
باشگاه شالکه آلمان در فاصله سه هفته مانده به پایان رقابتهای فصل جاری بوندسلیگا به بوندسلیگا ۲ سقوط کرد.
دیدارنیوز - در چارچوب مسابقات هفته سیام بوندسلیگا تیم شالکه به مصاف آرمینا بیلفلد رفت و با نتیجه دو بر صفر شکست خورد تا پس از ۳۳ حضور در مسابقات سطح اول فوتبال آلمان به بوندسلیگا ۲ سقوط کند. شالکه طی ۳۰ مسابقه رسمی ۲۱ مرتبه شکست خورده و به ۷ تساوی رسید در حالیکه تنها ۲ مرتبه پیروزی را جشن گرفت.
سایت بوندسلیگا برای آبیها نوشت: "خداحافظ شالکه، بنگاه بوندسلیگا و محل پرورش بزرگان آینده"
شالکه - باشگاهی که با نام چند بازیکن مطرح مانند مانوئل نویر، مسوت اوزیل و لروی سانه به دنیا خود را نشان داد - برای چهارمین بار در تاریخ خود از بوندس لیگا سقوط کرده است، با چهار بازی باقی مانده از یک رقابت دشوار ۲۰۲۰/۲۱، به دسته دوم سقوط میکنید. بوندسلیگا به آبیهای سلطنتی ادای احترام میکند، ۷ مرتبه قهرمان آلمان و اعضای تشکیل دهنده بوندسلیگا و خانه یکی از بهترین آکادمیهای جوانان در فوتبال جهان...
شالکه برنده شش عنوان قهرمانی در آلمان در سالهای قبل از جنگ جهانی و قهرمان دوباره در سال ۱۹۵۸ در میان ۱۶ عضو بنیانگذار بوندس لیگا در سال ۱۹۶۳ بود. Die Knappen (اصطلاح آلمانی مانند: اربابها) قبل از اینکه برای اولین بار در ۱۹۸۱/۸۲ سقوط کنند در ۱۸ دوره نخست رقابتهای بوندس لیگا دو بار به مقام نایب قهرمانی دست یافتند.
آنها در دو دوره بوندسلیگا ۲ قهرمان شدند در حالی که در دهه ۱۹۸۰ بین دو رده برتر فوتبال آلمان اختلاف داشتند، قبل از اینکه موفقترین دوره تاریخ بوندس لیگا را تجربه کنند. شالکه در بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۸ موفق به کسب ۸ مرتبه حضور بین ۳ تیم برتر فصل شد، اما هرگز به عنوان قهرمانی دست پیدا نکرد. در فصل ۲۰۰۰/۰۱ آنها بسیار به کسب عنوان قهرمانی نزدیک بودند: آبی پوشان سلطنتی در آخرین روز مسابقات با یک امتیاز کمتر از بایرن مونیخ، نایب قهرمان شدند.
قدرت باشگاه شالکه در فوتبال آلمان در دو قهرمانی متوالی در جام حذفی آلمان (DFB Cup) در فصول ۲۰۰۰/۰۱ و ۲۰۰۱/۰۲ نشان داده شد. آنها همچنین این جام را در سال ۲۰۱۰/۱۱ هم بلند کردند و بعداً همان سال سوپرکاپ آلمان را به مجموعه خود اضافه کردند. در سال ۱۹۹۶/۹۷، ینس لمان، دروازهبان آینده تیم ملی فوتبال آلمان، در حالی که آبیهای سلطنتی در ضربات پنالتی در فینال جام یوفا که اکنون از کار افتاده است، اینترمیلان را شکست دادند، بازی کرد. از آن زمان شالکه از هشت فصل فوتبال لیگ قهرمانان یوفا لذت برد و در سال ۲۰۱۰/۱۱ به نیمه نهایی هم رسید.
از ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۲ هووب استیونز هلندی، سالهای باشکوهی را در این تیم رقم زد. هواداران در سال ۱۹۹۹ او را "مربی قرن" باشگاه نامیدند، پیرمرد ۶۷ ساله اواخر فصل ۲۰۱۸/۱۹ برای جلوگیری از یک فاجعه سقوط در شرایط موقت بازگشت - آنها در رده چهاردهم ایستادند - و همینطور پس از اخراج مانوئل باوم مسئولیت دو بازی را در دسامبر سال ۲۰۲۰ به عهده گرفت. استیونز با آمار ۱۴۶ پیروزی در ۳۱۶ بازی مربیگری شالکه در حال حاضر به عنوان مشاور در هیئت مدیره باشگاه حضور دارد.
کلاوس فیشر در اوایل دهه ۱۹۹۰ برای مدت کوتاهی به مهاجم در خط حمله حضور یافت، اما گلهای او را هواداران بیشتر از همه به خاطر میآورند. تا همین اواخر، مهاجم سابق تیم ملی آلمان در جدول بهترین گلزنان تاریخ بوندسلیگا با ۲۶۸ گل در ۵۳۵ بازی در رتبه دوم قرار داشت. در مجموع ۱۸۲ او بین سالهای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۱ با پیراهن شالکه ثبت شده است. از نظر تاریخی، فقط گرد مولر (۳۶۵) و رابرت لواندوفسکی (۲۷۱) بیشتر از "آقای فالروکزیهر" (آقای ضربه سر) در بوندس لیگا گل زده اند.
شالکه بعنوان یکی از بهترین باشگاههای پشتیبانی شده در آلمان و ریشهای محکم در جوامع قدیمی از بابت استخراج زغال سنگ و سنتهای گلسنکیرشن، جایگاههای زیادی برای افتخار دارد. غیبت Die Königsblauen (آبیهای سلطانی) در مسابقات فصل آینده به سختی قابل باور است، اما با ستارههایی که این باشگاه به بوندسلیگا تحویل داده، یاد و خاطره آنها زنده میماند. مانوئل نویر، مسوت اوزیل، جوئل ماتیپ، بندیکت هویدس و جولیان دراکسلر و حتی وستون مک کنی که اکنون یوونتوی به عنوان یک ستاره از آن استفاده میکند، همگی محصول آکادمی باشگاه شالکه هستند.
یکی از تیمهای فوتبالی که در گذشته طبق گزارش نشریه تایمز مشخص شده بود مورد توجه آدولف هیتلر است، باشگاه شالکه بود، اما این ادعا هرگز ثابت نشد. در واقع به دلیل اینکه قهرمانیهای نسل طلایی شالکه در زمان حکومت او به دست میآمد، شایعات بر این اساس بود که آبیها تیم مورد علاقه هیتلر هستند.
طرفداریِ ولادیمیر پوتین از باشگاه شالکه سالهاست که مورد توجه رسانههای آلمانیست و حتی حمایت مالی شرکت گازپروم روسیه از شالکه نیز نشان از علاقه پوتین به این باشگاه آلمانی دارد. در زمانی که این باشگاه با بحران مالی جدی دست و پنجه نرم میکرد گرفته میشد پوتین طی اقدامی آنها را نجات خواهد داد، اما چنین چیزی صورت نگرفت.