تقی آزادارمکی - صفحه 2

اپوزیسیون درپی آن است تا از زنان به عنوان وسیله‌ای برای عبور از جمهوری اسلامی استفاده کند. آنان این طور عنوان می‌کنند که مثلاً اگر زنان به ارزش‌های جامعه پهلوی یا جامعه غربی بازگردند، وضع‌شان خوب می‌شود، پس کسانی که از این فرایند حمایت نمی‌کنند، دنبال منافع زنان نیستند. درحالی اساساً مسأله این گونه نیست. در مقابل چنین رویکردی، ما باید به منطق اجتماعی خود بازگردیم و زنان را مخاطب قرار دهیم که زنان چه می‌خواهند؟ نه اینکه اپوزیسیون برای زنان چه می‌خواهد. زنان بسیاری از خواسته‌های خود را به دست آوردند؛ ولو سخت و جانکاه. اتفاقاً به همین دلیل حاضر نیستند بازی‌های رادیکال انجام دهند.

طبقه نوکیسه جامعه ایرانی که برای جامعه بلا آفریده است. این طبقه می‌تواند با حرکتی دیگر شرایط را برای جامعه سخت‌تر کند. طبقه‌ای که پول زیاد در دست دارد، هیچ تعلقی به جامعه ندارد و به دنبال و پول، لذت منفع و سر خوشی است، نه دنبال خدمت و تولید و سرمایه‌گذاری. مشکل این طبقه است. اگر بد بازی کند مثل همین که تاکنون بوده اوضاع بدتر خواهد شد، اما اگر به آگاهی برسد که خیانت بس است و بر محور منافع ملی حرکت کند آن زمان است که بازی غرب تقریبا کم‌اثر خواهد شد و نقش سیاستمداران و نیرو‌های ملی بالا خواهد رفت و طبیعتا می‌توانیم این دوره را با مقاومت سختی شروع کنیم.