جدی گرفتن سلامت نسل آینده

دیدارنیوز ـ گفتنی است مردان و رواج باورهای اشتباه را می توان در خشونت علیه زنان موثر دانست، چرا که طبق تحقیقات به عمل آمده بسیاری از خشونت ها که در جامعه و یا خانواده علیه زنان رخ می دهد، بیشتر در سایه فرهنگ ها و باورهای نادرست رایج در جامعه شکل می گیرد. به عنوان مثال در خانواده ای که تحت هر شرایط اولویت با فرزند پسر و مرد خانواده است؛ چگونه می توان انتظار داشت که این فرزند پسر نحوه برخورد درست با زن را آموزش ببیند؟ و اینکه در خانواده ای خشونت علیه زنان رخ می دهد، چگونه می توان انتظار داشت کودک در زندگی مشترک خود نیز این خشونت را اعمال نکند؟

تبعیض های جنسیتی نمونه بارز خشونت علیه زنان

امروزه در جامعه ما تبعیض های جنسیتی بسیاری به چشم می خورد که این مهم خود زمینه‌ساز بروز خشونت علیه زنان خواهد شد. به عنوان مثال به‌رغم میزان ساعت کار برابر زن و مرد شاهد پرداخت حقوق پایین تر به زنان هستیم که این خود نمونه بارز خشونت علیه زنان است، چرا که طبق عقیده بسیاری از روانشناسان زنانی که در محیط کار خود با مواردی چون دریافت حقوق نابرابر و آزارهای مختلف مواجه می شوند. بنا به دلایل مختلف مانند برچسب زنی و متهم کردن او کمتر توانایی بازگویی آن در خانواده و جمع همسالان دارند که این خود می تواند در آینده مشکلات عدیده روحی و روانی را برای او رقم بزند. از سوی دیگر باید خاطر نشان کرد که دادن حق طلاق به مرد یکی دیگر از نمونه های بارز تبعیض جنسیتی در خانواده است، چرا که طبق تحقیقات میدانی به عمل آمده بسیاری از زنان تنها به دلیل نداشتن حق طلاق مجبور به قبول بسیاری از شرایط هستند. در برخی مواقع نیز مردان از این مهم به عنوان دستاویزی برای آزار و اذیت زن استفاده می کنند که این خود جای بسی تامل دارد.

قوانین مردانه عامل رواج خشونت

با نگاهی گذرا بر قوانین موجود کشور می توان به این مهم دست یافت که بسیاری از قوانین موجود در کشور مردانه است و هیچ گونه حمایتی از زنان در این قوانین به چشم نمی خورد. از این رو شاید به توان این ادعا را داشت که با اصلاح قوانین، شاید شرایط حاکم بر جامعه کمی تغییر یابد. هر چند باید متذکر شد که اصلاح قوانین خود نیازمند ایجاد تغییر در باورها و فرهنگ های رایج در کشور است. بنابراین انتظار اعمال تغییراتی در قانون شاید کمی دور از ذهن به نظر برسد. از طرف دیگر باید خاطرنشان کرد که قوانین و مقررات خود می‌تواند راه را برای تحولات فرهنگی و بینشی در جامعه بگشاید و اینکه خود سبب حفظ و تشدید مناسبات عقب‌مانده شود. بنا به اظهار نظر بسیاری از فعالان حقوق زنان در ایران، شماری از قوانین وضع‌ شده در ایران در دهه‌های اخیر، عملا بر ابعاد تبعیض‌های جنسیتی علیه زنان افزوده‌اند و تشدید خشونت علیه آنها را بیش از گذشته دامن زده‌اند.

