خبر آن قدر هولناک است که همه ما ترجیح دادیم آن را نبینیم. اما این فاجعه زیر گوش ما در همین ایران رخ داده است، کودکی ۱۷ ماهه بر اثر تجاوز جنسی پدرش که پدر ۴ کودک دیگر هم هست؛ مرده است...
دیدارنیوز – رسول شکوهی: کلمات از توصیف این فاجعه عاجزند. چه کلماتی را باید کنار هم گذاشت تا درباره تجاوز به دختر ۱۷ ماهه بتوانند حق مطلب را ادا کنند. تقریبا اکثر آدم‌ها بعد از دیدن تیتر «مرگ تلخ یک دختر ۱۷ ماهه به علت آزار جنسی توسط پدرش» شوکه شدند و با این سوال که «یعنی چی؟ مگه میشه؟» واکنشی نسبت به این خبر نشان دادند. به خاطر شدت این فاجعه هم بسیاری از ما تلاش کردیم که این خبر را نبینیم یا آن را پیگیری نکنیم.
چه ما این خبر را دنبال کنیم چه نکنیم فاجعه تجاوز به دختری ۱۷ ماهه توسط پدرش از بین نمی‌رود. تجاوزی که منجر به مرگ شد. این اتفاق فاجعه بار در همین روز‌ها اتفاق افتاد. همین روز‌هایی که روزانه آدم‌های زیادی به خاطر کرونا جان خود را از دست می‌دهند. همین روز‌هایی که همه تلاش می‌کنیم سلامت جسم و روان خودمان را حفظ کنیم. همین روز‌هایی که در بحران اقتصادی و کرونا دست و پا می‌زنیم تا شاید راهی به سمت روشنایی پیش رویمان باز شود.
فاجعه در روز یکم فروردین رخ داده است. روز شروع سال جدید. زن جوانی هراسان دختر ۱۷ ماهه اش را به بیمارستانی در شهر ری می‌رساند. صحبت‌های این زن در رسانه‌ها اینگونه نقل شده است: «روز اول عید بود و، چون من هیچ خریدی انجام نداده بودم برای خرید از خانه بیرون رفتم و نوزاد ۱۷ ماهه ام را پیش همسرم گذاشتم و از همسرم خواستم تا از او مراقبت کند. اما وقتی به خانه برگشتم دخترم حال طبیعی نداشت و بی قراری می‌کرد. چند ساعت بعد متوجه تب شدید شدم و او را به بیمارستان رساندم».
با معاینه نوزاد ۱۷ ماهه پزشکان متوجه شدند که این دختر به طرز وحشیانه‌ای آزار جنسی دیده است و خونریزی داخلی شدیدی دارد. با تایید پزشکی قانونی مبنی بر شکنجه و آزار جنسی پلیس به یکی از تلخ‌ترین و غیر انسانی‌ترین پرونده‌ها ورود کرد. پدر این نوزاد ۱۷ ماهه بازجویی شد و در ابتدا اظهارات ضد و نقیضی را مطرح می‌کرد و منکر این فاجعه بود.
هفتم فروردین یعنی در میانه تعطیلات نوروزی این دختر ۱۷ ماهه در بیمارستان جان سپرد. در نهایت پدر حدودا ۴۰ ساله این دختر ۱۷ ماهه که ۵ فرزند دیگر هم دارد به شکنجه و آزار جنسی دخترش اعتراف کرد. از پدر این دختر ۱۷ ماهه که گویا اسمش ساناز است اطلاعات خاصی در رسانه‌ها منتشر نشده است. تنها صحبت‌ها و اعتراف او به این فاجعه را می‌توان دید: «همسرم ساناز را به من سپرده بود، بچه داشت گریه می‌کرد و من نمی‌توانستم آرامش کنم. لباس‌هایش را درآوردم، فکر کردم شاید گرمش باشد، اما باز ساناز آرام نشد. بعد آن کار‌ها را انجام دادم، البته فکر نمی‌کردم باعث مرگش شوم. من از این رفتارم بسیار پشیمان هستم و خودم را به خاطر این کار نمی‌بخشم».
او در بخش دیگری از صحبت‌های خود می‌گوید که پنج فرزند دیگر هم دارد و آن روز آن‌ها همراه مادرشان بودند و او با ساناز در خانه تنها بوده است.
