سوت پایان برای مرد فوتبال و سینما و ادبیات

دیدارنیوز ـ حمیدرضا صدر، نویسنده، منتقد سینما و مفسر ورزشی پس از یک دوره مبارزه با بیماری سرطان در روز جمعه (۲۵ تیرماه) و در سن ۶۵سالگی درگذشت. او متولد ۳۰ فروردین‌ماه ۱۳۳۵ در شهر مشهد بود.

صدر دانش‌آموخته رشته برنامه‌ریزی شهری در دانشگاه تهران و لیدز انگلستان بود. او در کنار فعالیت‌هایی که به آن‌ها شناخته می‌شود تجربه شاعری و عکاسی را هم در فعالیت‌هایش دارد.

درآمدی بر تاریخ سیاسی سینمای ایران، پیراهن‌های همیشه، نیمکت داغ (از حشمت مهاجرانی تا الکس فرگوسن و ژوزه مورینیو)، روزی روزگاری فوتبال (فوتبال و جامعه‌شناسی)، پسری روی سکو‌ها (وقایع‌نگاری چهاردهه‌ای فوتبال ایران)، تو در قاهره خواهی مرد (درباره محمدرضا پهلوی)، یه چیزی بگو (نوشته لاوری هالس اندرسن) و سیصدوبیست‌وپنج (درباره حسنعلی منصور) از جمله کتاب‌های منتشرشده او به شمار می‌روند.

صدر در برنامه‌های زنده فوتبالی زیادی در شبکه سوم سیما حضور داشت. او همچنین در برنامه آن سوی نیمکت در شبکه ورزش به عنوان کارشناس شرکت می‌کرد. این کارشناس ورزشی در تفسیرهایش ویژگی‌ها و لحن خاص خود را داشت و از اطلاعات تاریخی‌اش بهره می‌برد.

اولین یادداشت سینمایی که از صدر به چاپ رسید، نقدی بود بر یکی از فیلم‌های جان فورد که آغاز همکاری او با مجله فیلم را رقم زد.

او همچنین درباره تجربه‌اش در مجله هفت گفته بود: هفت مجله‌ای بود که قصد مردمی شدن نداشت و برای اقلیت می‌نوشت، روی جلدش را نمی‌فروخت و مصاحبه‌هایش انتخاب‌شده بودند. در سال‌های همکاری‌ام با «هفت»، یک مصاحبه با سهراب شهید ثالث، فیلمساز فقید ایرانی در شیکاگو و همچنین یک مصاحبه با فرخ غفاری، سینماگر ایرانی در پاریس داشتم. تعطیلی ناجوانمردانه مجله «هفت» آن‌قدر برایم تلخ بود که دیگر در مورد سینما ننوشتم و در هیچ مجله و برنامه سینمایی به فعالیت مداوم نپرداختم.

او در عین حال می‌گفت «نقد فیلم در دنیا تمام شده است و مخاطبان خودشان صاحب‌نظرند، چرا که نسل جدید این امکانات را دارند که فیلمی را بار‌ها ببینند و در موردش صحبت کنند».

صدر همچنین درباره ترجمه کتاب "Speak" (یه چیزی بگو) گفته بود: در دوره‌ای که برای درمان همسرم که به سرطان مبتلا شده بود به امریکا رفته بودیم این کتاب را در کتابخانه یکی از اقوام همسرم که روانشناس اجتماعی است پیدا کردم. Speak موشکافانه به نقد جامعه امریکایی می‌پردازد.

او معتقد بود کتاب‌هایی را ترجمه کرده که دوست‌شان داشته و خودش را در حوزه ترجمه و دیگر حوزه‌هایی که واردشان شده بود، آماتور می‌دانست.

حمیدرضا صدر همچنین درباره این‌که چگونه اقتصاد، شهرسازی، سینما و فوتبال را در کنار هم ادامه داده گفته بود: شاید در ظاهر متفاوت باشند، اما اگر تاریخ را پایه و اساس قرار دهیم، همه به هم متصل‌اند.