زنان و ورزش

آنچه مسلم است، یکی دیگر از وجوه خشونت علیه زنان را می توان در ورزش مورد ارزیابی قرار داد، چرا که امروزه بسیاری از زنان ورزشکار کشور علاوه بر محدودیت و ممنوعیت در خانواده، باید با واکنش‌های جامعه که هیکل آنها را زنانه نمی‌داند، هم مواجه شوند. زنان همچنین با اشکال مختلف تبعیض از نابرابری دستمزدها تا نابرابری امکانات تنها به دلیل مغایرت با قوانین موجود برخورد می کنند که این موارد مصداق صریح خشونت تلقی می شود. به عنوان مثال مسابقات زنان ورزشکار در بیشتر مواقع به رغم کسب مدال های متعدد در سکوت رسانه ای انجام می شود و حتی برای انجام مسابقات بین المللی ورزشکاران زن کمتر با استقبال و بدرقه مسئولان و مردم راهی مسابقات می شوند که این خود جای بسی تامل دارد. از سوی دیگر امروزه زنان ورزشکار از حقوق و مزایای پایین تری نسبت به مردان برخوردار هستند. به عبارت ساده تر امروزه به رغم تمام ادعاهای مبنی بر به روز شدن باز هم در دید عموم مردم جامعه تنها وظیفه زن انجام امور خانه است. این در حالی است که امروزه زنان توانسته اند گام های تاثیرگذاری را در ارتقای سطح کشور در دنیا ایفا کنند. به طور کلی باید در نظر داشت که خشونت خانگی علیه زنان می تواند یا به صورت کلامی باشد که شامل تحقیر کردن زنان و ناسزا گفتن است و به صورت اعمال قدرت به صورت فیزیکی است که در این موارد علاوه بر آسیب دیدن روح و روان زن جسم او نیز دچار آسیب خواهد شد. از دیگر موارد خشونت خانگی می توان به تنگنا قرار دادن زن از نظر مالی، اعمال محدودیت های شدید برای رفت و آمد و حتی نوع پوشش زنان اشاره کرد که امروزه به راحتی می تواند شاهد اعمال تمام این موارد و برخی از آنها روی زنان جامعه بود. بر اساس تحقیقات صورت گرفته خشونت روانی بیشترین میزان خشونت‌های رایج است و کمترین میزان آن را خشونت اقتصادی به خود اختصاص داده است با توجه به موارد مذکور می توان به این مهم دست یافت که بین تصور اقتدارگرایانه مرد از نقش خود و خشونت علیه زنان رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. جالب است بدانیم که طبق قوانین موجود و همچنین بر اساس عرف حاکم بر جامعه در بیشتر موارد خشونت خانگی علیه زنان، کمترین حق و جانبداری را نسبت به زنان اعمال می شود که این خود مبین وجود رواج رفتارهای مردسالارانه در جامعه و خانواده دارد. طبق آمارهای غیررسمی موجود در سال‌جاری شاهد افزایش 20 درصدی آمار خشونت خانگی علیه زنان هستیم که این خود نشان دهنده جای خالی حمایت های لازم از زنان را دارد، چرا که امروزه فعالیت بسیاری از سازمان های مردم نهاد حامی زنان با مشکل مواجه می شود. شایان ذکر است که دلایل متعدد مانند سطح پایین تحصیلات، وضعیت نامناسب اقتصادی، وجود سابقه خشونت در خانواده و نبود استقلال در تصمیم‌گیری در اعمال خشونت خانگی علیه زنان موثر است. هر چند باید متذکر شد که سطح سواد شوهر و تعداد فرزندان نیز از دیگر عوامل موثر در بروز خشونت محسوب می شود.

خشونت عامل طلاق عاطفی

طبق بررسی های به عمل آمده در بیشتر موارد زنانی که توسط همسر خود مورد خشونت قرار می گیرند با مرور زمان به طلاق عاطفی روی می آورند، چرا که باید در نظر داشت خشونت علیه زنان آسیب های جبران ناپذیری را بر روح و روان زن بر جای می گذارد، به گونه ای که در صورت فراهم نبودن شرایط طلاق حقوقی فرد به طلاق عاطفی روی می آورد که این خود آسیب های روحی و روانی بیشتری را متوجه زن خواهد کرد. به طور کلی باید در نظر داشت خشونت علیه زنان می تواند بنیان خانواده را سست و متزلزل کند، چرا که در بیشتر موارد زنی که مورد خشونت قرار می گیرد، به طور حتم دلخوشی چندانی برای ادامه زندگی ندارد. بنابراین کودکانی که در این خانواده ها تربیت می شوند، نیز با مشکلات عدیده رفتاری و اجتماعی دست و پنجه نرم می کنند.

منبع: آرمان/شهرام محمدپور/۱۳ آذر ۹۷