در حاشیه جلسات عجیب شهاب الدین در فدراسیون فوتبال

دیدارنیوز - رئیس فدراسیون فوتبال که روز ۱۰ اسفند  ۹۹ در یک انتخاب پرحاشیه وارد ساختمان سئول شد پس از اطلاع از ماجرای میزبانی به جای پیگیری موضوع در بستر فوتبال و طی مراحل مربوط به دیدار با رئیس فیفا و رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا، به دیدار محمد جواد ظریف رفت تا عکس جلسه اگرچه ساعاتی نقل محافل شود، اما هنوز پس از گذشت بیش از یک ماه این پرسش باقی مانده که خروجی این جلسه چه بوده است؟

آیا ظریف به اینفانتینو نامه زد؟

آیا وزیر امورخارجه باب گفتگو را با شیخ سلمان و مسولان کنفدراسیون فوتبال آسیا باز کرد؟

واقعا در پی این جلسه چه ثمری برای فوتبال ما پدید آمد؟

مگر در متن خبر فدراسیون نیامده بود که وزیر امور خارجه قول پیگیری ماجرا را داده؟ (راستی اگر اینطور بود مرد اول دیپلماسی کشور حداقل در یک ماه اخیر نمی‌توانست به آن اشاره کند؟) چرا کسی پیگیر قول ظریف نمی‌شود؟

ایام به سرعت گذشت و در بیست و سومین روز نخستین ماه سال، خبر عجیب دیگری این بار از دیدار رئیس فدراسیون و هیات رئیسه با مدیرعامل شرکت ملی صنایع مس ایران منتشر شد.

صرف نظر از انتقادات صورت گرفته از این دیدار، یک نکته مهم هم در این باره قابل تامل است.

اینکه لشکرکشی مدیران فدراسیون روز گذشته به جایی بوده که یک بار فوتبال ملی را دچار مشکل جدی کرده بود.

ماجرا از این قرار است که شرکت ملی صنایع مس ایران در پی مذاکراتی که در سال ۹۸ میان مهدی تاج و  دکتر محمود اسلامیان، رئیس و عضو وقت هیات رئیسه فدراسیون فوتبال با سعد محمدی مدیرعامل مس انجام گرفته بود قرار بود به دلیل تشدید تحریم‌های ظالمانه و همچنین بلوکه شدن پول ایران در فیفا تامین ارزی قرارداد سرمربی وقت تیم ملی را به شکل استقراض از سوی شرکت‌های زیر مجموعه انجام دهد که پس از ماه‌ها به رغم دستورات مقامات عالی اجرایی کشور چنین بحثی محقق نشد.

مطابق پیگیری‌های خبرنگار ایلنا، در آن روز‌ها ویلموتس در آغازین روز‌های عقد قراردادش با فدراسیون در دو نوبت جلساتی با نمایندگان شرکت واسطه وابسته جهت دریافت پول خود داشت، اما در کمال تعجب این موضوع سه ماه به طول انجامید و در نهایت هم به رغم وعده‌های مکرر عملیاتی نشد.

در واقع نامه نگاری‌های پی در پی میان معاون اول رئیس جمهور، وزیر ورزش و جوانان، وزیر صمت و البته فدراسیون فوتبال با شرکت صنایع مس در آن مقطع بار‌ها و بار‌ها صورت گرفت، اما خروجی ماجرا این بود که هر بار به مرد بلژیکی وعده جدیدی داده شود که در هفته بعد پرداختی صورت می‌گیرد (که آن هفته هرگز نیامد) و در نهایت در مهر ۹۸ کل موضوع پرداخت منتفی شد.

اتفاقی که بی شک نقش مهمی در تیره و تار شدن روابط ویلموتس با فدراسیون فوتبال داشت و او در لایحه خود هم به این اشاره کرده بود که فدراسیون فوتبال ایران در پرداخت تعهدات خود بدقولی کرده که دقیقا منظور او همین اتفاق بود.

شاید اگر همان روز‌های نخست مشخص می‌شد که قرار نیست پرداخت ارزی از سوی شرکت‌های زیر مجموعه مس صورت بگیرد، این امکان برای پرداخت تهدات به ویلموتس از محل دیگری فراهم می‌شد و آنگاه ماجرا‌های بعدی شکل نمی‌گرفت.

پرسش، اما این است صرف نظر از دیدار تشریفاتی مدیران فدراسیون با سعد محمدی اساسا برگزاری نشست با شرکتی که در یک مقطع حساس و کلیدی دست فوتبال ملی را در پوست گردو گذاشت، چه ضرورت و عایدی داشته است؟

شاید بد نباشد رئیس فدراسیون فوتبال که دیگر واژه جدید از پیشوند عنوانش حذف شده یک بار به دقت اطرافش را بررسی کند و ببیند در این روز‌ها که به سرعت او را به دومین ماه حضورش در فدراسیون نزدیک می‌کنند، برای فوتبال چه کرده است؟

آقای شهاب الدین! داری اشتباه می‌زنی، داداش!