مجلسِ قربانی «یحیی»

دیدارنیوز: سقوط یحیی گل‌محمدی دردناک است. سرمربی پرسپولیس از بالای برجی می‌افتد که بخشی از آن را خودش ساخته و این سقوطش را دردناک می‌کند.

هنوز سه سال نشده که یحیی گل‌محمدی روی نیمکت پرسپولیس نشسته است. او در این دو سال و نیم دو قهرمانی لیگ، یک قهرمانی سوپرجام و یک فینال آسیا را تجربه کرده است.

او برج و بارویی که برانکو پی‌ریزی کرده بود را چند طبقه بالا برده. ثابت کرده حضور پرسپولیس در فینال لیگ قهرمانان آسیا شانسی نبوده و قابل تکرار است. رکورد سرخ‌ها در قهرمانی پیاپی لیگ را دست‌نیافتنی کرده. مدت‌ها عناوین بهترین خط دفاع و خط حمله لیگ را یدک کشیده و امروز به خاطر از دست دادن همین‌ها مورد عتاب قرار گرفته است. عده‌ای تلاش دارند یحیی را از بالای همان بنایی که خودش بالا برده به پایین پرت کنند.

سرنوشت یحیی اگر نمایشنامه بود می‌شد «مجلس قربانی سنمار» نوشته بهرام بیضایی. داستان یک معمار ایرانی که برای نعمان پادشاه عرب خورنقی باشکوه و یگانه ساخت و در نهایت از بلندای همان قصر به پایین افکنده شد. سنمار هنگام فرو افتادن از بلندایی که خودش ساخته تک‌گویی محشری دارد که در تاریخ نمایشنامه‌نویسی ایران جاودانه است. سنمار می‌گوید: «گفتمش اگر زندگی از سر گیرم و باز بدانم مرگ از آن بالاست که خود می‌سازم، مرگی چهل مردن و در هر آجر اگر صدای استخوان‌های خویش می‌شنوم، باز خورنقی می‌سازم. هر چه بلندتر! به بلندی روح آدمی!»

داستان سنمار و نعمان و سقوط، داستانی تمثیلی است درباره هنرمند ایرانی که در نهایت آنچه ساخته باعث مرگش خواهد شد. درست همان‌طور که شیخ شرزین و نویسنده داستان هزار و یک شب در نوشته‌های بیضایی به این سرنوشت دچار شدند. در سطحی کلان‌تر این گریبانگیر همه آن‌هایی است که چیزی می‌سازند. حالا نوبت به یحیی گل‌محمدی رسیده است.‌

می‌گویند عصبانیت نعمان از سنمار از دو حال خارج نبوده. یا تصور می‌کرده معمار ایرانی ممکن است خورنقی بهتر برای پادشاه دیگری بسازد یا از این عصبانی شده که چرا سنمار خورنقی باشکوه‌تر نساخته. هواداران عصبانی از یحیی هم می‌گویند چرا سرمربی تیم‌شان بهتر از این عمل نکرده است؟ چرا پرسپولیس فینال لیگ قهرمانان آسیا را باخت؟ چرا هر سال به فینال آسیا نمی‌رویم؟ چرا ششمین قهرمانی متوالی لیگ دور از دسترس شده؟ چرا همه جام‌ها به تیم ما نمی‌رسد؟

سقوط یحیی از بالای برجی که خودش ساخته دردناک است. در اینکه او خودش اشتباهاتی داشته که حالا در این نقطه قرار گرفته است، شکی نیست. اما اینکه عده‌ای به زور او را به سمت لبه پرتگاه هل می‌دهند روایت غمگینی است از یک مجلس قربانی.

علی ولی‌اللهی - روزنامه اعتماد