چرا اینقدر حرف می‌زنید آقای وزیر آموزش و پرورش؟!

 

دیدارنیوز – رسول شکوهی: یکی از مسائلی که وقت و انرژی رسانه‌ها و جامعه را می‌گیرد اظهار نظر‌های عجیب مقامات و مسئولان است. مثلا همین چند روز پیش خبرنگاری از اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور درباره کاهش قیمت‌ها پرسید و او توصیه به دعا در این زمینه کرد و حواشی مختلفی را به وجود آورد. امروز نیز اظهارنظری از محسن حاجی میرزایی وزیر آموزش و پرورش سر و صدای زیادی به پا کرد. او در اظهار نظری حاشیه ساز خطاب به افرادی که دقیق مشخص نیست چه کسانی هستند می‌گوید که وقتی در این راه (منظور تعلیم و تربیت است) وارد شدید دیگر گله و شکایت نکنید و از اینکه حقوق شما کم است یا نسبت به دیگران کم است نباید گله‌ای داشته باشید و عاشقانه پیش بروید.

از آنجایی که مخاطب حاجی میرزایی مشخص نیست این تلقی به وجود آمد که وزیر آموزش و پرورش خطاب به معلم‌ها این حرف‌ها را زده است. از ظهر که این فیلم در شبکه‌های اجتماعی در حال پخش شدن است نه تنها در گروه‌های معلمی و فرهنگیان بلکه در اکثر شبکه‌های اجتماعی واکنش‌ها به این صحبت‌ها بالا گرفت. آنقدر اعتراضات بالا گرفت که حاجی میرزایی مجبور شد در توییتر خود توضیح دهد که منظورش مدیران آموزش و پرورش هستند و نه معلمان.

این ماجرا البته اولین اظهارنظر محسن حاجی میرزایی نبود که حواشی به وجود آورد. او قبلا درباره طرح رتبه‌بندی معلمان، افزایش حقوق معلمان، بازسازی مدارس سوریه، بازگشایی مدارس، استفاده از شبکه شاد و ویژگی‌های آن، فرهنگیان و دانش آموزان فوت شده بر اثر کرونا و ... اظهارنظر‌هایی داشت که آن‌ها هم حواشی مختلفی به وجود آورد.

مشکل کجاست؟ چرا وزیر آموزش و پرورش در این دوره کوتاه که در راس این وزارتخانه مهم و پر مساله قرار گرفته است این همه حاشیه داشته است. حاجی میرزایی تا قبل از اینکه به این وزارتخانه برسد تقریبا هیچ حاشیه‌ای نداشته است. نه تنها حاشیه نداشته که جزو مدیران بی سر و صدای دولتی هم محسوب می‌شد. می‌توان گفت حاجی میرزایی از ۱۲ شهریور ۹۲ که دبیر هیات دولت شد تا ۱۲ شهریور ۹۸ که به وزارتخانه آموزش و پرورش رفت بی سر و صدا‌ترین و بی حاشیه‌ترین عضو دولت پر حاشیه تدبیر و امید بود.

او با اینکه پیشینه آموزش و پرورشی دارد، اما تا قبل از سال ۹۸ بعید است که مسیرش به نزدیکی‌های خیابان قرنی و سمیه هم خورده باشد. این مشکل آنجایی بیشتر می‌شود که او از مدرسه هم دور بوده است. او در قیاس با دیگر وزرای آموزش و پرورش دولت روحانی کمترین حضور را در مدرسه داشته و این مساله مشکلاتی را به وجود آورده است. حتی دانش آشتیانی که از دانشگاه به وزارت آموزش و پرورش رفت به این خاطر که با برخی مدارس غیر دولتی در ارتباط است بیشتر از حاجی میرزایی مدرسه را می‌شناخت. برخی بر این باورند که حاجی میرزایی، چون با مدرسه و آموزش و پرورش آشنایی لازم را ندارد ناخودآگاه اظهارنظر‌هایی می‌کند یا تصمیماتی می‌گیرد که برای مجموعه آموزش و پرورش مشکل ساز است. اگر این فرضیه را درست در نظر بگیریم باید به سراغ مشاوران حاجی میرزایی برویم. به فهرست مشاوران او که نگاه می‌کنیم همه از چهره‌های شناخته شده آموزش و پرورش هستند که سابقه زیادی در مدرسه و ستاد دارند. اگر این نکات را به حاجی میرزایی توصیه نمی‌کنند که ضعف در مشاوران بسیار جدی است و اگر می‌گویند و حاجی میرزایی توجهی نمی‌کند که واقعا کاری نمی‌توان کرد. اصلا نیازی نیست که یک وزیر این همه حرف بزند. بهترین عملکرد وزرای آموزش و پرورش در دولت روحانی متعلق به علی اصغر فانی است. نکته جالب این است که کمترین اظهار نظر هم برای همین شخص است.

فرضیه دیگری که می‌توان در رابطه با حاجی میرزایی مطرح کرد این است که او در دوره سختی مسئولیت آموزش و پرورش را برعهده گرفته و از او توقع می‌رود که کار‌های مهمی انجام دهد. بر همین اساس او با اظهارنظر‌های مختلف و تلاش برای مطرح شدن در رسانه‌ها این هدف را دنبال می‌کند که به دولت و جامعه هدف خود نشان دهد که شبانه روزی مشغول به کار است. شنیده‌ها از درون آموزش و پرورش نیز کمی این فرضیه را تایید می‌کند. شنیده‌ها حاکی از آن است که حاجی میرزایی هر هفته با مدیران خود در سطح کشور جلسه می‌گذارد و درباره مسائل مختلف حرف می‌زند. واقعا چه نیازی به این همه جلسه است؟

برخی با نگاهی بدبینانه این فرضیه را مطرح می‌کنند که حاجی میرزایی می‌داند که نمی‌تواند کار خاصی برای مشکلات فرهنگیان و آموزش و پرورش انجام دهد و به همین خاطر تلاش می‌کند که این وزارتخانه را اداره کند و با این اظهارنظر‌ها برای آینده سیاسی خود فضا بخرد. اشغال فضا توسط حاجی میرزایی می‌تواند برای او آورده‌ای در آینده داشته باشد.

از این نگاه بدبینانه اگر فاصله بگیریم باید گفت که حاجی میرزایی اقدامات خوبی نیز داشته است. ارتباط خوب با مجلس شورای اسلامی و دولت (مخصوصا محمدباقر نوبخت) باعث شده که طرح رتبه بندی معلمان تا حدی سر و سامان پیدا کند. حضور فعال در شبکه‌های اجتماعی و ارتباط برقرار کردن با مخاطبان هم بخشی از کار‌هایی است که حاجی میرزایی انجام داده است.

همه ما به توصیه و مشاوره نیاز داریم و وزرا در این وضعیت بیش از هر فرد دیگری باید به دنبال توصیه و مشاوره باشند. اصلی‌ترین توصیه‌ای که می‌توان به وزیر آموزش و پرورش کرد این است که کمتر حرف بزند. این نکته نه بی ادبی است و نه توهین. توصیه مولا علی است: «سکوتى که تو را جامه کرامت و بزرگوارى بپوشاند، بهتر از سخنى است که برایت پشیمانى آورد (غررالحکم ج۴ ص۲۱۳)». جلسات متعدد و توییت‌های زیاد و مصاحبه‌های مختلف هیچ کسی را مدیر بهتری نکرده است. مشاوران وزیر باید این نکته را به خوبی به حاجی میرزایی گوشزد کنند.