دیدارنیوز - مسعود مهرابی در گفت‌وگو با ایسنا با انتقاد از وضعیت دشوار انتشار ماهنامه فیلم به دلیل مشکلات گرانی کاغذ گفت: متاسفانه با وضعی که کاغذ پیدا کرده است، کل مطبوعات با این مشکل مواجه هستند اما مجبوریم ادامه دهیم؛ بویژه اینکه به دلیل افزایش قیمت‌ها، کالای فرهنگی در سبد خانواده‌ها کمتر می‌رود و سبد فرهنگی خالی‌تر شده است که جای تاسف دارد.
او در پاسخ به این پرسش که آیا راهکاری برای بهبود این وضعیت به عنوان یک فعال رسانه‌ای دارید؟ اظهار کرد: حالا برای راهکار ارایه کردن دیر است. شما حساب کنید نزدیک ۳۷۰۰ نشریه مجوز گرفته‌اند. آیا واقعا کشش این همه نشریه وجود دارد؟ از میان این همه نشریات شاید ۳۰۰ یا ۴۰۰ نشریه پیدا کنید که ضروری و خوب باشد ولی متاسفانه بخش عمده‌ای از آنها آماتور هستند. اصلا به این میزان نویسنده مطبوعات نداریم که بتوانند ۳۷۰۰ نشریه در تهران و شهرستان راه‌اندازی شود.
مهرابی سپس ادامه داد: ماجرای این موضوع از مجلس پنجم شروع شد که هر نماینده‌ای یک مجوز گرفت و این مجوزها را به آدم‌های غیرحرفه‌ای اجاره دادند و باعث شدند نشریات مملکت در کلیت زرد و بی‌خاصیت شوند و حالا وقتی که آتش در این خرمن افتاده است، طبعا دامن همه را می‌گیرد هم نشریات خوب و هم نشریات زرد و این اشتباهی بود که انجام شد و متاسفانه تداوم دارد و در حال حاضر نیز ماجرا به این برمی‌گردد که این شرایط مطبوعات، نیازها را بالا می‌برد و توان انجام این نیازها توسط دولت امکان‌پذیر نیست.
وی با انتقاد از مافیای کنکور گفت: ناشران کتاب‌های کنکوری یکی از عاملان محدودیت کاغذ برای مطبوعات هستند و شما می‌بینید که تلویزیون نیمی از بودجه خود را از تبلیغات همین مافیای کنکور تامین می‌کند با وجود اینکه وزیر آموزش و پرورش اعلام کرده است که قرار است با مافیای کنکور مبارزه کند، اما تلویزیون که خود معتقد است دانشگاه است، کاملا برعکس عمل می‌کند. من مطبوعاتی زمانی لطمه می‌خورم که به محض اینکه کاغذ در این سال‌ها نایاب شده است این مافیا با سرمایه وسیع تمام کاغذهای بازار را میلیاردی می‌خرد و آن را به خانواده‌ها می‌فروشد. بخشی از لطمه‌ای که ما مطبوعاتی‌ها می‌بینیم، از این مافیای کنکور است که کاغذ بازار را به هر قیمتی که می‌دهند می‌خرند و انبار می‌کنند.
وی با اشاره به تبلیغات ناشران کنکور در خلال بازی‌های جام جهانی که زبانزد خاص و عام شده بود، گفت: آن لحظات گران‌ترین زمان آنتن تلویزیون بود که به تبلیغات همین کتاب‌های کنکور و مافیای کنکور اختصاص داشت.
مهرابی که سال‌هاست ماهنامه فیلم را منتشر می‌کند، با یادآوری اینکه این مجله قرار است به سی‌وهفتمین سال انتشار خود وارد شود، درباره فرازونشیب‌های انتشار این ماهنامه به ایسنا گفت: در تاریخ مطبوعات ایران مجله و ماهنامه‌ای نداریم که عمر مجله فیلم را داشته باشد. مجله فیلم قدیمی‌ترین و پابرجاترین ماهنامه در مطبوعات ایران است. فرازونشیب‌های زیادی را هم برای آن طی کرده‌ایم. به ویژه اینکه در سال‌های ۶۰ که مجله مجوز نداشت، شماره به شماره آن هم با خیلی زحمت و دردسر برای آن مجوز می‌گرفتند.
وی در پایان با بیان اینکه وضعیت فروش مجله فیلم با اکران سینمای ایران در ارتباط است، توضیح داد: اگر فیلم خوب بیاید بازار ما رونق می‌گیرد؛ به عنوان مثال حالا که فیلم‌های سینمایی روی فیلم فارسی را سفید کرده‌اند، اگر بیایند دست ما در نوشتن بسته می‌شود نه خواننده‌ای که آنگونه فیلم‌ها را ببیند، کتابخوان یا مجله‌خوان است نه منتقد دستش می‌رود که چیزی بنویسد؛ بنابراین ما علاوه بر اینکه مشکل کاغذ داریم مشکل فیلم خوب روی پرده را هم داریم. در حالی که اگر فیلم خوب ساخته شود هم مردم می‌توانند فیلم خوب ببینند و هم افرادی که باسوادترند و فیلم خوب می‌بینند، از آن طرف مجله خریداری می‌کنند تا ببینند درباره آن فیلم چه چیزهایی نوشته شده است.
