سرپرست معاونت حفاظت و پیشگیری حریق سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران با بیان اینکه تهران برای آمادگی در برابر حوادث باید خانه به خانه آماده شود، گفت: متاسفانه هنگامی که در حال خرید چیزی هستیم، به هر نکته‌ای توجه می‌کنیم به جز ایمنی آن، زمانی که افراد خانه خریداری می‌کنند به همه نکات ظاهری آن توجه می‌کنند، اما به حداقل‌های ایمنی یک برج توجه نمی‌کنند.
دیدارنیوز ـ کامران عبدولی در باره میزان آمادگی تهران در برابر حوادث و راهکاری برای افزایش آن اظهار کرد: در شهر تهران چند مشکل اصلی وجود دارد که حوادث برای ما ملموس نیستند و همین باعث می‌شود که از آن غافل باشیم و توجه جدی به آن نداشته باشیم؛ در حالی که در صورت وقوع حادثه خسارات آن جبران ناپذیر است.
وی ادامه داد: به عنوان مثال ما این تصور را داریم که ابتلا به ویروس کرونا در کمین ما است، اما درباره آتش سوزی یا سایر حوادث چنین تفکری نداریم و برای همین در خصوص پیشگیری از آن نیز اقدام چشمگیری انجام نمی‌دهیم. برای آمادگی بیشتر تهران در برابر حوادث لازم داریم هم به مسئولان و هم به مردم بگوییم که حریق و حادثه خبر نمی‌کند و برای همه اتفاق می‌افتد.
سرپرست معاونت حفاظت و پیشگیری از حریق سازمان آتش نشانی تهران اظهار کرد: مبحث دیگر در خصوص آمادگی تهران در برابر حوادث، هزینه‌های آن است. هزینه‌های مرتبط با ایمنی در سبد هزینه‌ها نیست. بر فرض اگر به سراغ ریز قیمت شارژ ماهانه خانه‌هایی با هزینه بالا برویم، می‌بینیم که ایمنی در این میان جایگاهی ندارد.
عبدولی ادامه داد: البته ممکن است بگوییم قیمت و هزینه سازگار نباشد و با این اوضاع اقتصادی امکان رسیدگی به ایمنی وجود ندارد؛ اما ما واقعا پافشاری کردیم که قیمت تجهیزات ایمنی کاهش پیدا کند و لازمه این کاهش قیمت این بود که آزمایشگاه‌هایی فراهم باشد تا بتوانیم کالا‌های ایرانی را بررسی کنیم.
به گفته وی، خوشبختانه طی سال‌های گذشته با مرکز تحقیقات و سازمان ملی استاندارد وارد مذاکره شدیم و تا ۹۵ درصد محقق شد که تجهیزاتی مثل سیستم‌های اعلام و اطفاء حریق و... در کشور تولید شود. قیمت‌های این کالا‌ها تا حدود یک سوم کاهش پیدا کرد؛ اما یک همتی نیاز است که استفاده از تجهیزات ایمنی اهمیت بیشتری پیدا کند.
عبدولی تاکید کرد: تهران برای آمادگی در برابر حوادث باید خانه به خانه آماده شود که برای آن به تجهیزات استاندارد با قیمت مناسب نیاز است.
معاونت پیشگیری سازمان آتش نشانی تهران با بیان اینکه باید به این سمت حرکت کنیم که حوادث کمتر اتفاق بیفتد، گفت: در این صورت هزینه‌های کشور هم کاهش پیدا می‌کند، چرا که اگر حوادث کمتر اتفاق بیفتد هزینه‌های آن نیز کمتر می‌شود. به عنوان مثال در پلاسکو چند نردبان آسیب دید و تمام این‌ها هزینه‌های بسیار زیادی دارد.
وی گفت: متاسفانه هنگامی که در حال خرید چیزی هستیم، به هر نکته‌ای توجه می‌کنیم به جز ایمنی آن. زمانی که افراد خانه خریداری می‌کنند به همه نکات ظاهری آن توجه می‌کنند، اما به حداقل‌های ایمنی یک برج توجه نمی‌کنند.
شهروندان برای رفع خطرات و حوادث خارج از ساختمان مطالبه گری کنند
وی ادامه داد: فرهنگ سازی تنها برای تاکید بر اهمیت دادن به ایمنی و آمادگی در برابر حوادث کار یک سازمان نیست و همه باید برای این امر دست به دست هم بدهیم. مردم باید با خطراتی که در اطراف آن‌ها است مواجه شوند. ما دو نوع خطر داخل ساختمان و خارج از ساختمان داریم. شهروندان باید در خصوص رفع خطرات و حوادث خارج از ساختمان نیز مطالبه گری بیشتری داشته باشند. پیش‌تر شاهد حوادثی بودیم که در پارک‌ها رخ داده است. در این حوادث افراد بسیاری مقصر هستند، اما هر کسی که کاری را انجام می‌دهد مثل پیمانکار و..، باید پیش از انجام به فکر ایمنی آن باشد.
عبدولی گفت: در واقع مردم حالا هم هزینه‌های ایمنی را پرداخت می‌کنند، فردی که پروانه ساخت یک ساختمان را می‌گیرد، همان ابتدا مبلغی تحت عنوان عوارض ایمنی پرداخت می‌کند. پس سازنده هزینه‌ای که از خریدار می‌گیرد شامل هزینه ایمنی نیز می‌شود. مردم باید ایمنی را از سازنده‌ها مطالبه کنند، اگر افراد ساختمان‌های نا ایمن را خریداری نکنند، دیگر کسی ساختمان نا ایمن نمی‌سازد. نیاز به مطالبه گری بیشتری داریم و حوادث بیش از پیش ملموس شود. باید این تصور ایجاد شود که ایمنی سرمایه گذاری است.
وی با اشاره به نقش بیمه‌ها گفت: بیمه ساختمان‌ها را فاقد هر گونه ایمنی بیمه می‌کند. مگر بیمه تضمینی برای نجات افراد است؟ بیمه باید شرطی داشته باشد که پیش از بیمه کردن تاییدیه ایمنی درخواست کند. متاسفانه بیمه به دنبال بیزینس خود است.
عبدولی همچنین درباره اینکه قوانین برای اجرای ایمنی الزام آور نیستند نیز گفت: در بسیاری از نقاط دنیا آتش نشانی می‌تواند ساختمان‌های نا ایمن را پلمب کند. اما ما الزام قانونی نداریم و با وجود اخطار دادن‌های بسیار به بعضی ساختمان‌ها می‌بینیم که ایمن سازی انجام نمی‌دهند.
