به تازگی اسناد مربوط به طرح‌های فضایی پیشین وزارت دفاع آمریکا که در سال ۲۰۱۷ افشا شده بود، در قالب یک پرونده هزار و ۶۰۰ صفحه‌ای منتشر شده است. در میان چند طرح آزمایشی که انجام آن‌ها در فاصله سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۱۲ در نظر گرفته شده بود، نام یک برنامه به نام «پیش‌رانِ جِرم منفی» به چشم می‌خورد. این برنامه شامل عملیات حفاری در ماه با استفاده از بمب‌های همجوشی اتمی یا دستگاه‌های گداخت هسته‌ای به منظور «استخراج موادی به اندازه فولاد مقاوم، اما صد هزار برابر سبک‌تر» از آن ذکر شده است.
دیدارنیوز: مجموعه‌ای از اسناد مربوط به طرح‌های فضایی پیشین وزارت دفاع آمریکا که در سال ۲۰۱۷ افشا شده بود، در قالب یک پرونده هزار و ۶۰۰ صفحه‌ای منتشر شد.
بخش‌های زیادی از این اسناد که مربوط به «برنامه شناسایی تهدیدات هوافضایی پیشرفته» دولت آمریکاست و وجود آن در سال ۲۰۱۷ به عنوان برنامه سری مطالعه «اشیا ناشناس پرنده» یا بشقاب‌پرنده‌ها فاش شده بود، اکنون از طبقه‌بندی «فوق محرمانه» در آمده و در اختیار مجله «وایس» قرار گرفته است. این رسانه بر پایه قانون آزادی دسترسی به اطلاعات، درخواست دریافت جزئیات این سند را به دولت داده بود.
بر اساس جزئیاتی که از این طرح منتشر شده، ظاهرا پژوهشگران وزارت دفاع آمریکا از طرح ابتدایی اعلام شده بسیار فراتر رفته و سناریو‌های حیرت‌آوری را در نظر داشته‌اند که بیشتر به داستان‌های علمی تخیلی هالیوودی شباهت دارد.
در میان چند طرح آزمایشی که انجام آن‌ها در فاصله سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۱۲ در نظر گرفته شده بود، نام یک برنامه به نام «پیش‌رانِ جِرم منفی» به چشم می‌خورد. این برنامه شامل عملیات حفاری در ماه با استفاده از بمب‌های همجوشی اتمی یا دستگاه‌های گداخت هسته‌ای به منظور «استخراج موادی به اندازه فولاد مقاوم، اما صد هزار برابر سبک‌تر» از آن ذکر شده است.
در این سند آمده است: «حفر تونل در ماه به شرط وجود ذخایری خوب از اجسام با جرم منفی، می‌تواند پرواز فضایی بین ستاره‌ای را متحول کند. از نظر فنی، برای ساختن چنین تونلی به مجموعه‌ای از لوازم گداخت هسته‌ای نیاز است.»
سفر‌های بین ستاره‌ای و شنل‌های نامرئی‌کننده
هسته‌ای شدن ماه تنها پروژه‌ای نیست که در «برنامه شناسایی تهدیدات هوافضایی پیشرفته» پیش‌بینی شده است. در این اسناد همچنین توجه بسیار ویژه‌ای به «کرم‌چاله‌ها» مشاهده می‌شود.
کرم‌چاله‌ها اگرچه وجودشان هنوز ثابت نشده، اما گونه‌ای ساختار فرضی هستند که نقاط نامتجانس در فضا-زمان را به هم پیوند می‌دهند و احتمالا اشیا یا موجودات خاصی می‌توانند از آن استفاده کنند؛ نوعی جابجایی زمانی و غیر مکانی که اصطلاحا «دورنوردی» نامیده می‌شود.
در سندی به نام «کرم‌چاله‌های قابل گذر، دروازه‌های ستاره‌ای و انرژی منفی» برای مثال به ایده سفر در فضا-زمان اشاره شده است. محققان در این برنامه می‌نویسند: «کاوش‌گران می‌توانند کرم‌چاله ستاره‌ای را در نزدیکی سطح زمین مستقر کنند و به سادگی از «دروازه ستاره‌ای» عبور کرده و بر حسب ثانیه از طرف دیگر در فضا-زمان دور بیرون بیایند.»
در اسناد این مجموعه به طرح‌های بلندپروازانه دیگری مانند «دستکاری ابعاد»، «ارتباطات با موج گرانشی» یا حتی پروژه «شنل نامرئی» نیز اشاره شده است.
تمامی این مطالعات و تحقیقات امروزه به طور رسمی رها شده و همه آن پروژه‌ها «تصورناپذیر» تلقی شده‌اند.
بعضی از این اسناد پیش از این نیز در نشریات دیگر دست به دست می‌شد. اکنون معلوم شده است که بعضی از اطلاعات لو رفته درباره پروژه‌های فضایی آمریکا در حد شایعه بوده، اما برخی دیگر صحت داشته است.
اکنون باید گفت که حال ماه خوب است و واقعاً خطر از سرش رفع شده است.
