. لازمه از خانم فاطمه راکعی و آقای محسن آرمین به عنوان "مخالفین" تشکر کنم که تا پایان آماده مناظره با موافقین فوق‌الذکر و امضاکنندگان بیانیه‌ی مذکور بودند.
انتظار می‌رفت اصلاح‌طلبان حکومتی در دفاع از نظر و امضای‌شان بدون سیاست‌بازی حضور یابند و بحث آکادمیک را از بازی سیاسی منفک کنند.
احمد بخارایی
مدیر گروه جامعه‌شناسی سیاسی
