۲۰ مقام دولتی عراق در گفتگو با رویترز، آیت‌الله سیستانی را دلیل پایان ناآرامی‌ها دانستند و گفتند مقتدی صدر از ترس بیانیه او، شخضا جلوی هوادارانش را گرفت.
دیدارنیوز ـ به نقل از خبرگزاری رویترز، وقتی هفته گذشته اطلاعیه یک رهبر مذهبی در عراق این کشور را به مرز جنگ داخلی کشاند، تنها یک مرجع قدرتمند ۹۲ ساله شیعه توانست این بحران را حل کرده و بار دیگر ثابت کند که قدرتمندترین شخصیت این کشور است.
آیت‌الله‌العظمی علی سیستانی به صورت علنی چیزی درباره ناآرامی‌های عراق نگفت، اما مقامات دولتی و شیعیان داخل عراق او را مانع تشدید بحران اخیر می‌دانند.
داستان خونین‌ترین هفته عراق در سه سال گذشته نشان داد که سیاست‌های سنتی تا چه حد در عراق محبوبیت دارد.
آیت‌الله سیدکاظم حائری اعلام کرد که به دلیل کهولت سن از مرجعیت کنار می‌رود و مقلدانش را به تقلید از آیت‌الله سید علی خامنه‌ای تشویق کرد. در پی انتشار این خبر، مقتدی صدر اعلام کرد که از سیاست کناره‌گیری می‌کند؛ هوادارانش به منطقه سبز بغداد هجوم برده و کاخ ریاست‌جمهوری و کاخ نخست‌وزیری عراق را تصرف کردند. یک روز بعد، پس از یک سکوت ۲۴ ساعته، مقتدی صدر مجددا در تلویزیون حاضر شد و به هوادارانش یک ساعت فرصت داد تا منطقه سبز را تخلیه کنند.
۲۰ مقام دولتی عراق که با رویترز گفتگو کردند، همگی آیت‌الله سیستانی را عامل پایان ناآرامی‌ها دانستند.
گرچه این مرجع شیعیان عراق به صورت علنی در این باره حرفی نزد و بیانیه‌ای منتشر نکرد، اما به گفته این مقامات، افرادی از دفتر آیت‌آلله سیستانی به صدر تفهیم کردند که اگر خشونت‌ها تمام نشود، آیت‌الله سیستانی این ناآرامی‌ها را محکوم خواهد کرد.
یک منبع دولتی عراق گفت: سیستانی پیامی به صدر فرستاد و گفت که اگر خشونت‌ها را تمام نکند، سیستانی مجبور می‌شود بیانیه‌ای در محکومیت این خشونت‌ها صادر کرده و خواستار توقف آن‌ها شود. صدر می‌دانست که اگر این اتفاق بیفتد، او ضعیف بنظر رسیده و مسئول خون‌های ریخته شده در این ناآرامی‌ها شناخته خواهد شد.
سه شخصیت مذهبی نزدیک به آیت‌الله سیستانی هم رسما تایید نکردند که او پیامی به مقتدی صدر داده باشد، اما تاکید کردند که صدر می‌دانست اگر ناآرامی‌ها را تمام نکند آیت‌الله سیستانی وارد عمل می‌شود.
یک منبع دیگر گفت، اگر به خاطر دفتر آیت‌الله سیستانی نبود «مقتدی صدر هرگز آن کنفرانس خبری را برگزار نمی‌کرد» و هوادارانش را به خانه نمی‌فرستاد.