بعد از این اعترافات مادر نوزاد ۱۷ ماهه درخواست اشد مجازات برای همسرش داشت. از او در این باره نقل شده است: «من به جز ساناز پنج فرزند دیگر هم دارم. با همسرم آن‌ها را بزرگ کردیم و من به همسرم اعتماد داشتم. اصلاً فکر نمی‌کردم او چنین کاری بکند. او پدر ساناز بود و من همیشه فکر می‌کردم باید به پدر کودکم اطمینان کنم. خودم را نمی‌بخشم که دخترم را پیش پدرش گذاشتم و با توجه به کاری که کرده است درخواست اشد مجازات را برای او دارم. ساناز ته‌تغاری خانواده بود و مرگ او ضربه بزرگی به من زده است».
در گزارشی که پزشکی قانونی به دادسرا اعلام کرده است ساناز دختر ۱۷ ماهه به دلیل خون ریزی داخلی و شدت جراحاتی که ناشی از کودک آزاری بی رحمانه و بسیار خشن بوده جانش را از دست داده است. تلاش پزشکان هم بی اثر بوده و نتوانسته اند با تلاش‌های بسیار برای زنده ماندن این نوزاد کاری کنند. با تکمیل تحقیقات و صدور کیفرخواست علیه متهم، پرونده برای رسیدگی به شعبه ۵ دادگاه کیفری استان تهران ارسال شد.
بر اساس تعریفی که سازمان جهانی بهداشت از کودک آزاری اعلام کرده هر گونه بدرفتاری فیزیکی و یا عاطفی، سواستفاده جنسی، غفلت یا رفتار همراه با بی‌توجهی یا استثمار تجاری یا سایر انواع استثمار، که منجر به آسیب واقعی یا احتمالی به سلامت، بقا، رشد یا کرامت کودک در زمینه روابط یا مسئولیت، اعتماد یا قدرت شود کودک آزاری است.
سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۷ با انتشار گزارشی تحت عنوان، «بدرفتاری با کودکان» اعلام کرده است که در سراسر جهان از هر ۴ کودک ۱ کودک قربانی خشونت فیزیکی شده است. در این گزارش آمده است که ۲۳ درصد این کودکان در معرض خشونت فیزیکی از جمله تکان دادن، ضرب و شتم قرار گرفته اند. ۳۶ درصد از کودکان نیز با آزار‌هایی نظیر تهدید، تحقیر، توبیخ، اعمال فشار عاطفی و نظایر آن مواجه شده اند.
بر اساس داده‌های منتشره در این گزارش در هر ۷ دقیقه یک کودک یا نوجوان در دنیا بر اثر اعمال خشونت کشته می‌شود. این آمار برای سال ۲۰۱۷ است و داده‌های آن از ۲۸ کشور مختلف جمع آوری شده است.
وضعیت در ایران نیز نگران کننده است. در خرداد ۹۹، عباس مسجدی آرانی، رئیس سازمان پزشکی قانونی، از افزایش ۱۲.۵درصدی کودک آزاری خبر داد و گفت: «تعداد پرونده‌های کودک آزاری در ایران در سال ۱۳۹۸ رشد ۱۲.۵درصدی در این زمینه را نشان می‌دهد». رضا جعفری، رئیس اورژانس اجتماعی کشور نیز در اسفند ۱۳۹۷ گفت: «خشونت علیه کودکان رشد ۵ برابری و علیه زنان رشد سه برابری داشته است».
در زمینه کودک آزاری و خشونت خانگی اطلاعات و آمار دقیقی در ایران وجود ندارد و فقط می‌توان به یافته‌های بیمارستانی یا اورژانس اجتماعی و پزشکی قانونی اکتفا کرد و درباره بخش پنهان کودک آزاری نمی‌توان آمار دقیقی ارائه کرد. در دوران کرونا نیز همانطور که خشونت خانگی افزایش پیدا کرد کودک آزاری نیز افزایش داشته است.
اتفاقی که برای این کودک ۱۷ ماهه افتاده است چیزی فراتر از یک خشونت خانگی و کودک آزاری است و به یک جنایت شباهت دارد. جنایتی که البته باید ریشه یابی شود و پدر آزارگر این کودک باید به عنوان یک نمونه مطالعاتی تحت آزمایش‌های مختلف گروه‌های تخصصی قرار بگیرد. تنها می‌توان به آموزش و توجه به مسائل روانی تاکید کرد و به انسانیت تسلیت گفت.
