مواضع چین در قبال حضور رئیسی در مسند ریاست جمهوری ترکیبی از بی محلی و تعریف و تمجید بوده است.
دیدارنیوز - مواضع چین در برابر سید ابراهیم رئیسی از بی محلی در عدم شرکت در مراسم تحلیف تا تعریف تمجید سخنگوی وزارت خارجه این کشور قابل تحلیل است که گفت: چین و ایران شرکای راهبردی جامع هستند. چین اهمیت فوق‌العاده‌ای برای توسعه روابط دوجانبه [با ایران] قائل است و آمادگی دارد که با همکاری ایران، از پنجاهمین سال ایجاد روابط دیپلماتیک دو کشور برای ارتقای روابط به سطحی جدید بهره گیرد.
ریشه این تناقض به رفتار دولت حسن روحانی باز می گردد که در جریان سفر شی جی پینگ به ایران؛ یک ماه پس از امضای برجام؛ با رئیس جمهور چین با توهین آمیزترین شکل ممکن برخورد کرد و حتی در مراسم بدرقه وی نیز عباس آخوندی را فرستاد، درحالیکه وی با پیشنهاد 35 میلیارد دلار سرمایه گذاری خارجی به ایران آمده بود. دولت حسن روحانی چندی بعد همین میزان قرارداد را به صورت خرید هواپیما از بوهینگ امضا و 35 میلیارد دلار را از کشور خارج کرد!
نگاه چین به ایران تا پیش از ظهور دولت اعتدال همواره مبتنی بر کشوری ضدآمریکایی بوده است که حد قابل قبولی از استقلال نسبت به غرب را رعایت می کند، اما دستپاچگی دولت روحانی برای امضای توافق برجام به هر قیمت ممکن و بی محلی و توهین به متحدان ایران مانند چین، روسیه و کشورهای آمریکای لاتین باعث شده است تا پکن به تردید افتاده و در تعامل با ایران منطق چک سفید امضا را کنار بگذارد.
چین، هم در جریان تحریم های سال 90 و هم در جریان تحریم های اخیر، به تنها خریدار نفت ایران تبدیل شد و ایران را رها نکرد و حتی با تاسیس بانک کونلون مراودات بانکی با ایران را سر پا نگاه داشت که پس از توهین به شی جی پینگ آنرا برچید تا دولت حسن روحانی را با وعده های بی سرانجام برجامی تنها گذاشته باشد.
فرو ریختن بنای برجام باعث شد تا واقعیت خود را بر ذهنیت غلط سیاستمداران ایرانی تحمیل کرده و به آنها شوک وارد کند. فروش نفت ایران در مقاطعی به کمتر از 200 هزار بشکه در روز رسید که به قراردادهای دوره احمدی نژاد با چینی ها باز می گشت و در نهایت چینی ها با شرط و شروط جدید آماده گسترش همکاری های جدید 25 ساله راهبردی شدند. آنها دیگر مانند گذشته به ایران اعتماد ندارند و مقام های ایرانی را افرادی شیفته غرب می دانند که به منافع ملی خود بی توجه هستند.
عدم شرکت هیات چینی در مراسم تحلیف رئیسی و سپس تعریف و تمجید سخنگوی وزارت خارجه چین از رئیس جمهور ایران به این واقعیت باز می گردد که سیاست خارجی محمدجواد ظریف اعتماد اژدهای آسیایی به ایران را از بین برده و آنها را در تعامل با تهران محتاط کرده است. احتیاطی که باعث می شود دیگر از چک سفید امضا خبری نباشد و در صورت اتخاذ رویه سست در دولت رئیسی در جریان مذاکرات آتی احتمالی با غرب بر سر احیای برجام، تردید چینی ها را بیشتر خواهد شد.
ایران برای چین جایگزین ندارد و این کشور آماده تعریف سخاوتمندانه ترین توافق های اقتصادی است، اما نباید پنداشت که دلباختگی به غرب می تواند به اعتبار کشور آسیب نرساند و برای منافع ملی کشور بدون هزینه باشد. ایران می بایست تعریف دقیق و جامعی از متحدان راهبردی خود ارائه کرده و غرب را فراموش کند.
