سیدرضا اکرمی گفت: اگر تعداد کمی از مردم در روز رأی‌گیری از خانه بیرون بروند و رأی بدهند، حتماً خسارت زیادی در پی خواهد داشت به همین دلیل ما باید با برنامه و امید دادن تلاش کنیم بیشتر مردم رأی بدهند تا انتخاباتی آبرومند برگزار شود.
دیدارنیوز - انتخابات را در هر شرایطی باید کنشی مهم برای سرنوشت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور تلقی کرد. در واقع انتخابات نمادی شاخص از مردم‌مداری نظام‌های سیاسی قلمداد می‌شود و بر همین اساس هر تصمیم یا تحرکی که «رأی عموم» را خدشه‌دار کند خسارات سنگینی برای جامعه به بار می‌آورد. ایران در حالی به استقبال سیزدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری می‌رود که به سبب دشواری‌ها و موانع متعدد، در مورد رأی‌هایی که قرار است در بیست و هشتم خردادماه به صندوق‌ها ریخته شود ابهامات و البته نگرانی‌های بسیار جدی وجود دارد.
سید رضا اکرمی، عضو جامعه روحانیت مبارز، گفت که با دعوا و جدل و دادن نسبت‌های ناروا به یکدیگر هیچ چیز درست نمی‌شود و هیچ دستاوردی به کسی تعلق نمی‌گیرد. مردم ما روزهای بسیار دشواری دارند و متاسفانه به چه کنم چه کنم افتاده اند. مشروح این گفتوگو را در ادامه می‌خوانید.
جدل لفظی کاندیداها حتی پیش از شروع رسمی فرایند انتخابات نگران‌کننده به نظر می‌رسد. این ادبیات چه تاثیری بر روی مردم می‌گذارد؟
تا زمانی که تحزب قوی و تشکلی نیرومند نداریم که افراد را از پایین به بالا بکشد و به جامعه عرضه کند، انتخابات موجی و فصلی برگزار خواهد شد. در چنین موقعیتی طبیعی است که ناراحتی درونی و بیرونی چهره‌ها به بداخلاقی منجر شود. این در حالی است که همه درگیر دردسرهای کرونا هستیم و نمی‌دانم اگر شرایط عادی بود و همه چیز سر جای خود قرار داشت، چطور می‌خواستیم به هم بپریم! البته اینها جزیی است و اصل این است که خیلی‌ها آمده‌اند و برای شرکت در انتخابات ثبت‌نام کرده‌اند. الان باید منتظر تصمیم شورای نگهبان باشیم تا کاندیداهای رسمی برنامه‌هایشان را به سمع و نظر مردم برسانند و در نهایت جامعه افراد را بر اساس توانایی‌هایشان بسنجند.
البته برنامه محوری معمولاً زیر سایه شعارها و وعده‌ها قرار می‌گیرد!
متاسفانه همین‌طور است که شما می گویید. این کج‌خلقی‌ها در حالی صورت می‌گیرد که کاندیداهای نهایی باید همه تمرکزشان را روی مشکلات و مسائل اصلی بگذارند تا مثلاً بگویند راجع به گرانی، بیکاری و تحریم‌ها چه برنامه‌ای دارند؛ مثلاً برنامه‌شان را درباره «مانع‌زدایی از تولید» که اتفاقاً شعار سال هم است به مردم توضیح بدهند. آن وقت است که می‌دانیم چه کسانی به مسائل اصلی توجه دارند و چه کسانی به اشتباه تمرکزشان فقط روی فرعیات است.
بیست و چند روز بیشتر به روز رأی‌گیری نمانده است. در این مدت چه کارهایی باید انجام شود تا از شدت ناامیدی کاسته شود؟
ما باید ۲ کار مهم را در نظر بگیریم. اولاً باید صادق باشیم و واقعاً آنچه را در توان‌مان است و می‌توانیم، به مردم وعده بدهیم؛ خالی‌بندی نکنیم و رویایی حرف نزنیم. دوم اینکه در راهی که می‌رویم استقامت داشته باشیم و بدانیم که بر اساس وضعیت موجود با چه کارهایی می‌توانیم در برداشتن موانع نقش‌آفرینی کنیم.
در پایان نکته‌ای باقی مانده است؟
آخرین حرفم این است که با دعوا و جدل و دادن نسبت‌های ناروا به یکدیگر هیچ چیز درست نمی‌شود و هیچ دستاوردی به کسی تعلق نمی‌گیرد. مردم ما روزهای بسیار دشواری دارند و متاسفانه به چه کنم چه کنم افتاده‌اند. حالا که این همه مشکل داریم، ترجیح دادن منافع شخصی و جناحی به مصلحت عمومی دور از اخلاق و ناجوانمردانه است. با این توضیح که مردم ما بسیار هوشیار هستند و به راحتی می‌توانند باانصاف‌ها را از بی‌انصاف‌ها تشخیص بدهند و آنهایی را که در ایجاد مشکلات سهم دارند، کنار بگذارند.
