دیدارنیوز ـ علی اکبر سیارمه، کارشناس حوزه کار اظهار کرد: امروز تقاضای مسکن نسبت به چند دهه قبل خیلی زیاد شده است. در گذشته یک کارمند از حقوق مکفی برخوردار بود و بعد از ۲۰ سال آمادگی خانه دار شدن را پیدا می‌کرد، ولی امروز نه تنها تقاضا برای مسکن بالا رفته بلکه قدرت خرید مسکن به شدت کاهش یافته و خرید مسکن دشوار شده است.
وی ادامه داد: طبعا در چنین شرایطی کارگران با دریافتی پایین قادر به تأمین هزینه‌های مسکن و اجاره‌بها نخواهند بود چه برسد به اینکه بخواهند صاحب مسکن شوند لذا اعتقاد من این است که قیمت زمین باید حذف شود تا کارگران بتوانند صاحب خانه شوند.
به گفته این کارشناس حوزه کار، صرفنظر از حذف قیمت زمین، باید تسهیلات و وام‌های بلند مدت مسکن در اختیار کارگران قرار گیرد و اقساط وام با درآمد کارگران همخوانی داشته باشد به نحوی که از عهده پرداخت اقساط وام برآیند.
وی در ادامه گریزی به وضعیت مسکن در سال‌های قبل از انقلاب و خانه دار شدن کارمندان زد و گفت: قبل از انقلاب در یک مقطعی و در فاصله سال‌های ۱۳۵۷و ۱۳۵۸ قیمت مسکن از سال ۱۳۵۶ پایین‌تر آمده بود کسانی که دو تا سه منزل داشتند با نرخ‌های زیر قیمت روز به فروش روی آوردند به شکلی که قیمت مسکن از سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۸ به خصوص ۱۳۵۹ از سال‌های ما قبل خود پایین‌تر بود.
سیارمه ادامه داد: دولت وقت به بانک‌ها فشار آورد و اعلام کرد هر کسی که در بانک ۱۰ هزار تومان سپرده گذاری کرد بانک‌ها ۱۰۰ هزار تومان وام پرداخت کنند و سقف وام را ۳۰۰ هزار تومان تعیین کرد. آن زمان در تهران کارمندان با صد متر زیربنا در قسمت‌های میانی شهر خانه خریدند، ولی اکنون می‌گویند محدودیت مالی داریم که البته درست است.
وی یادآور شد: آن زمان تقاضای مسکن با الان تفاوت داشت و متقاضی مسکن به نسبت امروز زیاد نبود. باید این واقعیت را بپذیریم که جمعیت ما نسبت به چند دهه قبل چند برابر شده و متاسفانه به نسبت رشد جمعیت طی این سالها، مسکن نساختیم.
وی خاطرنشان کرد: اگر اوایل انقلاب حرکتی در بخش مسکن صورت گرفت به این دلیل بود که قیمت زمین به صفر رسیده بود، ولی اکنون در کدام ناحیه یا نقطه تهران می‌توان زمین با کمتر از متری سی میلیون تومان پیدا کرد؟
به گفته این کارشناس حوزه کار، کارخانه‌های بزرگ و صنعتی کارگران را در بدو ورود استخدام می‌کردند و برای آن‌ها در جوار کارخانه، واحد مسکونی می‌ساختند تا کارگران از بابت مسکن و اجاره بها نگرانی نداشته باشند و آن‌ها را در سود تولید شریک می‌کردند و پانزدهم هر ماه یک سوم حقوق را مساعده می‌دادند تا قدرت خرید و زندگی آن‌ها را تقویت کنند، ولی امروز قبل از آنکه به فکر مسکن و خانه دار کردن کارگران باشیم باید به تامین شغل، دستمزد و معیشت آن‌ها فکر کنیم.
