تن‌های سوخته‌شان را نشان آنها بدهید که این کشور را لقمه چربی می‌دانند برای بلعیدن اما حاضر نیستند برای آبادی‌اش قدمی بردارند. این چهار نفر اما جان عزیزشان را فدای بلوط‌ها کردند، فدای درخت‌ها و بوته‌های این سرزمین، فدای طبیعت‌اش... دو نفر از آنها داوطلب بودند. یعنی حتی حقوقی نمی‌گرفتند، چه رسد اینکه منتی سر کسی بگذارند.
دیدارنیوز - یادداشت احسان محمدی را بخوانید درباره فداکاری و از جان گذشتگی ۴ حامی محیط زیست که در جریان خاموش کردن آتش جنگلهای مریوان جان خود را از دست دادند.
چهار مرد در میان آتش سوختند. در مریوان، هنگام تلاش برای خاموش کردن آتشی که به جان جنگل افتاده بود.
خیلی هایمان هیچوقت اسم شان را نشنیده بودیم. نه کسی به آنها مدال داده بود، نه مدعی ژن خوب بودند، نه به کسی گفتند اگر نمی توانید پول در بیاورید بروید بمیرید، نه جای مهر روی پیشانی شان را به دوربینی نشان دادند، نه از چفیه سوءاستفاده کردند... اما پسران راستین این سرزمین بودند.
اگر لابلای کُنده های زغال شده، چیزی از پیکر سوخته این چهار مَرد مانده، نشان اختلاسگران، غارتگران ایمان و دزدان امید مردم بدهید.
نشان آنها که فقط ادعای وطن پرستی دارند اما کاسب تحریم اند، نشان آنها که داروها را انبار می کنند و از پرپر شدن بچه‌های بیمار روی دست پدرها و مادرهای ناامید شرم نمی‌کنند، نشان آنها که دلار و سکه انبار می‌کنند و می‌گویند گور بابای مملکت، آدم باید زرنگ باشه!
تن‌های سوخته‌شان را نشان آنها بدهید که این کشور را لقمه چربی می‌دانند برای بلعیدن اما حاضر نیستند برای آبادی‌اش قدمی بردارند.
این چهار نفر اما جان عزیزشان را فدای بلوط‌ها کردند، فدای درخت‌ها و بوته‌های این سرزمین، فدای طبیعت‌اش... دو نفر از آنها داوطلب بودند. یعنی حتی حقوقی نمی‌گرفتند، چه رسد اینکه منتی سر کسی بگذارند.
این چهار نفر شهیدان طبیعت ایران هستند. آنها نتوانستند تاب بیاورند و سوختن گوشه‌ای از سرزمین مادری‌شان را نظاره کنند... بر پیکر شما باید سجده کرد، پسران راستین ایرانِ در آتش.
1- محمد پژوهی فرزند احمد
2- رحمت حکیمی‌نیا فرزند امین
3- شریف باجور فرزند بایزید
4- امید حسین‌زاده (کهنه‌پوشی) فرزند احمد
