محمد معصومیان
پیادهرو یکی از خیابانهای تهران ، سالهاست با دستهای روغنی حسن آشناست؛ با آن سبد پلاستیکی که از همان یازده سالگی پر از آچار و پیچگوشتی میکرد و مینشست گوشه پیادهرو تا موتوری برای تعمیر پیدا کند تا حالا که در ۲۶ سالگی با سه چرخه سیارش هنوز در همان خیابان کار میکند با رؤیاهایش که روزگاری آرزوی خرید موتوری بود برای پر کردن ابزار در جعبهاش تا امروز که رؤیاهای بزرگتری در سر دارد.
کد خبر: ۵۶۴۹ تاریخ انتشار : ۱۳۹۷/۰۵/۰۴