محسن امیریوسفی

تنهایی پیرزن به مانند تنهایی ایران و محاصره وطن بین منجلاب­‌های سیاسی است. گویی از نگاه فیلمساز، ایران تنهاترین و غمگین‌ترین حالت خود را سپری می­ کند و مردمانش علیرغم تمام حساسیت­‌ها، به فراموشی سپرده شده اند. ایران با چادری برسر و اشک‌هایی بر گونه، در خانه را باز می­ گذارد و با تمام سرعت به دنبال تاریخش می­ دود تا سکانس پایانی "آشغال­‌های دوست داشتنی" به یکی از تاثیرگذارترین سکانس­‌های اخیر سینمای ایران تبدیل شود.