پیرو انتشار کلیپ‌های انتقادی محمدرضا هاشمیان، پزشک بیمارستان مسیح دانشوری از قطعی برق، علی اکبر ولایتی، رئیس بیمارستان مسیح دانشوری در نامه‌ای به او تذکر داد.
دیدارنیوز - پیرو انتشار کلیپ‌های انتقادی محمدرضا هاشمیان، پزشک بیمارستان مسیح دانشوری از قطعی برق، علی اکبر ولایتی، رئیس بیمارستان مسیح دانشوری در نامه‌ای به او تذکر داد.
متن این نامه به شرح زیر است:
امروز صحبت‌هایی از شما در رسانه ها و شبکه های اجتماعی در خصوص مسائل مرتبط با مشکلات ناشی از قطع برق در حوزه درمان شنیدم؛ ضمن ابراز تاسف و تاثر از بابت تکرار گفتارهای نسنجیده شما و در رابطه با مسائل پزشکی و امور مرتبط با آن، علی رغم تذکرات مکرر این جانب، لازم است نکاتی را در این مورد متذکر شوم.
در حال حاضر کشور عزیزمان ایران اسلامی، در جنگی رودررو و سایر امر با دنیای استکبار و زورگو به سرکردگی آمریکاست در شرایطی که دشمنان قسم خورده نظام مترصد یافتن نقطه ضعفی به منظور وارد آوردن ضربه به کشور و ملت ایران هستند، گفتار غیرمسئولانه شما، شایسته پزشکان مدافع سلامت که جان خود را در طبق اخلاص گذاشته و برای خدمت به مردم عزیزمان از هر گونه اقدامی فروگذار نکرده‌اند، نیست.
بیشتر بخوانید: محمدرضا هاشمیان؛ پزشک جنجالی
اینک که به حق با دغدغه‌ای مضاعف و جدی به مقابله موج پنجم این بیماری منحوس می‌رویم، القای یاس و نا امیدی گناهی نابخشودنی است. بلکه به عکس انتظار می‌رود با اعلام موفقیت و پیروزی‌های به دست آمده، روحیه نشاط و امید را در جامعه تقویت کنیم و با تحمل رنج و مصائب کار ناشی از تشخیص و درمان و خویشتن داری، موجب کاهش نگرانی مردم شریف کشور و کشورهای همسایه و همجوار باشیم، زیرا سرنوشت کشور ما و کشورهای منطقه و جهان در جریان پاندمی از همدیگر جدا نیست.
جامعه خدوم پزشکی چه در جنگ تحمیلی، چه در دوران سازندگی همواره در صف اول خدمتگزاری در کنار مدافعین مرزهای کشور و نیز ارائه خدمت به ملت در مناطق مختلف کشور از جمله نواحی کم برخوردار حضور داشته اند و این دستاورد در طول بیش از چهار دهه مورد تایید تمام مسئولین محترم نظام بوده است.
طرح موضوعات فنی و تخصصی خارج از روال قانونی و معین آنهم به صورت اغراق آمیز می‌تواند نتایج معکوس به بار آورد و عملکرد پزشکان خدوم را مورد ضعیف و خدشه قرار دهد.
امید است شما که خود از پیش قراولان عرصه خدمت در این حوزه هستید، با توجه به جایگاه علمی و سازمانی خود موارد فوق الاشاره را رعایت نمایید و بیش از پیش در کلام حرمت را لحاظ فرمایید.
در صورت تکرار چنین مواضعی از سوی شما، این جانب ناچار خواهم بود تصمیمات جدی تری اتخاذ نمایم.
خداوند ما وشما و سایر اعضای جامعه خدوم و خدمت گزار پزشکی را توفیق دهد که خویشتن داری کنیم و زبان خویش را جز در راه صلاح و خیر مردم به کار نبریم.
